Le Petit Journal - L'hebdo local de l'Aveyron
Serge Gayral : « Escorreguda pel Sidòbre »
« C’est une excursion qui en vaut la peine ! » assure l’occitaniste Serge Gayral.
«Dins lo departament vesin de Tarn, a quinze quilomètres de Castras, se tròba un massís granitic sonat Sidòbre, lo país del granit o pèira de barena. Lo coneissèm totes indirèctament quand dintram dins un cementèri. Vòli parlar de las tombas o « monuments » grises que la màger part son de pèira de barena.
Dempuèi que la cremacion s’es desvolopada, l’industria funerària s’es diversificada. Uèi, la pèira de barena es presenta dins las cosinas e salas de banh, sus las faciadas de qualques edificis, e pel sòl, òc ben, coma lo pasiment dels Camps Elisis e de l’esplanada de la Defensa a
París o de la plaça del Capitòli a Tolosa. Es un tròç del Sidòbre que prautisson los que passan dessús !
Mas descobrir lo païsatge e las « pèiras » del Sidòbre es encara melhor. De rocasses fenomenals ! La « Peyro clabado » (pèira clavada) es talament famosa qu’a gardat lo nom occitan (ortografiat a la francesa) que los òmes li balhèron dins los temps ancians.
Es una pèira de 780 tonas pausada sus una autra pichonèla, que sembla a mand de tombar quand es aital dempuèi de millenaris ! I a lo Ròc de l’Auca, una pèira que revèrta una auca ajocada sul nis. I a los Tres Formatges, tres pèiras pausadas una sus l’autra. I a lo Saut de la Trocha, una pèira enòrma que sauta dins una cascada, i a l’Elefant, lo Bilhard, lo Capèl de Napoleon, eca.
I a las ròcas tremolantas, qu’òm pòt far bolegar, o puslèu tremolar, ni per lor massa, coma la de SeptFaux, de 900 tonas, en apevant un baston sus una autre pichonèla qu’es al pè. I a las « ribièiras de ròcas », de rocaredas, d’amolonaments de pèi
ras sus qualques centenats de mètres. I a de rius que serpentejan un pauc pertot e lo Lac del Mèrle, que revèrta un lac de montanha, fòrt presat per manjar un crostet e beure un còp. Una polida escorreguda que vos recomandi.»