Συνεδρίαση ενός παράλληλου σύμπαντος
Η αγορά χθες έδειξε τι θα μπορούσε να συμβεί αν… όλα πηγαίνανε ρολόι. Ευτυχώς, η μη χρήση του από τους αρμοδίους, που αφήνουν τις προθεσμίες να περνούν, έχει και τα καλά της. Καθώς το γεγονός και μόνο ότι παραδέχεται την ύπαρξή του η ελληνική πλευρά, προκαλεί επενδυτική… ανακούφιση. Ο τρόπος εκδήλωσης αυτής της ανακούφισης αποκαλύπτει πόσο σκληρά υπολογιστές είναι οι επενδυτές που κυριαρχούν στις συναλλαγές αυτή την εποχή. Επειδή, ωστόσο, χωρίς αυτούς στους σκληροτράχηλους διαχειριστές χαρτοφυλακίων, η αγορά θα μπορούσε να αναζητά ταυτότητα, αξίζει να τους αναγνωρίσουμε: α) παροιμιώδη υπομονή ως τώρα, β) ψύχραιμη στάση όταν όλες οι προσπάθειες συναντούν αποκλειστικά… αδιέξοδα, γ) το σθένος να έχουν τοποθετήσει κεφάλαια σε μετοχές οικονομίας με capital controls και τρία μνημόνια. Σε λιγότερο από ένα τέταρτο, η διαπραγμάτευση είχε οδηγήσει τις τιμές των τραπεζικών blue chip σε επίπεδα που έδωσαν στο δείκτη τους κέρδη 4,6% και τους βασικούς δείκτες σε άλμα της τάξης του 1,7% ως 1,8%. Κατόπιν ηρέμησαν οι ρυθμοί στην αγορά, αφού τιμές και δείκτες Τραγικό το θέαμα αγροτών και ΜΑΤ, από την ένταση που δημιουργήθηκε έξω από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Ειδοποιεί τους πάντες, αλλά κύρια εκείνους που δεν πιστεύουν στην αποτελεσματικότητα της ωμής βίας, ότι η ψυχολογία των πολιτών μπορεί να πάρει φωτιά με ασήμαντη αφορμή. Χωρίς να το συνειδητοποιούν κυβερνήσεις και κοινωνία, η εικόνα που δείχνουμε, από τα αριθμητικά ως τα κοινωνικά στοιχεία και γεγονότα, υπογραμμίζει την εξαθλίωσή μας. Μπορεί να τη σταματήσουν οι κυβερνήσεις από μόνες τους; Προφανώς όχι, αφού επιβάλλεται να διαχειριστούν προγράμματα στήριξης, βλέπε μνημόνια. Η κοινωνία μπορεί. Αν ανασύρει το αίσθημα της πραγματικής αξιοπρέπειας, που σχετίζεται με την ικανοποίηση που προσφέρει το να παράγει όσα χρειάζεται και να μην τα ζητιανεύει απ’ όσους έχουν περίσσευμα. Πρώτα χάσαμε την μπάλα στα δανεικά του κράτους, μετά επιλέξαμε την αντιμετώπιση του προβλήματος με άρνησή του, θυμώσαμε για χρόνια, τώρα είναι ώρα να λογικευτούμε και να σοβαρευτούμε πολιτικά. Διαπραγματευόμαστε με ζαλισμένους από πολλές προκλήσεις εταίρους. των ΗΠΑ δίνουν βάρος μεγαλύτερο στους οίκους αξιολόγησης και στις αμερικανικές εταιρείες επενδύσεων. Παράλληλα οι τράπεζες έχουν τραβήξει όλους τους τζογαδόρους θεσμικούς και η σταθεροποίηση τάσης σε αυτές είναι πιο δύσκολη. Στην ουσία οι ξένοι κάνουν τα περισσότερα για τη διαμόρφωση τάσης και στο τέλος ήταν εκείνοι, που στις δημοπρασίες, έκαναν στον μέσο όρο ό,τι ήθελαν να αποφύγουν οι υπερασπιστές της στήριξης στις 650 μονάδες. Από τις 651 μονάδες, που τον άφησε η ελεύθερη διαπραγμάτευση με αξία συναλλαγών 8,1 εκατ. ευρώ, στα 44,4 συνολικό τζίρο, τον έκλεισαν στις 649,31. Οι τράπεζες «παρέδωσαν» τα περισσότερα κέρδη που εμφάνισαν μέσα στη μέρα, αλλά ξεχώρισαν, για τα άλματά τους, μετοχές που ήταν στην αφάνεια τον τελευταίο καιρό. Απ’ αυτές, που ανήκουν στις εταιρείες Κατασκευών Υλικών, Ακίνητης Περιουσίας και οι ΟΠΑΠ και ΟΤΕ θα εξαρτηθεί η πορεία της αγοράς - με τις τράπεζες μόνο, η νευρικότητα δεν απομακρύνεται.
[SID:10897832]