Intimidatie van journalisten door politie moet stoppen

Regels

Genoeg is genoeg. De intimidatie van verslaggevers door de politie, vooral bij situaties zoals verkeersongevallen, politieoptredens, misdrijven, branden of andere calamiteiten moet ophouden. Onmiddellijk! De onheuse bejegening bij het uitoefenen van hun beroep door politieagenten die zich God op aarde wanen, vindt met de regelmaat van de klok plaats, maar niet alle gevallen halen het nieuws. Wanneer van fotojournalist Regilio Derby, een routinier in het vak, door een politieagent foto’s uit diens camera worden gewist, is dat een brug te ver. Geen enkele politieagent, in geen enkele rang, heeft het recht en de bevoegdheid dat te doen. Als wordt geaccepteerd dat de politie foto’s of camerabeelden van journalisten uitwist, zien we straks nog gebeuren dat een politieagent aantekeningen van verslaggevers staat te verscheuren omdat een bepaalde situatie hem/haar niet bevalt.

De politie vindt het om uiteenlopende redenen niet prettig wanneer er foto’s of ander beeldmateriaal worden gemaakt van haar optredens. Nergens ter wereld. Dat geeft haar echter niet het recht van de journalist te eisen dat foto’s of ander beeldmateriaal worden gewist. Voor degenen die het nog niet wisten - dus ook voor politieagenten - is fotograferen en filmen universeel in principe gewoon toegestaan. Vrijwel overal. Zeker als het op een openbare plaats of de openbare weg gebeurt of wanneer het handelingen of optredens van regeringsfunctionarissen, publieke figuren of overheidsorganen betreft. Echter, er zijn wel situaties waarbij niet gefotografeerd mag worden. Als voorbeeld kan ik noemen in het geheim fotograferen of filmen in een besloten samenkomst, zonder dat aanwezigen zich daarvan bewust zijn. Sta je echter in diezelfde zaal op en begint duidelijk waarneembaar voor iedereen te fotograferen of je kondigt aan dat je gaat fotograferen of filmen, verandert dat de situatie helemaal. Maar er kunnen ook huisregels zijn die het fotograferen of filmen van bepaalde situaties verbieden. Bijvoorbeeld bij militaire objecten en ook bepaalde ruimten op luchthavens, waar dat meestal uitdrukkelijk met waarschuwingsborden is aangegeven. Maar ook bijvoorbeeld in De Nationale Assemblee. Het is journalisten verboden om vanaf de bovengalerij documenten die parlementariërs en regeringsleden voor zich op tafel hebben te fotograferen of te filmen. Journalisten dienen zich dus aan die heldere regel te houden. Maar ook op een plaats delict of plekken waar de politie aanwezig is voor het verrichten van werkzaamheden gelden er regels voor journalisten. Zodra de politie afzetlint heeft aangebracht of duidelijk aangeeft dat een bepaalde grenslijn niet overschreden mag worden, dien je je als verslaggever daaraan te houden. Blijf je achter de door de politie aangegeven markering of het afzetlint, is het je nog altijd vrij om foto’s en opnames te maken. Je mag de politie niet hinderen bij het verrichten van haar werkzaamheden. In de praktijk zien we echter vaak gebeuren dat politieagenten journalisten en/of omstanders sommeren te stoppen met het schieten van foto’s of het maken van video-opnames zonder dat betrokkenen hen fysiek in de weg staan of voor de voeten lopen.

(Lees verder op pagina 5)