Η «απόδραση» των η μεγάλη ευκαιρία τους κι ο… Αλέξης
ΝΈΑ ΑΡΙΣΤΈΡΑ, ΜΈ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΦΘΑΡΜΈΝΑ, ΞΈΣΚΙΣΜΈΝΑ ΑΠΌ ΤΌΥΣ ΑΈΡΗΔΈΣ ΤΌΥ ΈΚΣΥΓΧΡΌΝΙΣΜΌΥ ΚΑΙ ΑΚΥΡΩΜΈΝΑ ΑΠΌ ΤΌ ΑΝΤΙ-ΣΥΡΙΖΑ ΜΈΤΩΠΌ ΥΛΙΚΑ, ΔΈΝ ΠΡΌΚΈΙΤΑΙ ΠΌΤΈ ΝΑ ΥΠΑΡΞΈΙ
να δίκιο η κυρία Αυγέρη το έχει όταν δηλώνει πως οι «11» έφυγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή έχασαν στις εκλογές το κόμμα από τον Στέφανο Κασσελάκη. Αυτό συνέβη, τα υπόλοιπα που σήμερα επικαλούνται, ως αγχωμένες δικαιολογίες, οι «αναχωρητές» της Κουμουνδούρου είναι προφάσεις εν αμαρτίαις, δεν πείθουν ούτε την ενός έτους εγγονή μου, πόσο μάλλον την κοινωνία των πολιτών, στην κρίση της οποίας τέθηκαν ήδη με την συγκρότηση του πολιτικού φορέα «Νέα Αριστερά»!
Στην αγωνιώδη προσπάθειά τους να ανακαλύψουν πολιτικά επιχειρήματα για να δικαιολογήσουν την αποχώρηση τους, οι υπό τον κ. Χαρίτση (προσωρινώς;) 11 βουλευτές και μερικές εκατοντάδες στελέχη παλαιότατης κοπής στυλ Μπαλτά και Φίλη (μένει να μετρηθούν στην κοινωνία το επόμενο διάστημα) καταλήγουν να αποθεώνουν, είτε δευτερεύουσες αντιθέσεις εντός του ΣΥΡΙΖΑ, είτε να υπερασπίζονται δυναμικά τον σκληρό πυρήνα της κυβερνητικής πολιτικής (2015/2019), από τον οποίο, υποτίθεται, έχει αποστεί ο Κασσελάκης με τους δικούς του.
Η παγίδα είναι προφανής: η οδός της υπεράσπισης της κυβερνητικής πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ (ομού μετά των αποδημησάντων ΑΝΕΛ) καταλήγει, όπως και να την αναγνώσει κανείς, σε αδιέξοδο. Η πολιτική υπεράσπιση της χειρότερης κυβέρνησης της μεταπολίτευσης και μάλιστα του σκληρού πυρήνα της δεν μπορεί παρά να οδηγήσει εκ του ασφαλούς σε μια ίδια ή παρόμοια πολιτική πρόταση, την οποία ο ελληνικός λαός αποδοκίμασε τετράκις εκλογικά και την οποία δεν θέλει ούτε να ακούει στις μετρήσεις της κοινής γνώμης.
Το καταστροφικό 1ο εξάμηνο του 2015 με τις τρέλες του καραφλοκόρακα Βαρουφάκη με τις ευλογίες του Τσίπρα και των πραιτωριανών του, το στημένο δημοψήφισμα, η ιστορικότερη colotoumba όλων των εποχών υπό τον φόβο του εκτελεστικού αποσπάσματος (;), η συνειδητή ( δια του κ. Τσακαλώτου) εξαφάνιση της μεσαίας τάξης, ο νόμος Κατρούγκαλου, το χειρότερο όλων μνημόνιο των 100 (+) δισεκατομμυρίων, η υποθήκευση της εθνικής περιουσίας για 99 χρόνια, οι δεκάδες φόροι στις πλάτες των πολιτών, το διπλωματικό και εθνικό έκτρωμα της Συμφωνίας των Πρεσπών, το μίσος, η εκδίκηση και οι εργολαβίες των fake news από τα πληρωμένα (0,60 ευρώ η ανάρτηση) troll του Μαξίμου και της Κουμουνδούρου, η εχθροπάθεια, τα θλιβερά πολιτικά και ιδεολογικά απομεινάρια του εμφυλίου και χιλιάδες άλλες δήθεν αριστερές, στην ουσία τυχοδιωκτικές, παρεμβάσεις είναι παρανοϊκό να αποτελούν τον καμβά πάνω στον οποίο θα αναπτυχθεί η πολιτική των «11» προς την κοινωνία. Αν με αυτά τα μυαλά πορευτούν, πολύ σύντομα θα αρχίσουν να ψάχνονται και θα καταντήσουν «άγραφοι» και ξεχασμένοι, με το εγχείρημα τους να καταχωρείται στα πολιτικά κιτάπια ως μια ακόμη απονεννοημένη επιλογή, την οποία θα θυμούνται μόνο οι κολλητοί κι οι φίλοι.
Κι όμως, οι «11» έχουν μια χρυσή ευκαιρία εμπρός τους να κερδίσουν πόντους στην ουσιαστική διαδικασία διαδοχής του ΣΥΡΙΖΑ και να εγκαθιδρυθούν αυτοί ως νόμιμοι επίγονοι, με μια βασική προϋπόθεση: να «αρνηθούν» την κυβερνητική θητεία του ΣΥΡΙΖΑ.
Προφανώς δεν μπορούν ιστορικά να την διαγράψουν. Η «άρνηση» ομολογείται ως μια γενναία, οργανωμένη και πολιτικά επαρκής διαδικασία αυτοκάθαρσης από τις χειρότερες στιγμές του πολιτικού μορφώματος εντός του οποίου «ανδρώθηκαν» πολιτικά, ως μια δημόσια διαδικασία αυτοκριτικής με βάση την πραγματικότητα και όχι τις αριστερές ιδεοληψίες και τις συριζαϊκές εμμονές. Συστηματικά, με θάρρος και επίγνωση των δυσκολιών αλλά και αντίληψη της αναγκαιότητας η υπό τον κ. Χαρίτση ομάδα απαιτείται να βρει τη δύναμη να ξεκαθαρίσει, πρώτα μέσα της και μετά με την κοινωνία, όλα τα βαρίδια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, να αποκαλύψουν όλες τις παράνοιες και τις παλαβομάρες, να αρνηθούν, έστω και τώρα, όλες τις αυταπάτες και, στο τέλος αυτής της ψυχικά σκληρής διαδρομής, να αποκαθηλώσουν τον μύθο του Τσίπρα και να παραδώσουν στην κοινή κρίση (ου μην και στην χλεύη) έναν αδίστακτο, λειτουργικά αγράμματο και πολιτικά εχθροπαθή και επικίνδυνο δήθεν ηγέτη, προς την κατασκευασμένη «αυθεντία» του οποίου όλοι προσέβλεπαν, όπως πάντα πράττουν οι συνειδητοί αριστεροί με τα τοτέμ του χώρου.
Νέα Αριστερά, με τα παλιά φθαρμένα, ξεσκισμένα από τους αέρηδες του εκσυγχρονισμού και ακυρωμένα από το αντί-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο υλικά, δεν πρόκειται ποτέ να υπάρξει, αντίθετα αποτελεί μια νέα κομματική αστειότητα, η διαδρομή της οποίας θα είναι σύντομη.
Οι δυσκολίες της αυτοκάθαρσης και της αυτοκριτικής είναι γνωστές. Δύσκολα επιλέγονται από τους ενδιαφερόμενους, ειδικά από όσους έμαθαν (δηλαδή καλόμαθαν) στη δύναμη του παραμυθιού (όπως ο άλλοτε ηγέτης τους διατυμπάνιζε) και στην ευκολία του στρογγυλέματος και της μυθοπλασίας υπέρ κάποιων δήθεν δικαιωμάτων και άλλων ανάλογων αριστερών γραφικοτήτων. Χαΐρι χωρίς αυτοκριτική δεν πρόκειται να δούνε οι «11» ό,τι και να κάνουν, όσες δήθεν δικαιολογίες και αν ανακαλύψουν στο δρόμο προς την συγκρότηση του νέου φορέα. Η κοινωνία έπαθε και έμαθε και δεν εμφανίζεται διατεθειμένη να ανεχτεί νέου Τσίπρες και νέους Τσακαλώτους να την κανοναρχούν με ιδεοληψίες και επαναστατικές παρλαπίπες.
Η γενναιότητα στην παραδοχή των λαθών και η ειλικρινής τήρηση αποστάσεων από ένα καταστροφικό κυβερνητικό παρελθόν (μέλη του οποίου υπήρξαν όλοι οι «11») είναι το πρώτο βήμα για να αλλάξει το κλίμα και να τείνουν οι πολίτες ευήκοα ώτα σε όσα επιχειρούν να ψελλίσουν οι «11».
Ταύτα και μένουμε, εν αναμονή των απαντήσεων επί του πεδίου!
Η υπό τον κ. Χαρίτση ομάδα απαιτείται να βρει τη δύναμη να αποκαθηλώσει τον μύθο του Τσίπρα και
να παραδώσουν στην κοινή κρίση
έναν αδίστακτο, λειτουργικά αγράμματο και πολιτικά εχθροπαθή και
επικίνδυνο δήθεν ηγέτη
Ταυτόχρονα όμως το Μαξίμου παρακολουθεί με μεγάλο ενδιαφέρον και την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών στην κεντροαριστερά, με το ΠΑΣΟΚ να βρίσκεται σταθερά πλέον στη δεύτερη θέση και να παίρνει καθαρό προβάδισμα έναντι του ΣΥΡΙΖΑ που παλεύει για την τρίτη θέση με το ΚΚΕ του Δημήτρη Κουτσούμπα. Μάλιστα, διαβλέπουν για τη συνέχεια μια περαιτέρω ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ, σε σημείο που να απειλεί ακόμη περισσότερο την περιβόητη παντοκρατορία Μητσοτάκη, ο οποίος ξέρει ότι άλλο ένα δυνατό ΠΑΣΟΚ που μπορεί να επαναφέρει ψηφοφόρους από παντού και να γιγαντωθεί εκεί που δεν το περιμένεις κι άλλο ένας ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη κι αν ήταν στα καλά του. Το λες και… ψιλοεφιάλτη για την κυβέρνηση το νέο πράσινο σκηνικό που διαμορφώνεται.
Το ΠΑΣΟΚ δείχνει να επωφελείται τα μάλα από την εσωτερική κρίση στο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ επιστροφές αναμένονται και από αυτούς που ψήφισαν με κρύα καρδιά Μητσοτάκη
λόγω.. ΣΥΡΙΖΑ και ο Νίκος Ανδρουλάκης ξετυλίγει τα νέα του σχέδια. Η βασική κατεύθυνση της στρατηγικής του είναι ο προγραμματικός λόγος, όπως φάνηκε από την παρουσίαση των θέσεων του για την Υγεία στην Κρήτη και οι κοινωνικές συμμαχίες καθώς μέχρι στιγμής ο Νίκος Ανδρουλάκης απορρίπτει τις κεντρικές πολιτικές συμφωνίες με στελέχη άλλων χώρων.
Ωστόσο ο επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ μιλώντας στο MEGA αναφέρθηκε στη νέα Κοινοβουλευτική Ομάδα των 11 ανεξάρτητων βουλευτών που αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας πως δίνει χείρα συνεργασίας, αρκεί να συμφωνούν σε επίμαχα ζητήματα, όπως οι ανισότητες, η Υγεία και η Παιδεία.
Ο Ανδρουλάκης έχει θέσει ως βασικό στρατηγικό του στόχο την ανάληψη της διακυβέρνησης μετά τις εθνικές εκλογές του 2027. Οι ευρωεκλογές του 2024 αποτελούν, σύμφωνα με τον ίδιο, ένα επόμενο ορόσημο προς αυτή την κατεύθυνση, καθώς θεωρεί ότι μια ισχυρή παρουσία του ΠΑΣΟΚ σε αυτές μπορεί να ενισχύσει το κόμμα εν όψει των επόμενων εθνικών εκλογών. Από την άλλη πλευρά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καταφέρει να διαχειριστεί τα μεγάλα εσωτερικά προβλήματα και κατρακυλά στις μετρήσεις. Ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να υποβαθμίσει το πρόβλημα της διάσπασης του κόμματος, υποστηρίζοντας ότι έφυγαν λίγοι, χωρίς αντίκρισμα στην κοινωνία. Το περιβάλλον του κ. Κασσελάκη αναφέρει ότι τα δύσκολα για το ΣΥΡΙΖΑ έχουν περάσει και στο συνέδριο του κόμματος θα παρουσιάσει μια καλά συγκροτημένη προγραμματική πρόταση. Μέχρι τότε ο Στέφανος Κασσελάκης για να ανακόψει την καθοδική πορεία του κόμματος επενδύει στην επικοινωνία και την απευθείας επαφή του με τους πολίτες. Αγνωστος «Χ» για το Μαξίμου και όχι μόνο η δυναμική που θα αναπτύξουν τα νέα σχήματα, με πρώτο και καλύτερο τη «Νέα… νέα Αριστερά. Ίδωμεν.