Το παράδειγμα του ρωμαϊκού δρόμου

«Το ΥΠΠΟ θα έπρεπε να επιβραβεύει μια πόλη που αγαπά, αναδεικνύει και προστατεύει τα μνημεία της. Οχι να την τιμωρεί», λέει ο πρώην δήμαρχος Βέροιας Γιάννης Χασιώτης, αντίθετος στην κήρυξη της πόλης ως αρχαιολογικού χώρου. Eνα από τα παραδείγματα που παρέθεσε είναι η κινητοποίηση του Δήμου Βέροιας τη δεκαετία 1980 για την ανάδειξη ολόκληρων συνοικιών στο κέντρο της πόλης, που κηρύχθηκαν «ιστορικοί τόποι». «Η δημοτική αρχή εξασφάλισε πολλές χρηματοδοτήσεις μέσα από προγράμματα για την αποκατάσταση όψεων και στεγών σε πολυάριθμα παραδοσιακά κτίρια των διατηρητέων περιοχών. Παράλληλα έδωσε ζωή σε αυτές τις συνοικίες με αναπλάσεις (πεζοδρομήσεις κ.ά.), ενώ προέβη στην αγορά, αποκατάσταση και επανάχρηση σημαντικών διατηρητέων κτιρίων». Το ΥΠΠΟ σύντομα θα εξετάσει το θέμα της κήρυξης, καθοριστικό για το μέλλον της πόλης, η οποία όμως στέκει δύσπιστη απέναντί του. Εξηγούμε γιατί: το 1997 κατά τη διάρκεια εργασιών στην οδό Μητροπόλεως, ανακαλύφθηκε τμήμα ρωμαϊκού δρόμου κάτω από τον σημερινό. Ο Δήμος Βέροιας με δική του δαπάνη 200 εκατ. δραχμών ανέβασε μέρος του αρχαίου δρόμου κατά μήκος της Μητροπόλεως, η οποία μονοδρομήθηκε. Ο δρόμος αναδείχθηκε με την έγκριση του τοπικού αρχαιολογικού συμβουλίου και το 2002 κηρύχθηκε από το ΥΠΠΟ ιστορικός τόπος. Το 2004, το ΥΠΠΟ ανέτρεψε την απόφασή του για τον αρχαίο δρόμο για λόγους που εκείνο γνωρίζει. Με πρωτοβουλία κατοίκων το θέμα έφθασε στο ΣτΕ, αλλά προτού συζητηθεί, ο δρόμος ξηλώθηκε με απόφαση του τότε αναπληρωτή υφυπουργού Πολιτισμού, κατόπιν γνωμοδότησης του ΚΑΣ. Το ΣτΕ ακύρωσε τις αποφάσεις του ΥΠΠΟ και του Δήμου Βέροιας για το ξήλωμα του δρόμου, δικαιώνοντας τους κατοίκους και τον... δρόμο, ο οποίος πρέπει να επανέλθει στην προτέρα κατάσταση.