KENNERS KYK NA HERKOUERS SE TEGNIEKE
DIE beginsel agter herkouers, soos koeie, se viermaag-verteringstelsel kan gebruik word om eenvoudige en robuuste, kleinskaalse bioraffinaderybedrywighede in Suid-Afrika en Afrika op die been te bring.
Só meen mikrobioloë aan die Universiteit Stellenbosch (US) wat die werking van die soogdierrumen in die anaërobiese verteringsproses ondersoek om organiese afval tot sy oorspronklike boublokke af te breek, en daarna in produkte met waarde om te sit.
Prof. Emile van Zyl, professor in mikrobiologie aan die US, sê Eerstewêreldlande maak die afgelope paar dekades goeie vordering om kapitaalintensiewe en gevorderde tegnologieë te ontwikkel om veral bio-etanol uit plantmateriaal te produseer. Dit sal egter nie sommer grootskaals kommersieel lewensvatbaar word nie omdat fossielbrandstowwe steeds relatief goedkoop is.
“Suid-Afrika en Afrika kan nie die groot kapitaalkoste van grootskaalse sellulose-etanol-aanlegte en die tegnologiese struikelblokke wat daarmee gepaard gaan, bekostig nie.”
Prof. Marinda Viljoen-Bloom, mikrobioloog aan die US, sê dit is nie ’n nuwe konsep om rumenmikrobes vir die vertering van plantmateriaal te gebruik nie. Tog bly dit moeilik om die ingewikkelde interaksie wat in herkouers plaasvind, in bioreaktors na te boots. Tans word gemengde anaërobiese mikrobiese kulture gebruik om organiese materiaal af te breek om hoofsaaklik biogas te genereer.
Meer navorsing word tans gedoen om die doeltreffendste mikrobes te vind en uit te werk hoe hulle optimaal kan werk.
Die US-navorsers reken pleks daarvan dat biogas noodwendig geproduseer word, kan die laaste deel van die verteringsproses onderdruk en mikrobiese gashere eerder gebruik word om organiese sure, soos asyn-, propion-, botter-, valerien- en kapronsuur, uit landbou-afval te produseer wat vir nywerhede belangrik is.
Gisbiotegnologie kan ook gebruik word om appelsuur in druiwe- en appelreste om te sit in melk-, sitroen-, fumien- en barnsteensuur wat groter ekonomiese waarde het. Die huidige geldwaarde van organiese sure wissel van $600 per metrieke ton vir asynsuur tot meer as $2 000 per metrieke ton vir koolstof-4-6-karboksielsuur. Danksy die stygende vraag na bioplastiek behaal organiese polimere, soos polilaktaat, pryse van meer as $3 500 per metrieke ton.
Die navorsingsgroep vir biobrandstowwe aan die departement mikrobiologie van die US ondersoek maniere om waarde tot Suid-Afrikaanse afval toe te voeg. Só het dr. Sesethu Njokweni as deel van sy PhD-navorsing die anaërobiese produksie van vlugtige vetsure uit landbou-afval ondersoek. Tans ontwikkel die doktorale student me. Annica Steyn ’n rekombinante gisstam wat appelsuur doeltreffend in organiese sure van hoër ekonomiese waarde kan omsit.