Γονείς στο φως και στο σκοτάδι
Ο15χρονος Ιθαν Κράμπλεϊ, από το Μίσιγκαν των ΗΠΑ, πήρε νωρίς φέτος το χριστουγεννιάτικο δώρο που επίμονα ζητούσε από τους γονείς του. Πήγε μάλιστα με τον πατέρα του σε οπλοπωλείο και το διάλεξε ο ίδιος. Ναι, όπλο ήταν αυτό που διακαώς επιθυμούσε. Την ίδια ημέρα, σε αναρτήσεις του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, επεδείκνυε με υπερηφάνεια «τη νέα του ομορφιά». Και την επομένη έκανε εξάσκηση στη σκοποβολή με τη μητέρα του. Ανησυχητικά σημάδια στη συμπεριφορά του υπήρχαν πολλά. Οι γονείς του δεν τα έβλεπαν ή έκαναν ότι δεν τα έβλεπαν ή, απλώς, δεν ήταν σε θέση να τα δουν. Στις 30 Νοεμβρίου, στο λύκειο όπου φοιτούσε, ο Ιθαν έβγαλε το όπλο από το σακίδιό του, σκότωσε τέσσερις συμμαθητές του και τραυμάτισε επτά.
Στη Βρετανία, αυτές τις ημέρες, όσα ακούστηκαν στη δίκη για τη δολοφονία του εξάχρονου Αρθουρ Λαμπίνιο-Χιουζ από το Μπέρμιγχαμ είναι ανατριχιαστικά. Ο πατέρας του και η μητριά του τον υπέβαλλαν επί μήνες σε φρικτά βασανιστήρια, σωματικά και ψυχολογικά, μέχρι που το αγόρι έσβησε, στο νοσοκομείο της πόλης τους (όπου αναγκάστηκαν να τον μεταφέρουν), έχοντας υποστεί σοβαρή εγκεφαλική βλάβη.
Τέτοιας αγριότητας περιστατικά στη χώρα μας ευτυχώς σπανίζουν. Αλλά και πάλι, δεκάδες παιδιά δεν πηγαίνουν στο σχολείο και θα χάσουν τη χρονιά επειδή οι γονείς τους είναι αρνητές του ιού και δεν θέλουν να είναι «καθοδηγούμενοι». Ανάξιοι του «δώρου» της γονεϊκότητας δεν είναι και αυτοί;
Και από το σκοτάδι, στο φως: η Aλεξάνδρα είναι 9 ετών και ζει στην Ξάνθη. Εμαθε για τη συγκινητική δράση των εθελοντών της φιλοζωικής οργάνωσης «Αδεσποτούλια Ξάνθης» κι άρχισε να βάζει στην άκρη χρήματα από το χαρτζιλίκι της για να τα προσφέρει για τα ζώα. Οι γονείς της όχι μόνο δεν την απέτρεψαν, αλλά την ενθάρρυναν. Με τον πατέρα της η Αλεξάνδρα επισκέφτηκε το καταφύγιο, έδωσε τα πρώτα 25 ευρώ που μάζεψε και υποσχέθηκε να επιστρέψει.
Η ιδιότητα του «πατέρα» ή της «μητέρας» από μόνη της δεν λέει τίποτα. Δεν αποκτάται αυτομάτως με τη γέννηση ενός παιδιού. Κερδίζεται με καθημερινό αγώνα, μέσα από πολλά χιλιόμετρα ευθύνης, αγωνίας, λαθών, αλλά και χαράς και δικαίωσης. Οι άνθρωποι δίνουν περιεχόμενο και αξία στη λέξη «γονιός». Οι άνθρωποι που είναι ικανοί για το καλύτερο και το χειρότερο.