Zalimlerin tasallutu özel duâların vaktidir

Zalİmlerİn tasallutu, belâ ve musîbetlerin nüzulü Zamanlari, bazi özel duâlarin vaktİdİr. O Zulüm, belâ ve musîbetler O duâlari söylettİrmek İçİndİr.

5. 2. Evrad ve Ezkârlarda risale-i Nur’a Gaybi işaretler

elcelûtiye, Sekîne, Kaside-i Ercüze ve Evrad-ı Bahaiye gibi eserlerde Risale-i Nur’a dair gaybi işaretler vardır. Bu işaretlerde dikkatimizi çeken husus özellikle Celcelûtiye, Sekîne ve Kaside-i Ercüze’nin İsm-i Azam cihetiyle Risale-i Nur ile alâkadar olmalarıdır.

Aslı vahiy olan, esrarlı bir şekilde telif edilen ve izn-i İlâhî ile gelecekten haber veren bu eserlerin son derece dehşetli olan asrımızda Kur’ân hesabıyla ortaya çıkan Risale-i Nur’dan haber vermeleri gösteriyor ki Risale-i Nur ve eczaları bu mevkie lâyıktırlar ve Hazret-i İmam-ı Ali’nin (ra) nazar-ı takdirine ve tahsinine ve onlardan haber vermesine liyakatleri ve kıymetleri vardır. (Bknz: Mektubat, s. 546-548; Sikke-i Tasdik-i Gaybi, s. 129, 161, 164-166; Lem’alar, s. 732)

Yirmi Sekizinci Lem’a ve Sekizince Şuâ’da Celcelûtiye ve Sekîne’nin ihbarına dair tafsilatlı bilgi verildiği için siz değerli okuyucularımızı oraya havale ediyoruz.

Mana âleminde Nakşibend Hazretleri’nin Resul-i Ekrem’den (asm) ders alarak

Cyazdığı Evrad-ı Bahaiye’deki Risale-i Nur’a olan işaret için ise Bediüzzaman Hazretleri şunları söyler: “Bugünlerde rahatsızlık için Evrad-ı Bahaiye’yi ezber değil, kitaba bakarak okudum. Âhirinde ihtitam-ı Bahaiye olan hâtimesini bilemediğimden, eskiden beri okumuyordum. Haydi, bir defa bunu da okuyayım dedim. Gördüm ki, Bir sahifede ve uzun altı buçuk satırında, on dokuz defa nur, nur, nur kelimeleri... Kat’î kanaatım geldi ki, Şâh-ı Nakşibend, Gavs-ı Âzam gibi Risale-i Nur’u ve kudsî hizmetini keşfen müşahede edip tahsinkârâne haber vererek ona işaretler ediyor. Ben de, yalnız o altı satırı ve baştaki satırı ve ahirdeki satırı ile otuz senelik Bahaiye virdime, o meleklerin, Nurlar’ın intişarına muavenetleri niyetiyle, ilhak eyledim.” (Emirdağ Lâhikası, s. 207)

Ahirzamanın en dehşetli döneminde, Kur’ân’a karşı su-i kastın planlanıp uygulamaya konularak hücum edildiği bir süreçte i’câz-ı Kur’ân’ı bir derece beyan, Sözler’le olmuştur. Hem Risale-i Nur Cevşenül-kebir’den ve Celcelûtiye’den aldığı bir kuvvet ve feyizle vazife-i hilâfetin en ehemmiyetlisi olan hakaik-ı imaniye noktasında Hz. Hasan’ın kısacık müddetini uzun bir zamana çevirerek tam beşinci halife nazarıyla bakılması, buna bağlı olarak da İsm-i Azam’a müşerref olması cihetiyle muhtelif evrad ve ezkârda gaybi olarak işaret edilmiştir.

sonuç:

1. Esbapperestliğin ve zahirperestliğin her zamankinden daha baskın olduğu şu asırda Bediüzzaman Hazretleri esbap perdesinin arkasındaki hakikati görmek için mana-yı harfi ile bir bakış önerir. Bu bakışla birlikte ise hayatımıza üç eylem girer: Zikir, fikir, şükür.

2. Bediüzzaman Hazretleri’nin gerek Kur’ân’dan ve hadislerden tertip ettiği gerekse geçmiş dönemlerde okunan virdlerden teşekkül ettirdiği virdleri ekseriyetle imanî ve tefekküridir.

3. Tefekkür mesleği üzerine giden Bediüzzaman Hazretleri, Risale-i Nur hizmetini her şeye tercih etmiştir. Risale-i Nur’a ait yetişecek acele bir iş olduğunda diğer meşguliyetlerini bırakmış, evvelâ o işi tamamlamıştır. Bununla birlikte her şart altında evrad ve münâcâtı da ihmal etmemiş, geceleri de ezkâr ve duâ ile meşgul olmuştur.

4. Zalimlerin tasallutu, belâ ve musîbetlerin nüzulü zamanları, bazı özel duâların vaktidir. O belâ ve musîbetler o duâları söylettirmek içindir. Yoksa o duâlar, sırf o beliyelerin def’i için değildir. O faydalar, o evradların illeti olamaz ve ondan onlar kasten ve bizzat istenilmeyecek. Yapılan bu duâların hem uhrevî, hem de dünyevî mükâfatları görülürse de nur ala nur olur.

5. Risale-i Nur’da yer alan ve Bediüzzaman Hazretleri tarafından da tatbik edilen geçmişte evliyaullah tarafından tertip edilen vird ve duâlar şunlardır: Cevşenü’l-kebir, Sekîne, Celcelûtiye Kasidesi, Evrad-ı Bahaiye, Münâcât-ı Veysel Karani, Duâ-i Tercüme-i İsm-i Azam, Duâ-i İsm-i Azam, Münâcâtü’l- Kur’ân.

6. Geçmişte evliyaullah tarafından hazırlanan ancak Bediüzzaman Hz. tarafından değişiklikler ve ilâveler yapılan evrad Delaili’n- Nur’dur.

7. Bediüzzaman Hz. bizzat hazırlamış olduğu vird ve duâlar şunlardır: Tahmidiye, Hülâsatü’l Hülâsa, Tazarru ve Niyaz, Hizbü’l- Kur’ân, Hizb-i Nuriye, Tesbihat.

8. Risale-i Nur’da geçen virdlerin bir kısmı Risale-i Nur’un menbaıdır. Bu virdler şunlardır: Cevşenü’l-kebir, Celcelûtiye, Hizbü’l- Kur’ân, Hizb-i Nuriye.

9. Celcelûtiye, Sekîne, Kaside-i Ercüze ve Evrad-ı Bahaiye gibi eserlerde Risale-i Nur’a dair gaybi işaretler vardır. Bu işaretlerde dikkatimizi çeken husus özellikle Celcelûtiye, Sekîne ve Kaside-i Ercüze’nin İsm-i Azam cihetiyle Risale-i Nur ile alâkadar olmalarıdır.

10. Bediüzzaman Hazretleri; Hazret-i Hüseyin ve İmam-ı Ali kerremallahü vecheden otuz seneden beri aldığı ders ve hususan Cevşenü’l-kebîr’le daima onlarla mânevî irtibatta olması sayesinde şimdiki Risale-i Nur’dan gelen meşrebi aldığını ifade eder. Buna binaen Risale-i Nur’un meslek ve meşrebi bir noktada Hz. Ali’ye ve dolayısıyla da Cevşenü’l-kebîr’e dayanır.

11. Cevşenül-kebir ve Celcelûtiye’nin Risale-i Nur’un menbaları olmasından, meslek ve meşrebinin onlara dayanmasından gelen bir kuvvetle Risale-i Nur’a tam bir beşinci halife nazarıyla bakılabilir.