MAAR IS DIT SONDE?

foto’s of ’n gel ief koosde speelding in die kis gesit het, kan dit daar bly, mits dit iets is wat volledig kan uitbrand. Die liggaam word dan met kis en al in die oond gestoot. (Krematoriums vereis dat die oorskot in ’ n ten volle ontvlambare houer in die oond geplaas word.) Die kis word duidelik met ’n naamplaatjie en nommer gemerk om seker te maak daar is nie ná die tyd verwarring oor wie se as uit die oond kom nie.

Die oonde word met LP-gas aangevuur en brand teen ’n temperatuur van sowat 1 000 °C. Dit duur ongeveer 2½ uur voor ’n lyk van deursneegrootte veras is. Die rook wat ’n mens soms by ’n krematorium se skoorsteen sien uitkom, word veroorsaak deur die brandende kis wat ineenstort; dit is nie as van die oorledene wat in die wind wegwaai nie.

Ná die verbrandingsproses word ’n oondpan aan die sykant van die oond ingeskuif. Die bros, verbrande stukke word uit die oond in die pan gehark. Enige growwe stukke wat nie tot poeier veras is nie, word gemaal en in ’n gemerkte houer aan die begrafnisondernemer gegee sodat hy dit aan die familie kan oorhandig.

Eindelik behoort al die as van die oorledene in dié houer te wees. Niks word in die oond agtergelaat om later opgevee te word nie. houers is in verskillende vorms en style beskikbaar – van die tradisionele klein houtkissie tot kleurryker flesse. Ettiene vertel vir motorfietsgeesdriftiges het hulle byvoorbeeld houers in die vorm van ’n valhelm.

Daarna handel die familie volgens hul eie oortuigings met die as. Dit kan in iemand se huis bly of onder die familie verdeel word, in ’n familiegraf of gedenktuin geplaas of begrawe word, of iewers in die natuur gestrooi word. Hoewel die wet baie beperkings oplê op wat met lyke gedoen mag word, kan jy omtrent enigiets met die as doen, sê die begrafnisondernemers. Daar was ’n tyd dat baie Christene verassing as ’n sonde verwerp het. Dit is nie deesdae meer soseer die geval nie. Prof. Adrio König, afgetrede sistematiese teoloog aan Unisa, sê hoewel sy kerk, die NG Kerk, nie teen verassing gekant is nie, is daar wel nog Christene wat nie daarmee saamstem nie.

“Dit is ’n individuele besluit en berus hoofsaaklik op hoe daar gekyk word na die liggaamlike opstanding van die mens tydens die wederkoms,” verduidelik Adrio.

“Party mense glo ’n mens gaan jou liggaam nog nodig hê en dit is daarom oneerbiedig om dit te laat veras.” Sy antwoord hierop is dat die liggaam in elk geval onder die grond tot niet gaan wanneer dit begrawe word; dit neem net baie langer. “En hoe oneerbiedig is dit dan nie teenoor die liggaam om deur wurms opgevreet te word nie?”

Adrio sê hy glo met die wederkoms sal God die mens met ’n wonderwerk opwek in ’n verheerlikte geestelike liggaam.

“Ons weet nie nou hoe dit sal lyk nie.” Daar is volgens hom geen Bybelteks of etiese argumente wat verassing sonde maak nie. Verassing is wel in sommige godsdienste onaanvaarbaar – ortodokse Jode, die meeste Moslems en die lidmate van die Gereformeerde Kerk mag nie veras word nie.