SA bedrywe steek af by oorsese eweknieë
SUID-AFRIKAANSE hoenderslagplase gebruik meer water as hul eweknieë in die Europese Unie (EU) en Brasilië, terwyl plaaslike suiker- en suiwelverwerkers beter vaar.
Syfers hieroor i sop’ n werksessie oor water doeltreffendheid in die voedsel verwerkingsektor in Pretoria bekend gemaak.
Die werksessie is deur die landbousakekamer Agbiz en die International Finance Corporation (IFC), deel van die Wêreldbank-groep, aangebied.
Mnr. Raymond Greig, spesialis in hulpbron doeltreffendheid by di eI F C, het gesê navorsing toon dat slagplase die meeste water in die hoender produksieproses gebruik, en dat Suid-Afrikaanse slagplase gemiddeld 28% meer gebruik as wat die beste praktyk in die EU is. In Suid-Afrika word 12,8 liter water/hoender gebruik en in Brasilië 10,4 liter/hoender. Die beste praktyk in die EU is 10 liter/hoender.
Mnr. Hermann Brelage, groep ingenieur by die Suid Afrikaanse pluimvee produsent Country Bird Holding s, wat die werksessie bygewoon het, het egter gesê ’n mens kan nie altyd regstreekse vergelykings tref nie, omdat omstandighede verskil. Suid-Afrika is byvoorbeeld baie warmer as Europa en plaaslike hoenderslagplase gebruik water om karkasse af te koel.
SUIWEL EN SUIKER
Volgens Greig vergelyk die Suid-Afrikaanse melkverwerkingsbedryf baie goed met sy eweknieë in Brittanje, Swede, Finland, Noorweë en Kanada, maar hy gebruik steeds 2,8 keer meer water as die beste praktyk.
In die suiwelbedryf kan min gedoen word rakende die water wat vir diere nodig is, wat sowat 70% van die totaal is. Daar kan egter baie water in die verwerkingsproses bespaar word, sê Greig.
In Kanada het ’n middelgroot geïntegreerde suiwelonderneming sy waterverbruik met 18,9% verminder deur sy aandag toe te spits op die hergebruik van water in die verwerkingsproses.
Die waterverbruik van die plaaslike suikerverwerkingsbedryf vergelyk volgens Greig goed met ander lande s’n. Die gemiddelde verbruik is plaaslik 0,37 kiloliter/ton suikerriet. In Brasilië is dit 2 kiloliter/ton suikerriet.
Een van die plaaslike suikermeulens gebruik slegs 0,04 kiloliter/ton suikerriet. Greig sê dit is ’n meule wat nie, soos ander meulens, toegang tot rivierwater het nie en munisipale water moet gebruik. Dit het daartoe gelei dat die meule baie moeite gedoen het om beste praktyk toe te pas en waterbesparende infrastruktuur te installeer.
Greig sê ’n onderneming wat homself aan die beste praktyk meet, kan só sy gapings identifiseer. Maatskappye wat ’n stelselmatige benadering tot die vermindering van waterverbruik volg, behaal volgens hom ’n vermindering van 20% tot 50%.
STRATEGIESE DENKE
Die drankvervaardiger Distell het sy waterverbruik in Suid-Afrika reeds met 25% verminder. Mnr. Jacques Rossouw, groepbestuurder van omgewingsvolhoubaarheid, sê dit is ’n langtermynproses wat strategiese denke verg.
Altesaam 12 van Distell se 16 plaaslike produksie-aanlegte is in die Wes-Kaap.
Volgens Rossouw het Distell in 2010 na doeltreffendhede begin kyk en het reeds groot vordering gemaak toe die provinsie verlede jaar waterbeperkings gehad het. In 2009 het die maatskappy, wat ’n gemengde mandjie van produkte het, 4,2 liter water per liter verpakte produk gebruik, maar teen die einde van sy 2018-boekjaar was dit 3,1 liter water.