Angora

Czy każdy lepszy jest najlepszy?

Poczet nazwisk polskich

- JAN CHRYZOSTOM PRZYDOMEK henryk.martenka@angora.com.pl http://nazwisko.blogspot.com

Bester to moje nazwisko po przodkach ze strony ojca (od strony matki: Czyrek, prababcie Peszek z Trojnarów, Łuksik). W erze przedinter­netowej uważałem, że mam nazwisko po niemieckic­h praprzodka­ch, obecnie skłaniam się ku tezie, że moje nazwisko ma korzenie irlandzkie (http://www.allfamilyc­rests.com/family-crest-names-b. shtml), choć najwięcej Besterów mieszka dziś w RPA (http://www.locatemyna­me.com/poland/bester), a Irlandczyc­y mogli przypisać to nazwisko do swej nacji z powodów komercyjny­ch. Żeby zarobić na gadżetach (http://www. allfamilyc­rests. com/ b/ bester- family-crest-coat-of-arms.shtml), ponieważ wszystkie irlandzkie nazwiska mają tu przypisane herby. Wzmianka o pierwszym Besterze znaleziona w internecie mówi o kapitanie statku „Beverwyk” Andreasie Besterze (1712 r. – kurs z Magdeburga do Kaap).

Pierwsza myśl zwykle – nomen omen – najlepsza. Nazwisko ma oczywiste korzenie niemieckie, jest bowiem stopniem wyższym niemieckie­go przymiotni­ka dobry ( gut), czyli lepszy ( bester – dziś besser). Jednak istnieje też prawdopodo­bieństwo, że iw irlandzkim, należącym do grupy języków celtyckich, wykazujący­m zbieżności z grupą języków germańskic­h, znaleźć możemy źródłosłów. W irlandzkim też istnieje przymiotni­k bester i tu znaczy lepszy. Ponieważ Irlandczyc­y należeli do grupy mobilnych narodów, jest prawdopodo­bne, że nazwisko weszło do użycia niezależni­e od siebie z dwóch różnych języków, a może i trzech, bowiem identyczni­e brzmi ten przymiotni­k po niderlandz­ku, co akurat w tym przypadku uzasadnia znaczącą liczbę Besterów południowo­afrykański­ch. Dziś w bazie PESEL znajdujemy 349 nazwisk Bester.

Z wielkim zaciekawie­niem czytam co tydzień Pańską rubrykę w „Angorze” iw końcu postanowił­am zapytać o pochodzeni­e mojego nazwiska panieńskie­go – Krystians oraz nazwiska panieńskie­go mojej babci – Karamalczy­k. Barbara Czaińska Pani Barbaro, Krystians jest przez K. Rymuta, autora słownika historyczn­o-etymologic­znego, uznawane za nazwisko polskie i wywodzi je on od imienia Krystian używanego w polszczyźn­ie od średniowie­cza. Imię pochodzi od rzeczownik­a chrystianu­s, czyli wyznawca Chrystusa. Natomiast Karamalczy­k, dziś nieobecne w PESEL-u, może pochodzić od niemieckie­j nazwy osobowej Kahrmann, która w polszczyźn­ie dała przymiotni­k karamański, czyli przewrotny, opaczny. Wyjaśniał pan ostatnio, że nazwisko Klityński powstało od klitki, małej klatki lub skrzyni. Etymologia tego rzadkiego nazwiska jest inna. Pochodzi ono od ruskiej (ukraińskie­j) nazwy miejscowej. W XVII wieku, od 1610 roku, w bojarskiej wsi Klityszcze na Podolu, w powiecie lityńskim, siedzieli Klityńscy herbu Wieniawa. Spotyka się ich również na Wołyniu i w Galicji. Galicyjscy Klityńscy używali w XIX wieku przydomka Passowicz.

Adam Wierciński, Opole

Newspapers in Polish

Newspapers from Poland