Λαϊκή, υπουργείο, γραφείο. Και λίγη γιόγκα
Δόμνα Μιχαηλίδου
Η Δόμνα Μιχαηλίδου έχει αργήσει. Θα έπρεπε να βρίσκεται στο Δημοτικό Κλειστό Γυμναστήριο «Σοφία Μπεφόν» για το 3ο Αθλητικό Τουρνουά ΑμεΑ από τις 9.15. Η ώρα είναι 9.11 και ακόμη δεν έχει βγει από το σπίτι της στο Κολωνάκι. Οταν εμφανίζεται είναι απλή, σχεδόν άβαφη. Ανεβαίνει στη μηχανή και φτάνει στο γυμναστήριο πριν από τον χαιρετισμό των επισήμων στις 10.00.
Περνάει από όλες τις ομάδες ιδρυμάτων που συμμετείχαν στο τουρνουά. Χαιρετάει τα παιδιά ένα ένα – πολλά τα γνωρίζει ήδη, βγαίνει μαζί τους φωτογραφίες, ρωτάει τα νέα τους, κάνει αγκαλιές. Οταν έρχεται η ώρα να γίνουν οι βραβεύσεις από τους επισήμους που είναι παρόντες, είναι εμφανές ότι θα προτιμούσε να μιλάει με τα παιδιά αντί να βρίσκεται στην αυτοσχέδια σκηνή του γυμναστηρίου.
Σύντομα πρέπει να φύγει. Η μέρα είναι μεγάλη και μόλις έχει αρχίσει.
Επόμενη στάση η λαϊκή αγορά της Υπαπαντής στον Πειραιά. Αυτή τη φορά μετακινείται με το αυτοκίνητο – θέλει να διαβάσει την ομιλία της για την ημερίδα στην οποία συμμετέχει ακριβώς μετά. Υπογραμμίζει με κίτρινο μαρκαδόρο, η βοηθός της τη ρωτάει ποιες φωτογραφίες να ανεβάσει στα κοινωνικά δίκτυα – βάζει καρδούλα
σε κάποιες για να τις εγκρίνει η κ. Μιχαηλίδου πριν βγει από το αυτοκίνητο.
Η λαϊκή αγορά είναι τεράστια και η Δόμνα Μιχαηλίδου χαιρετάει κόσμο από την ώρα που βγαίνει από το αυτοκίνητο μέχρι να ξαναμπεί, μιάμιση ώρα αργότερα. Μοιράζει χαμογελαστές «καλημέρες» σε πωλητές ρούχων, φρούτων και λαχανικών και σε Πειραιώτες που ήρθαν εδώ για να ψωνίσουν. Μοιράζει και κάρτες. Ωρες ώρες αγχώνεται ότι εκείνη και η ομάδα της σταματούν την κίνηση. «Μη σας ενοχλούμε», λέει σε όσους μοιάζουν αδιάφοροι. Με ορισμένους
πιάνει συζήτηση, σε όλους μιλάει στον πληθυντικό. «Καλή επιτυχία», της λένε. «Ευχαριστώ», απαντάει πάντα χαμογελαστή, «τη χρειάζομαι». «Είστε πολύ ενεργή, συνεχίστε έτσι», την ενθαρρύνει κάποιος. «Εχουμε πολλά να κάνουμε ακόμη, αλλά προσπαθούμε», αποκρίνεται, όσο από πίσω οι ντελάληδες φωνάζουν «ντοματούλες Λακωνίας» και «οκτώ ευρώ μπλουζάκια». Αγοράζει και εκείνη. Φιρίκια και μαρούλια.
Επόμενη στάση το Athens Marriott Hotel, για την ημερίδα με θέμα «Τεχνητή νοημοσύνη και αυτισμός». Στο τέλος την πλησιάζουν διάφοροι να της μιλήσουν. «Εχω αργήσει τρομερά!», λέει και τρέχει στο υπουργείο Εργασίας όπου έχει σύσκεψη με τους συνεργάτες της. Στο αυτοκίνητο μιλάμε για την αποϊδρυματοποίηση.
Στο γραφείο της υπάρχουν ανοιχτές εφημερίδες και περιοδικά με τις συνεντεύξεις της, ασπρόμαυρες
«Δεν με έχω δει στον καθρέφτη», λέει λίγα λεπτά πριν ξεκινήσει. Η συνέντευξη είναι live στην τηλεόραση, αλλά αποδεικνύεται πως δεν χρειαζόταν να προετοιμαστεί.
φωτογραφίες και δύο σκίτσα του Ανδρέα Πετρουλάκη. Μετά τη σύσκεψη έχει συνέντευξη μέσω Zoom. «Δεν με έχω δει στον καθρέφτη», λέει λίγα λεπτά πριν ξεκινήσει. Δεν έχει προλάβει να δει τις ερωτήσεις. Η συνέντευξη είναι live στην τηλεόραση, αλλά αποδεικνύεται πως δεν χρειαζόταν να προετοιμαστεί. Είναι έτοιμη να μιλήσει για ό,τι τη ρωτούν – για το υπουργείο και για την τιμή, όπως λέει, «που μου έκανε ο πρωθυπουργός να κατέβω πρώτη φορά στις εκλογές, να εκπροσωπήσω τον τόπο μου». «Γεννήθηκα στον Πειραιά», αναφέρει, και είναι κάτι που δεν κουράζεται να επισημαίνει στις επαφές της με τους ψηφοφόρους. «Μεγάλωσα στον Πειραιά».
Επόμενος προορισμός το πολιτικό της γραφείο –που στεγάζεται στο διαμέρισμα που ήταν το πατρικό της– στον Πειραιά. Στη διαδρομή αναφέρει πως Τρίτη - Πέμπτη το πρωί κάνει γιόγκα στο σπίτι και πως κάθε βράδυ, στο τέλος κάθε αντιστοίχως γεμάτης μέρας, βγαίνει έξω. Μπορεί να είναι υφυπουργός, αλλά δεν παύει να είναι και μια 35χρονη γυναίκα.
Εθελοντές
Στο γραφείο έρχεται ένα ζευγάρι, Πειραιώτες. «Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε;», τη ρωτάει η γυναίκα. Η Δόμνα Μιχαηλίδου λέει ότι η προτεραιότητα είναι να βγει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, η Νέα Δημοκρατία. Αλλά σκοπός του ραντεβού είναι το ζευγάρι να διαδώσει και τη δική της υποψηφιότητα, σε όσους ανθρώπους μπορούν να μιλήσουν, να καλέσουν στο γραφείο τους. «Μπορούμε και σε ψαροταβέρνα», απαντούν. Τους ευχαριστεί πολύ, λέει πόσο το εκτιμά. Αφότου φεύγουν, η κ. Μιχαηλίδου και η ομάδα της βγάζουν το πρόγραμμα των επόμενων ημερών.
Η ώρα είναι 20.23. Φτιάχνει γρήγορα το μέικ-απ της στο αυτοκίνητο και φτάνουμε στην τελευταία επίσκεψη της ημέρας, το σπίτι ενός Πειραιώτη.
Εκεί την περιμένουν ήδη γύρω στα 20 άτομα. Σύντομα έρχονται δέκα ακόμη. Συστήνεται σε έναν έναν. «Γιατί κάτσαμε αγόρια - κορίτσια;», ρωτάει. Της βάζουν ένα κρασί. «Στην υγειά σας!», λέει, και της εύχονται καλή επιτυχία. «Στο χέρι σας είναι», απαντάει. Κάποιοι εκ των παρευρισκομένων εργάζονται στο κέντρο υγείας, άλλος είναι οικονομολόγος, άνθρωποι εν γένει μεσοαστοί. Η Δόμνα δεν βγάζει λόγο, μιλάει με κάθε έναν από τους όρθιους ξεχωριστά και μετά προχωράει στις καθισμένες παρέες.
Με τους άνδρες συζητάει πολιτικά. Οι περισσότεροι της λένε πως παραδοσιακά ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ, κάποιοι ότι είναι η πρώτη φορά που μετέχουν σε πολιτική συνάθροιση κατ' οίκον, ότι ήρθαν για εκείνη, γιατί στις προηγούμενες εκλογές ψήφισαν Νέα Δημοκρατία ή γιατί σκέφτονται να το κάνουν τώρα.
«Γλίτωσες;», της λένε οι γυναίκες όταν μεταφέρεται στην άλλη πλευρά του σαλονιού. «Ενιωσα σαν να ήμουν με την παρέα των γονιών μου», απαντάει. Μιλάνε για την Αγγλία, πολλές από τις παρούσες είχαν ζήσει στο εξωτερικό. «Είστε πολύ όμορφη από κοντά», της λένε. Κοντεύει 9.30 κι είναι ακόμη χαμογελαστή, πάνω στα τακούνια της 12 ώρες.