TELEWIZOR POD GRUSZĄ
Dzisiaj znowu krytycznie o pracy dziennikarzy i reporterów telewizyjnych. Błyskawiczny rozwój mediów, jaki nastąpił przez ostatnie 25 lat, sprawił, iż do zawodu dziennikarskiego przyjmowani byli, i zapewne ciągle są, tzw. ludzie z ulicy. Osoby bez jakiegokolwiek doświadczenia, bez odpowiedniego wykształcenia, a co najgorsze, pozbawione TALENTU! Ważne, żeby byli dyspozycyjni i wypełniali zalecenia pracodawcy. Same media również spsiały. Przez ćwierć wieku nie dorobiliśmy się ani jednego wiarygodnego, rzetelnego, bezstronnego programu informacyjnego. Kiedyś w telewizji publicznej nie do przyjęcia byłaby taka rozmowa, jaką słyszeliśmy w TVPInfo. A dzisiaj bardzo proszę. Mamy sytuację zagrożenia powodziowego. Strażacy starają się zawczasu zabezpieczać te miejsca, w których mogłoby dojść do wylewów rzek. I w takie właśnie miejsce udaje się reporter. Tam rozmawia z dowódcą tych ciężko pracujących strażaków. Oto co mówi: – Panie komendancie, proszę powiedzieć naszym widzom, jak wygląda sytuacja na tym wale przeciwpowodziowym? Komendant informuje: – Część tego wału jest remontowana i właśnie ją zabezpieczamy workami z piaskiem. Reporter: – Czy uda wam się zdążyć? Komendant: – Oczywiście, nie widzimy większego zagrożenia. Reporter: – A jeżeli te zabezpieczenia nie wytrzymają? Komendant: – Zaręczam panu, że wytrzymają, dlatego nie ma zagrożenia. I teraz UWAGA!!! Reporter drąży temat: – A gdyby jednak sprawdził się najgorszy scenariusz i wał nie wytrzyma, to które miejscowości zostaną zalane? Komendant nieco już poirytowany: – Panie redaktorze, nie ma zagrożenia dla żadnej miejscowości. Reporter dziękuje komendantowi i zwraca się do widzów: – Jak państwo słyszeliście, każdy scenariusz jest prawdopodobny, ale miejmy nadzieję, że strażacy zdążą umocnić remontowany wał. Co nie znaczy, że okoliczni mieszkańcy mogą czuć się bezpiecznie. Można oczywiście tego nierozumiejącego, co się do niego mówi, reportera TVPInfo skomplementować słowem „bałwan”. Ale jak nazwać tych, którzy takiego matoła zatrudnili, dali mu mikrofon do ręki i wpuścili na wizję? No jak?!
Z życia wzięte
Mój czterdziestodwuletni ojciec zadzwonił do mnie z komisariatu i poprosił, żebym go odebrał. Za co został zatrzymany? Przyłapano go na kradzieży lizaka w sklepie osiedlowym.
*** Zostałam zwolniona z pracy, bo szefostwo potrzebuje świeżej krwi z młodzieńczymi pomysłami. Mam 19 lat...
*** Przed czekającą mnie operacją zapytałam lekarza, czy czeka mnie znieczulenie miejscowe, czy ogólne. Dok- tor odparł bez chwili zastanowienia: „Oczywiście, że ogólne, przecież to będzie totalna rzeźnia tam w środku...”.
*** Podczas rozmowy z moją dziewczyną stwierdziłem, że nie potrafiłbym być w związku z kobietą, która nie pociąga mnie fizycznie. Zapytałem o jej zdanie w tej kwestii. Ukochana zlustrowała mnie uważnie od góry do dołu i oznajmiła: „A dla mnie to nie problem”.
*** Chciałabym publicznie wyznać, że wychowałam debila. Mojemu 22-letniemu synowi skończył się płyn do soczewek i głupek wymyślił sobie, że tequila doskonale się nada jako zamiennik. Musieliśmy go rano zawieźć na pogotowie na płukanie oczu... Jakimś