Kadere iman eden, kederden emin olur…

“Kadere iman eden, kederden emin olur” kudsî düsturunu kendine rehber et. Hevesli akılsız çocuklar gibi, muvakkat, ehemmiyetsiz lezzetlerin peşinde koşma. Düşün ki, fâni zevkler, sana mânevî elemler, teessüler bırakıyor. Sıkıntılar, elemler ise, bilâkis, mânevî lezzetler ve uhrevî sevaplar veriyor. Sen divane olmazsan, muvakkat lezzeti yalnız şükür için arayabilirsin. Zaten lezzetler şükür için verilmiş.”

Üstad hazretlerinin de dediği gibi ve buna ek olarak “kadere iman et ve kısmetine razı ol ki rahat edesin.”

Kaderi tenkit eden başını örse vurur gibi sözlerle anlıyoruz ki daima kaderimize razı olup isyanvari davranmayıp imanın 6. şartı olan “Kadere iman“ve ‘amentü’deki, kaderin, hayır ve şerrin Allah’tan olduğuna iman etmek düsturu kaidesi ile hoş geldin safa geldin diyebilmek aslında yapacağımız en büyük şükür davranışlarından birisidir. Bize gelen musibetlerden memnun olmalıyız ki bu musibet bizim ahirette derecemizin artmasına vesile olsun. Devamlı ferahlık ve lezzetler içinde olursak imtihanımıza zarar gelebilir ve bizi sefahate itebilir. Musibetlerimiz aslında bizlere kaderden atılan birer taş hükmündedir, bu taşları ikaz olarak almalı ve kendimizi süzgeçten geçirmeliyiz.

Yani hırs ve galet ile lezzet peşinde koşmak yerine kadere teslim ve kısmetimize razı olmak kulluk görevinin gereğidir. Kaderin her şeyi güzeldir diyerek, başına gelen her türlü hâdisenin altında rahmet ve hikmeti arar ve hatalarından ders çıkarıp bir daha aynı hataları yapmamaya gayret etmeliyiz ve tevekkül etmeliyiz. Kaderle ilgili konulardan biri de “tevekkül” meselesidir. Allah herşeyi sebepler dairesinde yaratmış ve bizim olmasını istediğimiz şeyin sebeplerine başvurmamızı istemiştir. Kadere iman ve tevekkül bizi tembellik anlayışına da itmemeli bütün sebeplere başvurup neticeyi Allah’tan beklemeli ve gereken çabayı herdaim göstermeliyiz. İnsan, kâinatla alâkalı bir varlıktır; sonsuz istek ve arzuları vardır. İnsan kendi kudreti ve iradesi ile ihtiyaçlarının milyonda birisine dahi kâfi gelemez.

Kadere hakiki manada iman eden bir kişi, ihtiyaçlarının O’nun merhametine cüz’i iradesiyle yapmış olduğu sebepler dairesindeki icraatleri ile başvurur ve neticesini sürur içinde bekler. Çünkü bilir ki

Rabbi ona cevap verecektir yapması gerekeni helal dairesinde yapmış neticeyi Allah’a bırakmıştır.

Hülasa anlıyoruz ki her şey kader ile takdir edilmiştir. Bize düşen ise cüzi irademizle önümüze çıkanı müsbet çizgilerle yaşayarak muvakkat geçici olan dünyamızı ahiretin mezrasına çevirip

teşebbüslerimizin Allah’ın rızasından geçmesine dikkat etmeli ve hedelerimizi bu odak noktasından geçirmeliyiz vesselamm.