Berre ein sjettedel av ordførarane i Vestland er kvinner
KAMPEN OM Å BLI ORDFØRAR // Medan rikspolitikken er nærast likestilt, heng kommunane etter. Vestland har til no fått tretti menn og seks kvinner som ordførarar.
36 av Vestland fylkes 43 kommunar har fått ordførar. Berre i seks av kommunane er ei kvinne vald.
«Denne skjevheten er systematisk. Lokalpolitikken er ikke likestilt,» skriver BTs politiske redaktør Frøy Gudbrandsen.
Onsdag ettermiddag blei det klart at Hans Inge Myrvold frå Senterpartiet blir ordførar i Kvinnherad. Dermed har 36 av Vestlands 43 kommunar fått ordførar.
Blant dei er det berre seks kommunar som har fått kvinneleg ordførar:
Sara Sekkingstad (Sp) i Alver Trine Lindborg (Ap) i Bjørnafjorden
Anne Kristin Førde (Ap) i Bremanger
Mette Bergsvåg Ekrheim (Sp) i Etne
Gunn Åmdal Mongstad (Sp) i Solund
Monica Valen (Sp) i Sveio
Velkjent mønster
– Dette er partia sitt ansvar, for det er dei som nominerer kandidatar. Mange parti har reglar som skal sikre god representasjon av kjønn på lista som heilskap. Men det er jo førsteplassen som er ordførarkandidaten, og kven som får den plassen blir avgjort av andre ting enn kjønn, seier Dag Arne Christensen, som forskingsleiar ved Uni Research Rokkansentere.
Sjølv om mannsovervekta er stor i Vestland, føyer den seg inn i eit velkjent mønster.
Christensen viser til at det lenge har vore rundt 70 prosent sjanse for at toppkandidaten til eit parti er mann. Det speglar seg i andelen mannlege ordførarar.
Etter valet i 2015 var det 408 mannlege og 120 kvinnelege ordførarar i Noreg, viser tal frå SSB. Det tyder at 72 prosent av ordførarane var menn, berre 28 prosent var kvinner.
Mann vann
Ein av kommunane som låg best an til å få ei kvinne som ordførar i år var Bømlo. Der stilte heile fem av partia med kvinner på topp.
I tillegg var dei ei kvinne som fekk både høgst oppslutning og flest personstemmer – Ragnhild Sønstabø frå Høgre.
Men då det skulle forhandlast om ordførarkjedet enda det rundt halsen på ein mann likevel.
– For meg var det viktigare å få gjennomslag for Høgre sin politikk, enn å sikre posisjonar til meg sjølv. Me hadde ikkje fleirtal og måtte lokke til oss Senterpartiet, og då var det ordførarvervet som måtte i potten, seier Sønstabø.
Ho må truleg nøye seg med tittelen som varaordførar, medan Sammy Olsen i Senterpartiet har sikra seg toppjobben.
– Eg trur bømlingane skal få merke godt at det er mange sterke kvinner i politikken her, likevel. Og så kjem det ein ny sjanse til å sikre seg ordførarjobben om fire år, seier Sønstabø, som synest seks kvinnelege ordførar i Vestland er altfor lite.
– Det er skuffande, må eg seie. Vi er 50 prosent av befolkninga, og det er godt utdanna og flinke damer overalt.
Første gong
I Bremanger blir Anne Kristin Førde den første kvinnelege ordføraren nokosinne, denne hausten.
– Det trur eg kan bli bra for Bremanger, seier ho sjølv.
Førde meiner det er synd at ho får så få kvinnelege kollegaer. Ho peikar også på at kvinnedelen i kommunestyra generelt er for låg.
– Me ønskjer at Norge skal
vere best på likestilling, men om me ikkje får betre representasjon, kjem me ikkje dit. Me har ein kjempejobb å gjere før neste val for å rekruttere inn fleire kvinner både som ordførarar og i kommunestyra, seier ho.
Sjølv forventar Førde at ordførarjobben kan bli utfordrande. Ho trekker dette fram som ei mogeleg årsak til at kvinnedelen er låg.
– Eg trur det er ganske tøft å vere ordførar. Ein blir fort hoggestabbe, om ein må fatte vedtak ikkje alle syns noko om. Me kvinner blir nok ofte lettare hetsa, seier ho.
– Har bruk for fleire typar Også i førre periode var det få kvinnelege ordførarar i det som no blir Vestland. I Hordaland var dei ni, medan Sogn og Fjordane hadde tre. Berre ei held fram, Gunn Åmdal Mongstad (Sp) i Solund.
Også ho peikar på at partia bør gjere ein betre jobb i nominasjonsprosessane.
– Då må ein løfte fram kvinnene. Me må tenke at me har bruk for fleire typar i politikken, seier ho.
Mongstad trur politikken kan verke svært konfliktfylt for dei som står utanfor.
– Det trur eg gjer at ein del held seg unna. I dei fire åra eg har sete har eg opplevd eit godt samarbeid. Hadde det ikkje vore sånn, ville eg nok vurdert sterkt om eg skulle halde fram, seier ho.
Seier nei til attval
Dag Arne Christensen seier meir erfaring kan vere ei årsak til at fleire ordførarkandidatar er menn.
– Me veit at menn oftare seier ja til attval enn kvinner, og dermed får dei meir erfaring. Kvifor kvinner trekk seg ut, veit me ikkje. Det kan skuldast tidspunktet for møte og anna. Ein annan teori kan vere at nominasjonsnemndene også er dominerte av menn.
– Er det noko som tyder på at kvinner er mindre ambisiøse, og ikkje vil ha toppverva?
– Nei, det trur eg ikkje. Me ser jo i rikspolitikken og fylkespolitikken at det er fleire kvinnelege partileiarar og toppkandidatar der.