Kim-pop lepszy od Eurowizji?

Wnowym propagandowym teledysku północnokoreańskiego reżimu „Przyjazny ojciec”, stylistycznie przypominającym szlagiery ABBY, roześmiani i roztańczeni robotnicy, sportowcy, żołnierki i uczennice, lekarze w pełnym covidowym rynsztunku i bezzębne babcie, wspólnie wzywają: „Śpiewajmy wielkiemu przywódcy, głośmy chwałę Kim Dzong Una, naszego przyjaznego ojca!”. A Kim przytula ustawione w kolejce dzieci i daje się obściskiwać podnieconym fankom.

Nadawana w radiu, telewizji i przez głośniki rozstawione na ulicach radosna pochwała Kima ma się trwale wgryźć w pamięć Koreańczyków, a w jej (przymusowym) wykonywaniu pomagają drukowane w gazetach nuty i tekst. „Wszelka twórczość artystyczna w Korei Północnej musi służyć edukowaniu obywateli – tłumaczyła BBC Alexandra Leonzini, badaczka z Uniwersytetu w Cambridge. – Piosenki wskazują kierunek, w jakim zmierza kraj, najważniejsze trendy polityczne”. Do niedawna ojcem narodu był pierwszy przywódca kraju Kim Ir Sen, a jego wnuka od przejęcia władzy określano mianem wielkiego następcy. Zdaniem ekspertów chce on być jeszcze większy, stąd zmiana propagandowego przekazu, zresztą w nieco starszej piosence o ojcostwie narodu także podstawiono go w miejsce dziadka.

Klip i sama piosenka niespodziewanie dotarły daleko poza grupę docelową, czyli poddanych Kima. Koreańska muzyka internet podbiła lata temu i nie ma chyba tygodnia bez kolejnego k-popowego hitu. Sieciowa publiczność po raz pierwszy rozmiłowała się jednak w utworze nie z Seulu, lecz z Pjongjangu. „Siedzę w modnej kawiarni i słucham na słuchawkach propagandy z Korei Północnej, czy to nie wariactwo?” – dziwił się znany brytyjski tiktoker, za co zebrał 400 tys. lajków. „To jest lepsze niż cokolwiek na tegorocznej Eurowizji” – skomentował już ktoś szeregowy. Inni: „Kiedyś był k-pop, teraz jest Kim-pop”; „Ależ chwytliwa dystopia!”.

Czym nowy hit tak zachwycił Zachód? Zapewne wspomnianą chwytliwością i tym, jak radykalnie różni się od muzyki podsuwanej im zwykle przez algorytmy. I dotyczy to także wideoklipu. „Zero golizny, dragów, przemocy, przekleństw, alkoholu” – wylicza ktoś ze zdziwieniem. A ktoś inny przytomnie dodaje: „I zero wolności, tylko Kim”.