Wormer slaat terug

Columnisten Eva Hoeke en Marcel van Roosmalen klagen graag over hun woonplaats Wormer. Tot ongenoegen van dorpsgenoot Arno Floore.

Als geboren Wormenees kan ik het jarenlange geklaag van Marcel van Roosmalen over mijn dorp Wormer goed hebben, want: goede columnist, scherpe observaties, scherpe pen, heel geestig, met zelfspot, en vaak heeft hij gelijk. Bovendien heeft Van Roosmalen maar één stand en dat is de klaagstand, dat zal straks als hij verhuisd is naar de Watergraafsmeer in Amsterdam niet anders worden. Hij verdient zijn geld met stukjes schrijven, is de hele dag op zoek naar een onderwerp en dan zijn stukjes over de dorpelingen onvermijdelijk.

Maar na het lezen van het interview met zijn vrouw Eva Hoeke in NRC dit weekend (‘De echte chic, daar kom ik toch niet bij’, 4/5) kreeg ik toch de behoefte om te reageren. Het stel kan niet aarden in het dorp. Laten we even doornemen met welke redenen Hoeke kwam aanzetten.

De eerste: het dorp heeft geen viswinkel. Echter, drie dagen in de week staat er een viskraam voor de supermarkt en op 2.7 km van Zandweg 17, hun voormalige adres en nu titel van hun theatervoorstelling, is de viswinkel in Wormerveer. Is dat echt de reden? Nee, natuurlijk niet.

Tweede reden: de mensen stemmen er PVV. Dat is in heel Nederland zo, ze zijn de grootste partij van het land. In Amsterdam, als je de import niet meetelt en alleen kijkt naar de echte Amsterdammer, zal het percentage PVV-stemmers nog wel hoger zijn. Heel treurig, maar we zullen het ermee moeten doen. Is dat de reden? Nee, natuurlijk niet.

Dan de derde reden, aangevoerd door Hoeke. Er is geen boekwinkel in Wormer, geen bioscoop en geen museum. Hadden ze dit echt niet zien aankomen? Hadden ze verwacht in de culturele hoofdstad van NoordHolland te belanden? Er is overigens wel een bibliotheek en een theater, ha! Is dat de reden, nee natuurlijk niet, als je cultuur wilt, zit je in 20 minuten met de trein in hartje Amsterdam.

Vier. Wormer is geïsoleerd, ze hebben in het dorp geen behoefte aan import. Wat een onzin, al sinds de jaren zeventig is Wormer een uitwijkplaats voor mensen die in Amsterdam geen huis kunnen vinden of betalen. Zeker de helft van de inwoners is import, en ze gaan ook niet meer weg, misschien omdat het wel prettig wonen is? Ik heb zelf net nieuwe buren uit Oekraïne, heel aardige mensen. Verder woont er nog een Pool in mijn straat, een Irakees en een aantal mensen die ik niet ken omdat ze niet uit het dorp komen. Wormer wil geen import, is dat de reden? Nee, natuurlijk niet.

Vijf dan. ‘De buren deden niet open toen we ons wilden voorstellen.’ Het is mij ook opgevallen als ik loop met een collectebus dat bij de helft van de huizen de deur niet open wordt gedaan. Maar als je denkt dat dit in de stad beter is, vergeet het maar. Daar leven mensen grotendeels langs elkaar heen, en weten ze niet wie hun buren zijn.

Zes. Er wordt hier in Wormer wat van gezegd als je op je fiets zit te telefoneren. Terecht, misschien was ik het wel. Ik vind het heel vervelend dat mensen druk zijn met hun telefoon en niet op het verkeer letten. Maar wees gerust, in de stad wordt alleen nog maar op de telefoon gekeken, daar let helemaal niemand meer op het verkeer.

Binnenkort zal er vast een column uit de pen van Van Roosmalen verschijnen waarin hij zich hierover beklaagt. En nu komt het: Hoeke concludeert dat net nu ze weg gaan de stemming in Wormer begint te kantelen. De grote Marcel van Roosmalen is gevraagd om bij de opening van de verbouwde supermarkt aanwezig te zijn, omdat hij Wormer in de vaart der volkeren omhoog heeft gestuwd. Het staat er echt: de vrouw die klaagt dat er geen boekwinkel is, ziet uit naar de opening van een supermarkt omdat haar man een beroemdheid is.

Het beroemde schrijverskoppel kan niet aarden, hoe zou dat toch komen? Misschien omdat er hele normale mensen in Wormer wonen?

Al sinds de jaren 70 is Wormer een uitwijkplaats voor Amsterdammers