Fattigdomslykke?

KOMMENTAR: Ein kan sikkert vera lykkeleg sjølv om ein er fattig. Men ein blir ikkje lykkeleg av å vera fattig.

Det er barnebokforfattaren Martin Nygaard som har lansert ordet fattigdomslykke. Det begynte med ein artikkel han skreiv i Harvest.no og tok heilt av då Aftenposten sist veke intervjua han om denne lykka. Han har fått mye tyn.

Forskjellane

Vi veit at forskjellane mellom folk i Norge blir større og større, og fleire og fleire blir fattige. Fattig blir du - statistisk - rekna som viss familien har 250 000 eller mindre å rutta med i året. 10 prosent av oss hamnar under den grensa, fem prosent har så lite pengar at dei har store problem med å få endane til å møtast. Statistisk Sentralbyrå (SSB) ser også på ting som at ein ikkje har råd til å eiga eigen bustad, ikkje har bil av økonomiske grunnar, ikkje har råd til ei vekes ferie i året (nei, ikkje i utlandet, bare utanfor heimen, for eksempel hos venner), ikkje råd til fritidsaktivitetar, ikkje råd til tannlege eller internett, til å halda bustaden passe varm, eller til å ha kjøt og fisk til middag annakvar dag.

Det høyres ikkje akkurat ut som kvardagslykke. Så er Nygaards definisjon annleis. Han meiner ein er fattig når ein har mindre pengar enn ein ønskjer seg. Og viss du skal vera lykkeleg som fattig, må du lika å leva spartansk, vera praktisk, finna glede i å fiksa ting sjølv, og helst ha ei velutstyrt bod eller ein ditto kjellar. Sjølv eig Nygaard og kona bustaden sin på Oslos vestkant, og ei hytte på Onsøy. Likningsformuen hans er på over 9 millionar.

Nygaard veit ikkje kva jorde han er på. For sjølv om inntekta hans ligg på rundt