Kind aan huis maakt comeback
Vanwelkenhuysen kan geheime wapen worden bij Zonhoven
Vijf nieuwe gezichten dit seizoen bij Helios Zonhoven, maar de meest opvallende transfer lijkt de terugkeer van Sven Welkenhuysen. Drie jaar geleden zei het rasechte Zonhovense jeugdproduct het competitievolley vaarwel, nu dartelt hij opnieuw rond bij de eerste ploeg. “Het begon weer te kriebelen. Ik geef mezelf tijd. Al liggen mijn sportieve ambities hoger dan een rol als bankzitter.”
Al speelde Vanwelkenhuysen vorig seizoen al recreatievolleybal met enkele kameraden in Zonhoven, de stap naar de eerste ploeg voelt toch als een terugkeer naar het oude nest. De middenman (bijna 30) is iemand met een pak ervaring. Iemand die bij Haasrode in Liga A speelde, maar ook zowat alles meemaakte bij Zonhoven. De promoties van derde provinciale tot in Liga B, Vanwelkenhuysen was erbij. De club is dan ook zeer tevreden met zijn comeback, zeker nadat Joery Van der Velden eind vorig seizoen een transfer naar Waremme versierde. Er werd gezocht naar een extra middenman, een Belg of buitenlander. Het werd dus een oudgediende.
“Drie jaar geleden hing ik de schoenen aan de haak, omdat ik ging bouwen”, vertelt Vanwelkenhuysen. “Vorig seizoen speelde ik dan toch recreatief met enkele vrienden. Ik ben de eerste ploeg altijd blijven volgen. Nadat ik met het bestuur en enkele kameraden van de A-ploeg sprak, heb ik dan beslist het er nog eens op te wagen. Of dat een slimme beslissing was, zullen we binnen enkele maanden zien”, lacht de middenman (1m97). “Toen ik enkele keren had meegetraind, begon het serieus te kriebelen. Mijn hart voor Zonhoven ben ik nooit verloren en op niveau volleyballen voelt toch nog anders. Ik ben benieuwd of ik het nog kan. Voorlopig voelt het prima. Ik ben wel sportief gebleven de afgelopen jaren. Regelmatig gaan lopen en fietsen, dus fysiek ondervind ik niet al te veel problemen. Al zijn dat wel duursporten. De explosiviteit moet ik opnieuw opkrikken.”
Lukt dat, dan heeft Zonhoven er een stevig geheim wapen bij. Iemand die blokkerend sterk is en slim speelt.
“Ik hoop ook wat ervaring en rust te brengen. En voor de rest gaan we gewoon een jaartje plezier maken. Wat niet wil zeggen dat er geen ambitie is.”
Stap voor stap
Die ambitie is ook nodig, een seizoen als het vorige willen ze bij Helios absoluut vermijden. Toen werd de degradatie nipt ontlopen.
“Ik denk dat de ploeg in de breedte versterkt is ten opzichte van vorig jaar. Met onder meer Evers, Brepoels en Van Dijck bleven enkele basisspelers, en de nieuwkomers lieten al zien over veel potentieel te beschikken. Ik hoop dat we rustig meedraaien. En voor mij persoonlijk? Ik geef mezelf tijd om weer op niveau te geraken. Stap voor stap. Al ben ik bijna 30. Op die leeftijd start je niet opnieuw om op de bank te zitten.” Misschien laat hij komende zaterdag al mooie dingen zien, in de thuiswedstrijd tegen Zoersel.
“Een stevige ploeg heb ik vernomen. Al heb ik wel goede herinneringen aan Amigos. Toen ik met Haasrode kampioen werd in Liga B, eindigde Zoersel net achter ons op plek twee.”