Toptransfer Vincent Janssen wil op de Bosuil doen wat hij bij Monterrey nauwelijks deed: scoren.

Vijftien goals in drie seizoenen bij Monterrey: ziedaar de statistieken van Vincent Janssen (28) in Mexico. Geen topcijfers, merkten we halfweg de persvoorstelling op. “Maar misschien had dat te maken met de verwachtingen van de coach?” Janssen vond de vraag maar niks en liet dat ook blijken: “Heb jij mijn wedstrijden daar gezien?”

Eerlijk? Neen, gaven we grif toe. Maar als we Janssen mogen geloven, moeten we die competitie dringend meer aandacht schenken. “Het niveau is er goed. Er lopen internationals rond van grote landen, zoals Argentinië. Er zitten veel fans in de stadions. En er wordt veeleisend voetbal gespeeld, het is heel fysiek. Ik heb er veel geleerd, ben er nog volwassener geworden als speler. Die ervaring wil ik hier benutten.” Antwerp kan er maar goed bij varen. The Great Old ziet in Janssen, voor wie er maar één Nederlandse reporter naar de Bosuil was afgezakt, een potentiële topschutter en/of kampioenenmaker. “Ik heb geen moeite met die verwachtingen. Iedereen moet presteren, dat is het leven. (tot ons) Jij moet straks ook een leuk artikeltje schrijven. Ach, de doelstellingen van Antwerp sluiten aan bij die van mij: prijzen pakken en Europees voetbal bereiken. Er staat hier veel te gebeuren en daar wil ik aan bijdragen.”

Geen tussenstap

“Indrukwekkend”, noemde Janssen ‘het project-Antwerp’. “Bekijk het stadion en de accommodaties eens...” Hij is nochtans wel wat gewend: Janssen speelde voor Tottenham - de Engelsen betaalden in 2016 meer dan twintig miljoen euro voor hem aan AZ - en Fenerbahçe en is Nederlands international. “De mensen van Oranje kunnen me hier wel wat makkelijker volgen, maar daarvoor maak ik deze transfer niet. Ik was gewoon meteen gecharmeerd door wat Antwerp me voorschotelde. En deze club gaat nóg groeien. Ik zie dit niet als een tussenstap, ik wil hier iets neerzetten.” Dat moet de Nederlander niet op zijn ééntje doen: hij krijgt de steun van zijn kersverse Mexicaanse echtgenote Talia. Zij verhuist mee naar Antwerpen en verkende al de binnenstad. “Het wordt aanpassen voor haar. Maar ook voor mij, hoor. Uiteindelijk heb ik toch drie jaar in Mexico gewoond. (lacht) Ik ga de zon missen.”

In ruil krijgt hij een leven dichtbij zijn Nederlandse familie. Janssen is de zoon van de Nederlandse zwemlegende Annemarie Verstappen. Ze pakte tijdens de Olympische Spelen in Los Angeles (1984) twee bronzen en één zilveren medaille, maar Janssen had niet de kwaliteiten om in haar voetsporen te treden. “Hij zwom als een hondje”, aldus Verstappen in 2017. “Vincent voetbalde altijd met vriendjes op straat.”

Leukemie

Die liefde voor het spel is niet weg, konden we gisteren zelf vaststellen: tijdens zijn eerste trainingen in België gaf Janssen blijk van veel arbeidsvreugde. De international (18 matchen, 7 doelpunten) pakte uit met een hakje. “Het is fijn weer aan de slag te kunnen.” Het druilerige weer veranderde daar niks aan, en op zich hoeft dat niet te verbazen: naar eigen zeggen klaagt Janssen zelden of nooit. Het is een attitude die een gevolg is