Bez logicznych argumentów?

Mam teraz dla państwa pewne ćwiczenie, które dość dobrze ukaże, jak nierozsądnie i emocjonalnie Polacy traktują drugą wojnę światową. I jak nierówno w naszym kraju traktowane są oba zbrodnicze totalitaryzmy. Spróbujcie powiedzieć komuś, że w 1939 roku Rzeczpospolita powinna była zawrzeć pakt z Hitlerem. Gdy usłyszycie państwo odpowiedź, zapytajcie tę samą osobę, jak ocenia pakt Sikorski – Majski z lipca 1941 roku.

Zakładam, że rozmowa ta przebiegała mniej więcej tak:

– Trzeba było w 1939 roku iść z tlerem na Związek Sowiecki.

– Co za bzdura, sprzymierzyć się ze zbrodniarzem, który miał na rękach krew tylu osób! Polski naród nigdy by nie zrobił czegoś takiego! To by uwłaczało naszej dumie narodowej.

– A co pan sądzisz o pakcie polsko-sowieckim z 1941 roku?

– Jak to co? Cóż za pytanie? Bardzo mądra decyzja naszego męża stanu, generała Sikorskiego.

Powiem to więc jeszcze raz. Podpisując w 1939 roku pakt z Hitlerem, Beck sprzymierzyłby się z człowiekiem, który

będzie

Hi- nie dopuścił się żadnej zbrodni na Polakach ani żadnej większej zbrodni w ogóle. Był również przywódcą przyjaźnie nastawionym do Rzeczypospolitej. Spójrzmy zaś z grubsza na bilans Związku Sowieckiego 30 lipca 1941 roku, gdy generał Sikorski składał podpis pod przymierzem z Józefem Stalinem. 1917 rok – krwawy pucz. 1917 – 1921 – komunizm wojenny, straszliwy terror wojny domowej, eksterminacja milionów ludzi „obcych klasowo”, w tym wielu Polaków.

1919 – 1921 – najazd na Polskę, podczas którego armia bolszewicka dokonuje zbrodni wojennych na wielką skalę. Polscy cywile są mordowani, a kobiety gwałcone.

1921 – 1930 – dorzynanie ostatnich wrogów ludu, powstaje Archipelag GUŁag, największa sieć obozów koncentracyjnych na świecie. Trafiają do nich tysiące Polaków.

1930 – 1933 – ludobójcza kolektywizacja. Wielki Głód na Ukrainie. Kilka milionów trupów. Wśród nich także tamtejsi Polacy.

1932 – 1939 – ludobójcza industrializacja.

1937 – wielka czystka. Terror sięga zenitu. Eksterminacja setek tysięcy ludzi. Miliony trafiają do łagrów.

1937 – „ operacja polska” NKWD. Ponad 100 tysięcy sowieckich Polaków zostaje zamordowanych. Kolejne tysiące trafiają na stepy Kazachstanu.

1921 – 1939 –w Polsce działają sowieckie bandy dywersyjne, czerwoni terroryści i agenturalne siatki przestępcze opłacane przez Moskwę i dążące do zniszczenia państwa polskiego (Komunistyczna Partia Polski, Komunistyczna Partia Zachodniej Ukrainy, Komunistyczna Partia Zachodniej Białorusi).

1939 – Związek Sowiecki atakuje Polskę i bierze pod okupację połowę jej terytorium. Podczas napaści NKWD i Armia Czerwona dokonują licznych zbrodni wojennych.

1939 – 1941 – trwają mordy na Polakach. Setki tysięcy w bydlęcych wagonach jadą na Syberię. Jak wynika z dokumentów, przebywający w Londynie Sikorski jest przekonany, że ofiarą deportacji pada co najmniej 1,5 miliona Polaków.

1940 – 22 tysiące przedstawicieli polskich elit zostaje rozstrzelanych w ramach zbrodni katyńskiej. O tym, ze względu na tajemnicę, w jakiej odbywa się ten mord, Sikorski akurat nie wie.

1941 – gdy Wehrmacht wkracza do Związku Sowieckiego, w strefie przygranicznej enkawudziści masakrują więźniów politycznych, których nie zdążyli ewakuować. Ginie co najmniej 20 tysięcy ludzi. Spora część z nich to Polacy. O tym Sikorski wie z niemieckiej prasy, która szeroko się o tym rozpisuje.

Jak widać, trochę się tego przez te dwadzieścia cztery lata panowania komunizmu uzbierało. W sumie dziesiątki milionów ofiar śmiertelnych i dziesiątki milionów represjonowanych. Wszystko to wyjątkowo ostro dotyka naród Polski. Według obliczeń organizacji „Memoriał” w drugiej połowie lat trzydziestych Polacy byli procentowo najbardziej represjonowaną grupą narodowościową w całym Związku Sowieckim.

Mimo to 30 lipca 1941 roku generał Władysław Sikorski podpisał pakt ze Związkiem Sowieckim, aby razem bić się z Niemcami. Na jego mocy oba państwa stały się sojusznikami, u boku Armii Czerwonej zaczęły się tworzyć jednostki armii generała Władysława Andersa, który został w tym celu wypuszczony z Łubianki, gdzie od 1939

24