Niemand is zonder zonden in
Een Romeinse mix van corrupte politici, lokale criminelen, zigeuners die azen op een deel van de pot en oude adel met machtige vrienden. Dat is Suburra, de eerste Italiaanse productie voor Netflix.
In de serie Suburra n het antieke Rome had je de Urbs, de stad, het hooggelegen gebied waar de rijken en machtigen woonden. En je had Subura , een dichtbevolkte volkswijk die ook onderdak bood aan een mengelmoes van sjacheraars, dieven, hoeren, gladiatoren en criminele kroegbazen. Als rijke Romein moest je je in het donker niet in deze kolkende mensenmassa wagen zonder fakkels en een paar slaven als beschermer.
„Deze wijk is in 2000 jaar niet veranderd”, zegt ‘de Samurai’, een van de hoofdfiguren in de nieuwe Netflixserie Suburra – in de vertaling van Latijn naar Italiaans is er een ‘r’ bij gekomen. „Patriciërs, plebejers, politie, criminelen, hoeren en priesters. Rome.” Een stad van een weergaloze schoonheid, maar ook een stad die iedereen besmet met zijn cynische en indolente onverschilligheid. „Rome is wreed, Rome verscheurt je als een barracuda”, zingt rapper Piotta in de titelsong van de serie.
Suburra is een verhaal over de giftige mengeling van corrupte politici, lokale criminelen, zigeuners die azen op een deel van de pot, oude adel met machtige vrienden, hoge prelaten met geldzorgen of zondige verlangens. De serie is gebaseerd op het gelijknamige boek uit 2013 van rechter/schrijver Giancarlo De Cataldo, dat profetisch bleek te zijn: eind 2014 onthulde de Romeinse justitie dat jarenlang innige relaties hebben bestaan tussen een bovenwereld van politici en bedrijven die werkten voor de gemeente, en een onderwereld van grote en kleine criminelen.
Hier is niemand zonder zonden. Macht is mede gebaseerd op wat je weet van een ander. In de serie vertelt een gravin dat ze het niet zo erg vond dat bij een diefstal haar juwelen waren verdwenen, maar dat ze het verlies van compromitterende documenten betreurt: „Met de juwelen koop je half Rome, maar met de geheimen heb je alles.”
Ostia
‘Suburra’ verwijst in de serie en de film niet naar de geografische locatie van de Romeinse wijk, in het wat lager gelegen gebied tussen grofweg de keizersfora en wat nu station Termini is – deze centraal gelegen wijk, Monti, is in hoog tempo gegentrificeerd. Het verhaal draait om plannen om in de badplaats Ostia, het Zandvoort van Rome, een nieuwe haven aan te leggen en is daarmee een prequel van de film. De Siciliaanse maffia is zeer geïnteresseerd, wegens de mogelijkheden om cocaïne aan te voeren en de haven te gebruiken als springplank naar meer invloed in de hoofdstad. De ‘Samurai’, de man die in de regiekamer van de Romeinse criminaliteit zit, zal het regelen. Maar er zijn vier problemen: het Vaticaan bezit een deel van de grond, het bestemmings- plan moet worden gewijzigd, een andere bouwonderneming wil de opdracht ook graag, en om de deal rond te krijgen is de medewerking nodig van een kleinere boss in Ostia die een vervallen strandtent bezit.
De intriges hieromheen worden verteld aan de hand van de groeiende vriendschap en lotsverbondenheid van drie jonge mannen. Daar is Aurelio Adami, de zoon van de eigenaar van de strandtent, die door zijn vader niet als een waardig opvolger wordt gezien en tegen zijn slimmere zus moet opboksen. Alberto Anacleti, bijgenaamd Spadino, een zigeuner die worstelt met de eeuwenoude tradities die zijn vader hem opdringt. En Lele, de zoon van een politie-agent, die wordt meegesleept door de verlokkingen van gemakkelijk geld en de spanning van misdaad en moord.
Echte helden zijn er niet in dit verhaal, ook niet in bijfiguren. Het onkreukbare gemeenteraadslid Amedeo Cinaglia heeft weinig nodig om door de knieën te gaan – al moet hij wel aan een collega vragen hoeveel smeergeld hij eigenlijk kan vragen. En achter het smetteloze uiterlijk van Sara Monaschi, een financieel adviseur van het Vaticaan, schuilt een vrouw die leeft van intriges en er niet voor terugdeinst om hele vuile handen te maken.
„Niemand wil getemd worden”, zegt de Samurai, een paardenliefhebber. „Maar uiteindelijk ben je beter af. Je hebt te eten, je hebt geen zorgen, als je maar doet wat ik zeg. Paarden zijn intelligente dieren. Die hebben dat begrepen.”
Het verhaal wordt meeslepend opgediend – al zijn er wel erg veel prentbriefkaartshots van Rome. De formule van de Suburra, de eerste Italiaanse serie voor Netflix is twee keer eerder met succes beproefd: boek – film – serie. Veel betrokkenen bij Suburra zijn bekende namen. De serie Romanzo Criminale, gebaseerd op een ander boek van De Cataldo, over de band tussen politiek en misdaad in Rome in de jaren zeventig, is net als Suburra geregisseerd door Michele Placido, die als acteur in de jaren tachtig internationaal bekend werd als politiecommissaris in de maffiaserie La Piovra. De serie Gomorrah, waarvan in november deel 3 uitkomt, is begonnen met een boek en film van journalist Roberto Saviano over de camorra, de Napolitaanse maffia. Productiemaatschappij Cattleya tekende voor alle drie deze series – en heeft in Suburra gekozen voor minder bloedig spektakel dan in Gomorrah.