Ερημα χωριά, βορά στην (ακρο)δεξιά

κοινωνίες, βλέπει τους εναπομείναντες ψηφοφόρους στις περιοχές αυτές να στρέφονται είτε προς το ακροδεξιό Vox είτε προς τους Πολίτες.

«Η κυβέρνηση θα μπορούσε να κάνει περισσότερα με φορολογικές ελαφρύνσεις και ενθάρρυνση των δημόσιων υπαλλήλων, των γιατρών και των εκπαιδευτικών να μετακομίσουν σε αγροτικές περιοχές» δηλώνει η Μαρία Λουίσα Μπάνιος η οποία ζει στο Σαγιατόν τα τελευταία 34 από τα 62 χρόνια της ζωής της.

Οι μόνοι νεοφερμένοι στο χωριό είναι δύο οικογένειες μεταναστών από τη Ρουμανία, τα τρία παιδιά των οποίων αποτελούν τα μισά παιδιά του σχολείου.

Μία ώρα δρόμο με το αυτοκίνητο, έξω από τη Μαδρίτη, βρίσκεται το χωριό Σαγιατόν (φωτογραφία). Περίπου 50 κάτοικοι απομένουν από μία άλλοτε ανθούσα αγροτική κοινότητα. Πρόκειται για ένα από τα πολλά χωριά της Ισπανίας που εγκαταλείφθηκαν, καθώς πολλοί έφυγαν για τις μεγάλες πόλεις αναζητώντας καλύτερες συνθήκες ζωής και περισσότερες ευκαιρίες για τα παιδιά τους.

«Η ζωή μας στο Σαγιατόν υπολογίζεται πλέον με τις μέρες» λέει στον απεσταλμένο της βρετανικής εφημερίδας «Guardian» η Μαρία Ανχελες Ροσάδο. «Ο γιατρός και η νοσοκόμα μας επισκέπτονται για μία ώρα, κάθε Τρίτη πρωί. Ο χασάπης έρχεται μία φορά τον μήνα. Ο μανάβης μία φορά την εβδομάδα, το ίδιο κι αυτός που πουλάει κατεψυγμένα. Κάποτε πέρναγε και κάποιος που πούλαγε ψιλικά και είδη καθαρισμού, αλλά δεν έρχεται πια».

Το 90% του πληθυσμού της χώρας των περίπου 46 εκατομμυρίων ζει στις μεγάλες πόλεις οι οποίες καλύπτουν το 30% του συνολικού εδάφους. Το υπόλοιπο 10% κατοικεί στο 70% της ισπανικής έκτασης. Η αστυφιλία είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολούθησαν για πολλά χρόνια οι κυβερνήσεις και δύσκολα πλέον μπορεί να αναχαιτιστεί. Και το Λαϊκό Κόμμα, που επί δεκαετίες εισέπραττε εκλογικά οφέλη από τις συντηρητικές αγροτικές