Misverstand?
Zo boos als gisteren hebben we CD&V-voorzitter Joachim Coens nog niet gezien. Tijdens de eindeloze formatiepoging bleef hij altijd opvallend rustig, zelfs op momenten dat zijn eigen pogingen mislukten. Maar nu stond hij duidelijk op ontploffen. In de onderhandelingsnota die hij gekregen had van de preformateurs stonden passages over onder meer abortus en staatshervorming die niet zo waren afgesproken. Bovendien namen de preformateurs hun telefoon pas op nadat Coens tegen de verzamelde pers had gezegd dat de formatie onder druk stond. “Een misverstand”, was de uitleg van de preformateurs maar daar gelooft CD&V weinig van. Abortus en staatshervorming zijn voor CD&V geen details. Of het nu echt over punten en komma’s ging, maakt niet eens veel uit. Feit is dat het vertrouwen al zoek is nog voor de regeringsonderhandelingen zijn gestart. Vertrouwen is anders wel het voornaamste ingrediënt van goed bestuur. Nochtans leek vrijdag iedereen optimistisch. Open Vld-voorzitter Egbert Lachaert was er na een nooit eindigende soap van vijftien maanden in geslaagd om zeven partijen in eenzelfde project te krijgen. Een hele prestatie. Maar nu moeten die zeven wel samenwerken. De vorige Zweedse regering werd bij de start aanzien als een hechte ploeg. Ideologisch klopte het plaatje. Maar verzameld centrumrechts deed niets liever dan kibbelen. De oppositie binnen de regering was steviger dan die daarbuiten. De vierkleurige regering die nu in de maak is, is ideologisch minder samenhangend. Deze keer zitten er zowel centrumrechtse als linkse partijen in. Toch zullen ze moeten samenwerken. Ze kunnen niet anders, want aan Vlaamse kant gaat het al om een bonte verzameling aan partijtjes die zich allemaal zorgen moeten maken over hun voortbestaan. Als ze nog veel ruziën, zullen ze verder verschrompelen en samen ten onder gaan.
Aan op te lossen knelpunten is er anders geen gebrek. De coronacrisis heeft genoeg pijnpunten blootgelegd waar de nieuwe regering oplossingen voor kan bedenken. Zeker nu de begrotingsdiscipline wat losser kan en de rentevoeten zelfs negatief zijn, zijn er mogelijkheden zat om te investeren. Openbaar vervoer, fietsinfrastructuur, hernieuwbare energie, ouderenzorg, geestelijke gezondheidszorg, renovatie van gebouwen, pensioenen, het kan allemaal duizenden keer beter dan nu. Hopelijk komt dat optimisme van vrijdag snel terug en blijven we niet om de haverklap steken in “misverstanden” allerhande. Want daar worden de echte problemen alleen maar groter van.