Η κιβωτός του δημοτικού τραγουδιού

ΗΕΡΤ παρουσιάζει μια εκπομπή για το δημοτικό τραγούδι κάθε Κυριακή, ώρα 13.00-15.00. Είναι η ελάχιστη οφειλή της σ’ αυτό το θαυμάσιο δημιούργημα του λαού στο πέρασμα των αιώνων, που ακόμα και ξένους μελετητές συγκίνησε και συγκινεί. Εντούτοις οι ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί το έχουν απαξιωμένο, απορριμμένο.

Είναι μια πολύ καλή εκπομπή. Λίγες παρατηρήσεις:

1. O παρουσιαστής της μιλάει για λαϊκό τραγούδι και παραδόξως κανείς πρόεδρος πολιτιστικού συλλόγου, οργανωτής χορών, μουσικός δεν επισημαίνει το ατόπημα. Το τραγούδι αυτό δεν είναι λαϊκό, είναι δημοτικό. Ετσι ονομάστηκε από τα βάθη των αιώνων. Ετσι το ονομάζουν ο Ν. Πολίτης, όλοι οι μελετητές του, Ελληνες και ξένοι. Η αβασάνιστη και επιπόλαιη παρονομασία του σε λαϊκό τραγούδι παραπέμπει σε άλλο είδος τραγουδιών της σύγχρονης εποχής.

2. Τους δημοτικούς χορούς της εκπομπής συνήθως τους «σύρουν» άντρες. Αυτό δείχνει την παλαιότερη υποτίμηση της γυναίκας και την υστέρηση των αντρών σε ευγένεια, δείχνει «χωριατιά». Και ο χορός, με άντρες μπροστά και τις γυναίκες πίσω, χάνει πολύ σε χάρη.

3. Πριν από καιρό, σε μια εκπομπή, ένα παιδάκι 10-11 χρόνων χόρεψε ένα τσάμικο στον «τόπο», με πηδήματα, καθίσματα, όμορφα «τσακίσματα». Ο χορός του, το ίδιο, ήταν χάρμα οφθαλμών! Ο παρουσιαστής της εκπομπής όφειλε να το υπερεπαινέσει και να το προβάλει ως υπόδειγμα στη συντήρηση της δημοτικής χορευτικής παράδοσης. Δεν το έκανε. Κρίμα!