Σε αναζήτηση διατυπώσεων και διαρροών
Eπειδή πλέον μια ανάσα μας χωρίζει από την εαρινή σύνοδο του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον και Τσακαλώτος-Χουλιαράκης ετοιμάζουν βαλίτσες (στο δε Μαξίμου ξύνουν τα μολύβια για μιαν ακόμη φουρνιά ερμηνευτικών non-papers, ενώ στη μιντιακή αγορά όλοι ετοιμάζουν την επιβεβαίωση των προκαταλήψεων - ο καθείς τη δική του...), καλό θα ήταν να ξεκινήσουν από χαμηλά οι προσδοκίες για «κάτι» το ουσιαστικό και συνάμα οριστικό στο ελληνικό γαϊτανάκι.
Στις προκαταρκτικές επαφές και διαβουλεύσεις Ντράγκι-Λαγκάρντ-Σόιμπλε, όπου δεν βάζουμε τυχαία το όνομα του επικεφαλής της ΕΚΤ καθώς η δική του αξιολόγηση περί βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους θα διαδραματίσει μεγαλύτερο ρόλο απ’ όσο έχουμε συνηθίσει με την αντιπαλότητα μεταξύ Βόλφγκανγκ Σόιμπλε (
και Κριστίν Λαγ- κάρντ (
, ασφαλώς και κρίνονται πολύ περισσότερα απ’ όσα θα μάθουμε. Και εμείς, ίσως και ο Ευκλείδης.
Όμως θα ήταν εξαιρετικά παρακινδυνευμένο να θεωρήσουμε -όπως η κυβέρνηση- ότι η συνάντηση των μεγάλων του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος θα έδινε στο ελληνικό ζήτημα τον χρόνο και την ένταση συζήτησης που θα χρειαζόταν εκείνο που λέγεται «λύση». Και τούτο, ανεξαρτήτως της εκλογικής ανάγκης του Σόιμπλε (δηλαδή της Γερμανίας) να μην υπάρξει η αίσθηση δέσμευσης ή απόφασης, δηλαδή για κάτι περισσότερο από μια περιγραφή πλαισίου ή μονοπατιού ή όπως αλλιώς ονομαστεί. Άλλωστε πρόλαβε εκπρόσωπος του Finanz Ministerium του Βερολίνου να μας πλευροκοπήσει: fiscal path, για τη δημοσιονομική διόδευση (δηλαδή το «εύλογο» πρωτογενές πλεόνασμα) επιμένοντας ότι είναι κάπου στο 1,5% του ΑΕΠ.
Αυτό ασφαλώς και δημιουργεί ρίσκα για την ελληνική κυβέρνηση. Ποιο ρίσκο; Η Γερμανία, με την προεκλογική ανάγκη μπροστά, να τα στυλώσει για μιαν ακόμη φορά. Ενώ το ΔΝΤ θα επιμένει στους δικούς του όρους για συμμετοχή στο Ελληνικό Πρόγραμμα. Και με ενδεχόμενο το «δίχτυ ασφαλείας» που Μέρκελ και Λαγκάρντ έταξαν στον Αλέξη Τσίπρα προ εβδομάδων να αποδειχθεί λιγότερο αξιόπιστο μπροστά στον ανηφορικό Ιούλιο των αποπληρωμών.
Θα άξιζε να δει κανείς το ύφος όλων όσοι έχουν υιοθετήσει τη σοϊμπλική άποψη, ότι το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο, άμα διαβάσουν στο transcript της συνέντευξης Λαγκάρντ τη διευκρινιστική ερώτηση του δημοσιογράφου, ο οποίος δεν ήθελε να αφήσει την κυρία να ξεφύγει με το