Stakende stakkers
Als we het probleem van bpost vandaag niet aanpakken, dan kan je je afvragen of de onderneming morgen nog zal bestaan
Bagageafhandelaars, loodsen, treinbestuurders, postsorteerders… Zijn er in dit land eigenlijk nog wel mensen die niet staken? We zijn kampioen in het neerleggen van werk. Zelfs als we dat niet mogen, dan nog doen we het. Fraude met doktersbriefjes en zo. Dat is toch al lang niet meer normaal? Hoort een staking dan niet meer het ultieme middel te zijn om een conflict met de werkgever op te lossen? Omdat er zoveel gestaakt wordt lijkt “ultiem middel” een relatief begrip. Of is er meer aan de hand en zit het echt goed fout bij heel wat Belgische ondernemingen en dus ook onze maatschappij?
Dat er nu bij bpost gestaakt wordt, kan ik begrijpen. Het bedrijf draait vierkant en het ziet er niet naar uit dat er snel beterschap op komst is. Een illustratie. In 1988 was ik kotstudent en kreeg ik dagelijks om 6 uur de krant. Ik stond dan ook telkens om 6 uur op om zo vroeg mogelijk het beursnieuws te kunnen lezen. Internet hadden we immers nog niet. Vandaag krijg ik de krant om 6 uur of om 7 uur of misschien om 8 uur. Het is altijd een beetje gokken. In het weekend kan dat 11 uur of zelfs later worden. Af en toe krijg ik de krant ook niet en zit ze drie dagen later in de bus. Onbegrijpelijk, zeker omdat de krantenbedeling in ons land zwaar gesubsidieerd wordt. Is het dan zo moeilijk om een correcte service te bieden? Blijkbaar krijgt men dat bij bpost niet geregeld. Het is nochtans een kerntaak van het bedrijf. In die andere, nieuwere markt, die van de bezorging van pakjes, gaat het al niet veel beter. Klanten die via het internet spullen bestellen verwachten tegenwoordig snel de bezorging van hun pakje. Maar de medewerker van bpost krijgt blijkbaar veel te weinig tijd om de pakjes te leveren. En dus krijgt de klant een briefje in de bus waarop hij kan lezen dat hij het pakje de volgende dag kan komen ophalen in een postkantoor. Zo hoort het niet! Ik ben ervan overtuigd dat als we dergelijke taken, de bezorging van kranten en pakjes, zouden uitbesteden aan studenten of bejaarden die wat graag zouden willen bijverdienen, dat we dan een betere service krijgen. Het wordt tijd dat men zich bij bpost herbezint over de te volgen strategie.
Ik begrijp de ontevredenheid van Wouter Torfs (Schoenen Torfs) en tal van andere ondernemers die teleurgesteld zijn in de stakers. Maar als we het probleem van bpost vandaag niet aanpakken, dan kan je je afvragen of de onderneming morgen nog zal bestaan. Het management, onder leiding van Koen Van Gerven, toont niet bepaald dat men de zaken onder controle heeft. Crisissen zijn uitdagingen, zegt men wel eens. Laat ons hopen dat het management en de raad van bestuur van bpost actie ondernemen. Wordt ongetwijfeld vervolgd.