Opnieuw is de zege voor Ewan
Het gaat vooruit bij Caleb Ewan. In anderhalve Tour de France zit de Australische pocketsprinter van Lotto Soudal al aan vijf zeges. Na Toulouse, Nîmes en de Champs-Elysées vorig jaar pakte hij dit keer al Sisteron en de sprint der Toursprinten tot nog toe in Poitiers mee. “Niet mis hé. Puur instinctmatig juichte ik. Wat was dit een gekke sprint.”
Hoe doe je dat om met slechts vier helpers toch als een duivel uit een doosje te wippen?
“Mijn job is de gemakkelijkste. Ik moet gewoon zorgen dat ik het afmaak. Met zo weinig ploegmaten is dat niet evident. We zijn verplicht om onderweg wat te gokken. Vandaag was het belangrijkste dat ik in de afdaling naar de finish voorin zat. Roger Kluge maakte een beurt van zeven kilometer lang. Hij zette me op drie kilometer van de finish af. Ze werken zich te pleuris. Ze geven zich 110 procent en bleven koelbloedig hoewel Bora-hansgrohe en Deceuninck – Quick-Step nog de voorbereiding met een late uitval ontregelde.”
In l’Île de Ré was je de eerste om Bennett te feliciteren. Klopt het dat jullie dikke vrienden zijn en de vrouwen ook?
“Effectief. We trainen dikwijls samen. We zakten allebei met dezelfde doelen naar Nice af. Tot nog toe zijn we erin geslaagd om onze ambities waar te maken zonder onze vriendschapsrelatie op het spel te zetten. We leven niet in hetzelfde appartement in Monaco, zoals al werd geïnsinueerd, maar wel in dezelfde blok. Ik woon in de A, hij in de B. Ik verlies niet graag, maar als het moet gebeuren, doe mij dan maar Bennett als winnaar. Beter dan wie ook wist ik hoe hij naar die bevrijdende sprintzege snakte.”
Wat vond je van de vuile sprint van Sagan?
“Na de finish zag ik die beelden heel even. Ach, op zo’n moment wil iedere sprinter winnen. Dan zit iedereen op zijn limiet. Dan denk je niet aan de veiligheid. Sagan wou door een muizengat. Daardoor verloor hij wat snelheid. Deze move kostte hem de zege. Ach, dat is het leven van een sprinter. De ene keer gaat de deur open, de andere keer niet.”
Niemand in dit peloton heeft zo’n kattensprong in huis. Waarom ga je niet voor het groen?
(schatert) “Ik moet de rest toch ook wat gunnen. Wie dat shirt nastreeft, moet vanaf dag één meedoen aan de tussenspurten. Met drie renners minder is het voor mij al stresserend genoeg om te proberen de eindspurt te winnen. Op een dag wil ik wel een gooi doen naar het groen. Net als vorig jaar hoop ik met minstens drie overwinningen te eindigen. Alles wat erbij komt, is bonus. Ik wil nog vijf tot tien jaar op dit niveau te sprinten.”