Bennett neemt wraak op Sagan
Vijfde keer goede keer voor Sam Bennett (29). In Saint-Martin-deRé sprintte de Ierse kampioen van Deceuninck - Quick-Step naar de zege van de bevrijding sprinten. “Ongelofelijk zot, hé. Ik was in shock. Ik kon het niet geloven dat een sprint zo perfect ko
Patrick Lefevere heeft een konijnenpoot zoals nationale voetbalcoach Guy Thys die vroeger had. In Nice dook de manager van Deceuninck - Quick-Step op en Julian Alaphilippe won en nam geel. Dinsdag zat Lefevere opnieuw in de karavaan. Het werd een bewogen dag, die startte met een verkeerd behandelde coronatest voor buschauffeur Dirk Clarysse en eindigde met een tweede ploegoverwinning. Na de drie daSean gen geel voor Alaphilippe, begint de Ier vandaag aan zijn derde dag in het groen. “In dit coronajaar is het al onze 32ste zege. Veel collega’s willen te voet naar Lourdes gaan om te bereiken wat wij al na tien dagen Tour op zak hebben”, zei de West-Vlaamse patron. De voorbije winter heeft Lefevere ook lang gevochten om Sam Bennett binnen te halen. In eerste instantie weigerde Bora-Hansgrohe om de Ier vrij te geven. Ook al was hij volgens zijn makelaar Andrew McQuaid einde contract en vervulde hij in de Duitse ploeg de rol van derde sprinter na Peter Sagan en de Duitser Pascal Ackermann. “Kreeg hij van Bora-Hansgrohe niet het licht op groen, dan was hij zelfs bereid om zijn carrière af te breken”, zegt Kurt Bogaerts. De Vlaams-Brabander kent Sam The Postman al sinds 2011. Hij was drie jaar zijn ploegleider bij An Post-Sean Kelly en is nu zijn nationale coach. Bogaerts is heel goed bevriend met Bennett. De voorbije winter was hij in het Ierse Codh getuige voor diens huwelijk met Tara. Na de nederlagen van de openingsweek moest hij ook dikwijls op Bennett inpraten. “Hij legde zichzelf ongelofelijk veel druk op. Hij wou absoluut niet de geschiedenis ingaan als de eerste sprinter die faalde bij Patrick Lefevere. Ik vond niet dat hij vorige week in Sisteron een fout maakte toen Caleb Ewan hem voorbij snelde. Net zoals nu de puzzel voor Bennett perfect in elkaar paste, was dat toen het geval voor Ewan. Al denk ik dat nu het hek van de dam is.”
De opvolger van Viviani bij Deceuninck - Quick-Step werd tot tweehonderd meter voor de streep minutieus gebracht door de ervaren rot Michael Mørkøv. “Onze Deen is veruit de beste lead-out van de wereld. Heb je gezien hoe kalm hij erbij bleef ?” zegt Lefevere. Mørkøv zelf wuifde de loftuitingen weg en had het over Tim Declercq en Rémi Cavagna, die de wind pakten, en later Kasper Asgreen, die de weg baande opdat de tandem het plan kon uitvoeren. “Ach, van de mecanicien tot de perswoordvoerder: ik moet iedereen van The Wolfpack bedanken”, zei Bennett. “Je zou eens moeten weten hoe gelukkig en opgelucht ik ben. Het was allemaal té perfect om waar te zijn. Het bord van de laatste 250 meter dook op, dat van de 200 meter, en ik versnelde. Niemand die vocht om het wiel van Mørkøv te nemen. Ineens zat ik in eerste positie. Ik dacht niet aan Caleb Ewan. Ik vergat zelfs om mijn fiets hard over de streep te gooien. Maar ik wou mijn eerste overwinning in de Tour ook vieren. Het was iets tussen de twee in.”
Ook Kelly gelooft erin
Het resultaat is wel dat de Ierse kampioen vandaag met een voorsprong van 21 punten begint aan een etappe die in Poitiers opnieuw op een massaspurt kan uitdraaien. In Ierland en Carrick-on-Suir, waar ook Bennett zijn jeugd sleet, leeft de hoop dat hij 31 jaar na de vierde en laatste groene trui van
RIT 10
Kelly voor zo’n stunt kan zorgen. Kelly zelf is ervan overtuigd. “Op voorwaarde dat hij Peter Sagan goed in de gaten houdt.” Bennett zelf zei dat hij eigenlijk nooit van groen gedroomd had en dat “we maar halfweg zijn”, maar ook dat hij deze trui niet zonder slag of stoot afgeeft. Daar is ook zijn locomotief Mørkøv van overtuigd. “Het groen heeft voor een sprinter dezelfde symbolische waarde als het geel voor een klassementsrenner.” Bennett bleef wel low profile. “Sagan pakte niet per toeval zeven keer het groen.” Door zijn zege is Bennett de derde Ier ooit die in alle grote ronden een etappe won. Er resten hem nu nog drie dromen. “Op een dag Milaan-Sanremo winnen, ooit wereldkampioen worden, en de etappe op de Champs-Elysées pakken. (Schaterend) In ruil voor het groen mag er dit keer desnoods een andere spurter winnen. Neen, ernstig nu: ik weet het niet. Wat er ook gebeurt, na vandaag kan ik er vrede mee nemen. Ik ben trots op mijn ploeg, blij met de unieke kans die ik kreeg van Patrick Lefevere en fier dat ik dit voor elkaar bracht in de Ierse nationale trui.”