Ο ΣΥΡΙΖΑ και η εθνική γραμμή
Θετικά βλέπει η Κουμουνδούρου την ανάδειξη των πάγιων ελληνικών θέσεων, αλλά θεωρεί ότι δεν γεμίζει το κενό της έλλειψης στρατηγικής
Στο κάδρο των εθνικών τίθεται εκ των πραγμάτων και ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τα όσα συνέβησαν στην Αγκυρα. Επίσημα η Κουμουνδούρου, όπως λένε στο Documento κορυφαία στελέχη της, «έπραξε το αυτονόητο». Χαρακτήρισε «επιβεβλημένη» την ανάδειξη των πάγιων ελληνικών και ευρωπαϊκών θέσεων έπειτα από μια μακρά περίοδο κλιμακούμενων παραβιάσεων των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία, στην οποία ορθώς προέβη ο Ν. Δένδιας, αλλά, όπως σημείωσε χαρακτηριστικά, δεν γεμίζει το κενό της έλλειψης μιας στρατηγικής «με αρχή, μέση και τέλος για την προάσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων και την οικοδόμηση θετικής ατζέντας σε διμερές και ευρωτουρκικό επίπεδο».
Στην Κουμουνδούρου επιμένουν ότι η Ελλάδα πρέπει να θέτει η ίδια την ατζέντα στα θέματα που την αφορούν και να μη λειτουργεί απαντώντας απλώς σε προκλήσεις, πρωτοβουλίες ή ενέργειες της γείτονος και, όπως λένε, αναμένουν επίσημη ενημέρωση για τη συνάντηση και τις πρωτοβουλίες της Ελλάδας σε σχέση με το κυπριακό, τις διερευνητικές και την προσφυγή στη Χάγη για την υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ, τον διάλογο για μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης στο Αιγαίο, τον ευρωτουρκικό διάλογο και το προσφυγικό, τη σύνοδο για την ανατολική Μεσόγειο και την ακύρωση του τουρκολιβυκού μνημονίου.
Ωστόσο το θέμα αγγίζει και τον στενό κομματικό πυρήνα με δεδομένη την πρόσφατη θέση του μέλους του Πολιτικού Συμβουλίου Νίκου Μπίστη υπέρ του Ελσίνκι και της γραμμής Σημίτη στα εθνικά αλλά και στελεχών όπως οι Αντώνης Λιάκος και Παναγιώτης Παναγιώτου. Οι τελευταίοι είχαν αντιδράσει σε ανάρτηση του Παύλου Πολάκη για τον Κ. Σημίτη, λέγοντας ότι η κριτική του στα εθνικά θέματα «ταυτίζεται με αναχρονιστικές και εθνικιστικές προσεγγίσεις».
Είναι προφανές ότι η ηγεσία του κόμματος δεν μπορεί να πάει κόντρα στο αίσθημα της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού όπως εκφράστηκε μετά τις δηλώσεις Δένδια (ούτε το επιθυμεί άλλωστε) και ότι το άνοιγμα στον μεσαίο χώρο και στο άλλοτε παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ προϋποθέτει πιο σκληρές θέσεις περί των εθνικών, αλλά η ισορροπία μεταξύ των παραπάνω και των πάγιων εθνικών θέσεων, κυρίως από τα στελέχη της πάλαι ποτέ ανανεωτικής Αριστεράς, είναι εκ των πραγμάτων ένα διαρκές στοίχημα. Οπως στοίχημα και ερώτημα παραμένει και η στάση των παραδοσιακών στελεχών του κόμματος που σήμερα στοιχίζονται στην Ομπρέλα. Αν δηλαδή θα στηρίξουν τις προεδρικές επιλογές στα εθνικά ή θα επιχειρήσουν να προσθέσουν έναν ακόμη κρίκο στην άλλοτε φανερή και άλλοτε υπόγεια διαμάχη τους με συμμαχίες, άλλοτε με πρώην προεδρικούς και άλλοτε με στελέχη όπως ο Ν. Μπίστης που μπορεί να μην είχαν καμία σχέση με το άλλοτε «αριστερό ρεύμα» αλλά εσχάτως μοιάζουν να συμπορεύονται με τη μειοψηφία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι η Ελλάδα πρέπει να θέτει η ίδια την ατζέντα στα θέματα που την αφορούν και να μην απαντά σε προκλήσεις, πρωτοβουλίες ή ενέργειες της γειτονικής χώρας, όπως κάνει τώρα