Ο ΑΓΙΟΣ ΑΥΞΙΒΙΟΣ,

Ἐπίσκοπος τῶν Σόλων τῆς Κύπρου

Ὁἅγιος Αὐξίβιος ἀνήκει στοὺς ἐπισκόπους τῆς πρωτοχριστιανικῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, ἡ δὲ μνήμη του τιμᾶται στὶς 17 Φεβρουαρίου.

Γεννήθηκε στὴν ἔνδοξη πόλη τῆς Ρώμης ἀπὸ γονεῖς πλούσιους καὶ εἰδωλολάτρες. Εἶχε καὶ ἀδελφό, τὸν Θεμισταγόρα. Ὁ Αὐξίβιος ξεχώριζε μέσα στὴν οἰκογένειά του. Ἦταν εὐγενὴς καὶ πραότατος, γλυκὺς στοὺς τρόπους καὶ συνετὸς στὶς κρίσεις, λαμπρὸς στὴν ὄψη καὶ ἁγνότατος στὸ ἦθος. Εἶχε σπάνια μόρφωση. Οἱ γονεῖς του τὸν προόριζαν γιὰ ὑψηλὴ ἐπαγγελματικὴ σταδιοδρομία σὲ κερδοφόρα δημόσια θέση καὶ παράλληλα ἑτοιμάζονταν νὰ τὸν νυμφεύσουν μὲ πλούσια κόρη. Ὁ Αὐξίβιος ὅμως ἐπιθυμοῦσε ἄλλον πλοῦτο, τὸν Ἰησοῦ Χριστό. Ἡ διδασκαλία τοῦ Κυρίου τὸν εἶχε συγκινήσει καὶ ὁ βαθύς του πόθος ἦταν νὰ βαπτισθεῖ καὶ νὰ προσφέρει τὴ ζωή του στὴ διακονία τῆς Ἐκκλησίας.

Ἔτσι κάποια ἡμέρα ἀναχώρησε κρυφὰ μὲ πλοῖο ἀπὸ τὴ Ρώμη καὶ κατέληξε στὴ μεγαλόνησο Κύπρο, στὴ βόρεια ἀκτή της, στὸ λιμάνι τοῦ Λιμνίτη. Ἐκεῖ κοντὰ ἦταν ἡ μικρὴ πόλη Σόλοι τῆς κατεχόμενης σήμερα Μόρφου. Τὴν ἐποχὴ αὐτὴ στὴν Κύπρο βρίσκονταν ὁ ἀπόστολος Βαρνάβας, ὁ πρῶτος τῶν ἑβδομήκοντα Ἀποστόλων, μὲ τὸν ἀνεψιό του Μᾶρκο, οἱ ὁποῖοι διέρχονταν κηρύττοντας παντοῦ σὲ πόλεις καὶ χωριὰ μὲ ἐνθουσιασμὸ τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ. Αὐτὸ εἵλκυε τὶς καλοπροαίρετες ψυχὲς καὶ διέλυε τὰ σκοτάδια τῆς ἄγνοιάς τους ἀνάβοντας τὸ φῶς τῆς ἀληθινῆς θεογνωσίας.

Ἔπειτα ἀπὸ τὸν μαρτυρικὸ θάνατο τοῦ ἀποστόλου Βαρνάβα στὴν ἀρχιεπισκοπικὴ ἕδρα του Κωνσταντία (Σαλαμίνα), συνέχισαν μὲ τὸν ἴδιο ζῆλο τὶς ἱεραποστολικὲς περιοδεῖες στὴν Κύπρο οἱ ἀπόστολοι Μᾶρκος, Τίμων καὶ Ρόδων. Σὲ μία ἀπὸ αὐτές, καθὼς βρίσκονταν στὴν παραθαλάσσια κωμόπολη τοῦ Λιμνίτη, συνάντησαν τὸν Αὐξίβιο. Ὁ ἀπόστολος Μᾶρκος ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ διέβλεψε τὴν ἁγνότητα τῶν προθέσεών του καὶ ἀνέλαβε προσωπικὰ νὰ τὸν κατηχήσει καὶ βαπτίσει. Ὁ Αὐξίβιος ὑπῆρξε «σκεῦος ἐκλογῆς» τοῦ Θεοῦ, μὲ πλούσια τὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ ὁδήγησε τὸν Μᾶρκο στὸ νὰ τὸν κρίνει ἄξιο γιὰ ποιμένα λογικῶν προβάτων. Γι᾿ αὐτὸ τοῦ δίδαξε πῶς νὰ κηρύττει, πῶς νὰ καθοδηγεῖ τοὺς πιστούς. Στὴ συνέχεια τὸν χειροτόνησε πρῶτο Ἐπίσκοπο Σόλων, μιᾶς πόλεως ποὺ ἦταν βυθι

σμένη στὸ σκοτάδι τῆς εἰδωλολατρίας. Τοῦ συνέστησε δὲ νὰ μὴ φανερώσει ἐξαρχῆς τὴ χριστιανικὴ ἰδιότητα καὶ τὸ ἀξίωμά του, διότι ὑπῆρχαν ἐκεῖ φανατικοὶ εἰδωλολάτρες, ἀλλὰ νὰ φερθεῖ μὲ πολλὴ διάκριση καὶ σύνεση.

Ἔτσι ὁ Αὐξίβιος προτίμησε νὰ ἐγκατασταθεῖ ἔξω ἀπὸ τὴν πόλη. Μάλιστα τὸν πρῶτο καιρὸ τὸν φιλοξενοῦσε στὸ σπίτι του ὁ ἱερέας τοῦ ναοῦ τῶν εἰδώλων, ἄνδρας ἀγαθῆς προαιρέσεως. Ὤ, πόσο προσεκτικὸς ἦταν τότε ὁ Αὐξίβιος καὶ πιστὸς στὶς ὁδηγίες τοῦ ἀποστόλου Μάρκου! Χωρὶς νὰ ἀποκαλύψει ὅτι εἶναι ἐπίσκοπος, ἀλλὰ ζώντας μὲ σύνεση καὶ προσευχόμενος, φανέρωνε σιγάσιγὰ τὸ μεγαλεῖο τῆς χριστιανικῆς πίστεως στὸν εἰδωλολάτρη ἱερέα, ὁ ὁποῖος τόσο συγκλονίσθηκε καὶ κατανύχθηκε ἀπὸ τὸ ὕψος τῆς χριστιανικῆς διδασκαλίας, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὸ ἦθος καὶ τὴν ἁγνὴ συμπεριφορὰ τοῦ Αὐξιβίου, ὥστε ζήτησε νὰ βαπτισθεῖ. Ἦταν ὁ πρῶτος ἀπὸ τοὺς κατοίκους τῆς πόλεως ποὺ φωτίσθηκε ἀπὸ τὸ φῶς τοῦ Εὐαγγελίου. Μὲ τὴν ἴδια διακριτικὴ καὶ συνετὴ ζωὴ καὶ διδασκαλία ὁ ἐπίσκοπος Αὐξίβιος μπόρεσε νὰ ἐπηρεάσει καὶ νὰ μεταστρέψει καὶ ἄλλες οἰκογένειες εἰδωλολατρῶν στὸν Χριστιανισμό.

Ἡ ὥρα τοῦ θερισμοῦ τῶν καρπῶν τῆς πνευματικῆς συγκομιδῆς τοῦ Αὐξιβίου εἶχε φθάσει. Ὁ Μᾶρκος πλέον εἶχε ἀναχωρήσει γιὰ τὴν Ἀλεξάνδρεια. Στὴν Κύπρο συνέχιζε τώρα τὸ ἱεραποστολικὸ ἔργο ὁ ἅγιος Ἡρακλείδιος, Ἐπίσκοπος Ταμασοῦ. Μὲ ἐντολὴ τοῦ διδασκάλου του ἀποστόλου Παύλου χειροτόνησε νέους ἐπισκόπους, στὴν Πάφο τὸν Ἐπαφρᾶ καὶ στὴ Νεάπολη (Λεμεσό) τὸν Τυχικό. Σὲ κάποια περιο

δεία του συνάντησε στοὺς Σόλους τὸν Ἐπίσκοπο Αὐξίβιο. Τοῦ εἶπε ὅτι ἔφθασε ἡ ὥρα νὰ κηρύξει ἄφοβα τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ χτίσει ὀρθόδοξο χριστιανικὸ ναὸ γιὰ τὶς λατρευτικὲς ἀνάγκες τῶν πιστῶν. Ὁ Αὐξίβιος ὑπάκουσε στὸ θεῖο πρόσταγμα. Ἄρχισε πλέον δημόσια νὰ ἐξαγγέλλει τὸν θεῖο λόγο· νὰ καλεῖ τοὺς ἀνθρώπους σὲ μετάνοια καὶ νὰ συγκλονίζει τὸν κόσμο μὲ τοὺς πνευματέμφορους λόγους του. Ἡ σπουδαία αὐτὴ ἀρχαιοελληνικὴ εἰδωλολατρικὴ πόλη μεταστράφηκε σὲ χριστιανική. Ἡ ἐνάρετη δὲ φήμη τοῦ ἐπισκόπου Αὐξιβίου ἔφθασε ἀκόμη καὶ στὴ Ρώμη, ἀπὸ ὅπου ἦρθαν στοὺς Σόλους ὁ ἀδελφός του Θεμισταγόρας μὲ τὴ σύζυγό του Τιμὼ γιὰ νὰ μυηθοῦν στὴ χριστιανικὴ πίστη. Τελικὰ ζήτησαν καὶ αὐτοὶ ὁλόθερμα νὰ βαπτισθοῦν.

Ὁ ἅγιος Αὐξίβιος ποίμανε θεοφιλῶς τὴ μικρή του ἐπαρχία γιὰ σχεδὸν 50 χρόνια. Παρέδωσε δὲ εἰρηνικὰ τὸ πνεῦμα του στὸν Κύριο (ἀρχὲς 2ου αἰώνα), ἀφοῦ προηγουμένως χειροτόνησε νέο ἐπίσκοπο στοὺς Σόλους καὶ ἄφησε τὶς τελευταῖες του ὑποθῆκες στοὺς κληρικούς του, λέγοντάς τους νὰ εἶναι ἑνωμένοι καὶ νὰ μένουν πιστοὶ στὴν ἁγιοπνευματικὴ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας. Πηγὴ εὐλογιῶν καὶ θεραπειῶν ἔγινε ὁ τάφος του. Πλήθη πιστῶν, ἐπικαλούμενοι τὶς πρεσβεῖες του, ἔβρισκαν λύση στὰ προβλήματά τους.

Εἴθε μὲ τὶς πρεσβεῖες τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Αὐξιβίου, Ἐπισκόπου Σόλων τῆς Κύπρου, νὰ μείνουμε πιστοὶ «ἄχρι θανάτου» στὴν Ὀρθόδοξη πίστη μας!