Ανάγκη αλλαγής του παραγωγικού μοντέλου
«Είστε τρελοί; Με αυτά που προτείνετε θα κλείσουν τα ελαιοτριβεία της επαρχίας», ήταν η οργισμένη αντίδραση βουλευτή προς Ελληνα - στέλεχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όταν προ περίπου ενός έτους γινόταν στις Βρυξέλλες μία συζήτηση για αλλαγή του οικονομικού μοντέλου της Ελλάδας και τον ρόλο του αγροτικού τομέα στο νέο αναπτυξιακό πρότυπο της χώρας.Το στέλεχος είχε προτείνει τη δημιουργία μεγάλων μονάδων επεξεργασίας και εμπορίας λαδιού με στόχο την αύξηση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας των προϊόντων. «Ο βουλευτής εκλέγεται στην περιφέρεια και εξέφραζε όλους τους συναδέλφους του, ανεξαρτήτως κόμματος», θυμάται σήμερα το ίδιο στέλεχος, μιλώντας στην «Κ», για να καταδείξει πως μικροκομματικές στοχεύσεις ορθώνουν προσκόμματα στην υλοποίηση αποφάσεων που όλοι θεωρούν απολύτως απαραίτητες για την Ελλάδα.
«Ολοι συμφωνούν ότι το παλιό αναπτυξιακό πρότυπο, που βασιζόταν στη διόγκωση της κατανάλωσης και στον εξωτερικό δανεισμό, πρέπει να αλλάξει. Αλλά πέρα από αυτό, οι συγκλίσεις δεν είναι πάντοτε προφανείς. Ακόμη και σήμερα το ποσοστό της ιδιωτικής και δημόσιας κατανάλωσης στο ΑΕΠ της χώρας μας είναι το υψηλότερο στην Ε.Ε.», ανέφερε χθες στην «Κ» ο Πάνος Τσακλόγλου, καθηγητής στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών του Οικονομικού Παν. Αθηνών. Σύμφωνα με τον ίδιο, για να πετύχουμε υψηλούς και διατηρήσιμους ρυθμούς οικονομικής μεγέθυνσης, απαιτείται μείωση αυτού του ποσοστού και αύξηση των μεριδίων των επενδύσεων και των εξαγωγών με τη στροφή από την παραγωγή μη διεθνώς εμπορεύσιμων σε διεθνώς εμπορεύσιμα αγαθά και υπηρεσίες.
Ταυτόχρονα, βέβαια, στο μικροσκόπιο όλων είναι η υψηλή ανεργία και η μετανάστευση, ιδίως των νέων, στο εξωτερικό και πώς θα αντιμετωπιστούν. Αλλωστε, για την προσέλκυση επενδύσεων κύριο συγκριτικό πλεονέκτημα της Ελλάδας στην παρούσα συγκυρία είναι το σχετικά καλά εκπαιδευμένο εργατικό της δυναμικό για το δεδομένο κόστος εργασίας. «Αρκετές μελέτες που εκπονήθηκαν στα χρόνια της κρίσης, αλλά και πριν από αυτή, δείχνουν ότι η Ελλάδα έχει δυναμικό συγκριτικό πλεονέκτημα σε σειρά κλάδων», παρατηρεί ο κ. Τσακλόγλου, τονίζοντας ότι ειδικά για τον αγροτικό τομέα, στις αναπτυξιακές δυνατότητες του οποίου αναφέρθηκε χθες ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας, «οι μελέτες δείχνουν ότι, λόγω της γεωγραφίας της, η Ελλάδα δεν έχει συγκριτικό πλεονέκτημα στην εκτατική παραγωγή ενώ, αντίθετα, πολλά ελληνικά αγροτικά προϊόντα είναι ευρέως γνωστά για την ποιότητά τους (π.χ. λάδι, μέλι, κρασί, εσπεριδοειδή, κρόκος, μαστίχα κ.ά.). Υπάρχει μεγάλο περιθώριο για την ενίσχυση της εγχώριας προστιθέμενης αξίας μέσω της αύξησης του ποσοστού μεταποίησής τους και της προώθησής τους στις διεθνείς αγορές, ενώ έμφαση πρέπει να δοθεί στην τυποποίηση και στον ποιοτικό τους έλεγχο». Βέβαια, όλα αυτά απαιτούν μελέτη και στρατηγική στόχευση ώστε να κινηθούν προς τον ίδιο στόχο όλα τα γρανάζια του μηχανισμού, κρατικού και μη. Από τους αγρότες, τους κτηνοτρόφους, τις επιχειρήσεις, τα υπουργεία μέχρι την επαγγελματική και την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Θέλουμε να αλλάξουμε το αναπτυξιακό πρότυπο της χώρας μας ή μήπως απλώς σπέρνουμε υποσχέσεις – πιθανόν προεκλογικού χαρακτήρα;
Εμπόδια λόγω μικροκομματικών σκοπιμοτήτων – Συγκριτικό πλεονέκτημα, το καλά εκπαιδευμένο εργατικό δυναμικό.