Το μεγάλο στοίχημα για το Κίνημα Αλλαγής
Το μεγάλο στοίχημα για το Κίνημα Αλλαγής σήμερα είναι να αποκαταστήσει την αξιοπιστία του. Ο βασικός πυλώνας του, το ΠΑΣΟΚ, έχει τρωθεί βάναυσα, αλλά τα αναπόφευκτα λάθη του είναι σταγόνα στον ωκεανό των τεράστιων επιτευγμάτων του.
Η αξιοπιστία του ΠΑΣΟΚ έχει τρωθεί από τις συκοφαντίες των πολιτικών του αντιπάλων που με τα τερατώδη ψέματά τους έπεισαν την πλειονότητα του ελληνικού λαού ότι (τάχα) η Ελλάδα χρεοκόπησε και αναγκάστηκε να «μπει» σε «μνημόνια» με την «ευγενική συμβολή» της συντριπτικής πλειονότητας των ΜΜΕ.
Εξαιτίας (τάχα) των κυβερνήσεων της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης, αλλά και από την εσωτερική υπονόμευση των μελλοντικών τότε συγκυβερνητών του Σαμαρά.
(Σημείωση: από τα 46 χρόνια της μεταπολίτευσης το ΠΑΣΟΚ κυβέρνησε αυτοδύναμα τα 20!)
Προκαλώ όσους διαφωνούν να συγκρίνουν το τεράστιο έργο που άφησε το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα με αυτό των υπολοίπων στα 26 χρόνια που είχαν τα ηνία της χώρας.
Επίσης, δεν υπερασπιστήκαμε συντεταγμένα και αποφασιστικά το έργο μας και δυστυχώς συνεχίζουμε. Λες και κάτι μας φοβίζει ή μας εμποδίζει.
Δεν κάναμε σχεδόν ποτέ την αυτοκριτική μας για τη συνεργασία μας με τη Δεξιά του Σαμαρά που ήταν και ένας από τους βασικούς λόγους της πολιτικής μας κατάρρευσης. Του επιτρέψαμε να απολύει, να ξεπουλά κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις και τράπεζες χωρίς αντίσταση και για ένα κομμάτι ψωμί.
Και βεβαίως δεν είχαμε ένα ενιαίο αφήγημα για τη διαδρομή μετά το 2009 και την εκ των έσω υπονόμευση της κυβέρνησης Παπανδρέου του 44%.
Το ΚΙΝΑΛ, λοιπόν, για να ανακάμψει, σε συνδυασμό με όσα ανέφερα παραπάνω, βασικά πρέπει να ανατρέψει την αντίληψη της συντριπτικής πλειονότητας των προοδευτικών πολιτών ότι είμαστε προβλέψιμοι.
Επίσης, το κύριο βάρος της αντιπολιτευτικής μας στρατηγικής και αντιπαράθεσης πρέπει να είναι απέναντι στη Δεξιά, χωρίς βέβαια να αδιαφορούμε για τα λάθη και τις ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ και το ότι ευνόησε την επέλαση της Δεξιάς του Μητσοτάκη.
Το ΚΙΝΑΛ για να ανακάμψει πρέπει βασικά να ανατρέψει την αντίληψη της συντριπτικής πλειονότητας των προοδευτικών πολιτών ότι είμαστε προβλέψιμοι
Επίσης, είναι ανάγκη να εμφανίσουμε ορατά και συγκεκριμένα την εικόνα μιας συντεταγμένης ομάδας. Εχουμε πολλά στελέχη που βρίσκονται σε αδράνεια, χωρίς αυτό να είναι επιλογή τους. Οι φωνές που χρειαζόμαστε πρέπει να είναι πολλές και από όλες τις γενιές.
Θυμάμαι ο Ανδρέας Παπανδρέου αξιοποίησε ένα μείγμα από τη γενιά της Αντίστασης, τη γενιά του 1-1-4, τη γενιά του Πολυτεχνείου και της Αλλαγής.
Μείγμα λοιπόν περισσότερων προσώπων με ήθος, πολιτική αποδοχή, διαδρομή, ιστορία, εμπειρία και βεβαίως και νέων στελεχών.
Να ανατρέψουμε την αντίληψη που έχει ένα μεγάλο μέρος του προοδευτικού κόσμου ότι ερωτοτροπούμε με τη Δεξιά και αυτό το επιτείνει και ο ΣΥΡΙΖΑ για τους δικούς του αυτονόητους λόγους.
Το προοδευτικό ακροατήριο που ήταν ΠΑΣΟΚ και είτε έχει πάει στον ΣΥΡΙΖΑ είτε στο σπίτι του και αδιαφορεί έχει ένα κοινό χαρακτηριστικό, ανεξαρτήτως από κοινωνική, επαγγελματική, επιστημονική ομάδα: είναι αντιδεξιό. Αυτό καλούμαστε να ελκύσουμε. Αν το πετύχουμε, έχουμε μέλλον. Αν όχι, τα πράγματα δυσκολεύουν…