પોોટલાંંȏ છોોડીી દઇએ તોો તોરીી જવાંય

એક ગુરુજીને પો’ાના હિશુષ્યાંોનુȏ જ્ઞાાન અને સામાથ્યાંત ચાકાસવાાનુȏ માન થયાંુȏ, ને એક મા¦ા પરીક્ષા યાંોજી.

ગુરુજીએ હિશુષ્યાંોને કહ્યુંȏ; આપણે આ આશ્રામા છેોડીી, નદુી પાર આવાેલા બીજા ગામાે ર¦ેવાા જવાાનુȏ છેે. અ¦ં ’માારો અભ્યાંાસ કાળે પૂરો થયાંો, ¦વાે ’માારુȏ જીવાન ’માારે ઉજાળેવાાનુȏ છેે, માાટે બધાો સમાાન લઇ લો, સવાારે આપણે જવાા નીકળેીશુુȏ.

બીજી સવાારે પેલા ત્રણેક હિશુષ્યાંો પો’ાનો સામાાન પોટલામાાȏ બાȏધાી ’ૈયાંાર થઇ ગયાંા. સમાયાં થ’ાȏ ગુરુજી અને હિશુષ્યાંો નદુી રિકનારે આવ્યાંા, બીજા ગામા જવાા રવાાના થયાંા. દુરહિમાયાંાન એ નાવાડીીમાાȏ કાણુȏ પડ્યુંુȏ અને પાણી ભરાવાાનુȏ શુરૂ થઇ ગયાંુȏ, બધાાએ પાણી રોકવાા પ્રાંયાંત્ન કરી જોયાંો, પણ સફેળે ન થયાંા. પાણી ધાીમાે ધાીમાે વાધાવાા માાȏડ્યુંુȏ અને નાવાડીી ડીૂબી જાયાં એવાી ત્મિસ્થહિ’ સજાતઇ. ગુરુદુેવા બધાા હિશુષ્યાંોની હિચાȏ’ા અને હિ¦લચાાલ જોઇ રહ્યોા ¦’ા, પણ પો’ે ત્મિસ્થ’પ્રાંજ્ઞા ¦’ા. એ પરિરત્મિસ્થહિ’ એમાને ચાહિલ’ ન કરી શુકી. બધાા હિશુષ્યાંો કેમા કરી સામાાન બચાાવાી નદુી પાર નીકળેી જવાુȏ એ હિવાચાાર’ા ¦’ા. કોઇ ક¦ે, સામાાન નદુીમાાȏ ફેંકી દુઇએ, ’ો ¦ોડીીનુȏ વાજન ઘટી જાયાં. કોઇ ક¦ે, ના આમાાȏ ન નાખુȏ. આવાી રકઝાક ચાાલ’ી ¦’ી. પાણી વાધાી ગયાંુȏ. એટલે ગુરુએ બધાાને કહ્યુંȏ; ‘¦વાે ¦ોડીી છેોડીી, પાણીમાાȏ ’રીને નીકળેી જવાુȏ પડીે ’ો જ જીવા બચાશુે.’

બે જણ પો’ાનȏુ પોટલુȏ લઇ પાણીમાાȏ પડ્યુંા એકે પોટલુȏ નદુીમાાȏ પધારાવાી દુઇ, ’રવાા માાȏડ્યુંો. ગુરુજી અને પેલો એક હિશુષ્યાં ’રીને બ¦ાર નીકળેી ગયાંા, અને ડીૂબવાા માાȏડ્યુંા. છેેવાટે પોટલુȏ બચાાવા’ાȏ અને ડીૂબવાા માાȏડ્યુંા.

છેેવાટે પોટલુȏ બચાાવા’ાȏ બȏને ડીૂબી માયાંાત.

ગુરુજીનુȏ હિશુક્ષણ પેલા એક હિશુષ્યાંે પચાાવ્યાંુȏ ¦’ુȏ. વાા’ જાણે એમા છેે કે, આપણે પોટલાȏ બચાાવાવાાની લ્¦ાયાંમાાȏ જીવાનમાાȏ ’રવાાનુȏ ભૂલી જઇએ છેીએ. માો¦ - માાયાંા - સȏપહિŧનાȏ પોટલાȏ આપણે છેોડીી શુક’ા નથી, એટલે જીવાનની નદુી પાર કરી પરમા ’ત્વાને પામાી શુક’ા નથી. ખરુȏ ’ો આ પોટલાȏ ત્યાંજી દુઇ પરમાને પામાવાા જીવાન સાગરમાાȏ ’રી જવાાનુȏ લક્ષ્યાં સાધાવાાનુȏ છેે.