Zilver én brons voor herboren Borlées
Het lijkt zo’n vertrouwd beeld. Wie wandelt er op het einde van de zevenkamp na twee dagen weg met de zege op een internationaal kampioenschap? Nafi Thiam natuurlijk, gedrapeerd in de Belgische vlag. Toch is haar Europese titel, voor de Britse Katarina Johnson-Thompson en de Duitse Carolin Schäfer, minder vanzelfsprekend dan verwacht. “Het is niet omdat ik voordien alles heb gewonnen dat ik met een voorsprong start. De concurrentes kunnen fouten maken, maar ik ook. Ik wist dat het na dag één moeilijk zou zijn.”
Het sleutelmoment op weg naar haar Europese titel voltrok zich vrijdag even na tweeën in de namiddag. Een zuinig applausje en een minzaam lachje toonde Johnson-Thompson, toen Thiam tijdens de laatste van haar drie pogingen de speer 57,91 meter ver gooide. Salut, au revoir, merci, tot de volgende keer. Net zoals tijdens de Spelen in Rio en net zoals tijdens haar persoonlijke record boven de magische grens van 7.000 punten in Götzis maakte Thiam het verschil weer tijdens het speerwerpen.
Alleen: nooit stond ze er na dag één benarder voor. Nooit voelde ze meer de hete adem van haar concurrentes in haar nek. Dat had ze te danken aan een minder hoogspringconcours, waar ze traditioneel een comfortabele voorsprong pakt, maar ditmaal niet. Aan het verwachtingspatroon - ze gaf aan dat de druk jaar na jaar stijgt - lag het niet. “Op het WK in Londen had ik last om met de verwachtingen om te gaan. Dit EK heb ik beter beleefd op dat vlak.”
727 dagen ongeslagen
Dat ze ondanks een mindere eerste dag terugvocht, illustreert haar mentale veerkracht. “Zevenkamp speelt zich voor een groot deel tussen de oren af. Wat er ook gebeurt, ik blijf altijd vechten, tot het einde. Het heeft weinig zin om tussen de proeven op dat matje te liggen rusten en te denken aan wat verkeerd liep.”
En net daarom is Roger Lespagnard, haar coach, een gelukkig man. “Deze Europese titel heeft nog meer waarde omdat ze die op karakter heeft gewonnen. Want ik had nooit gedacht dat de anderen zo dicht zouden zitten na die eerste dag.”
Thiam won in Berlijn met 6.816 punten. Dat is een eind onder haar persoonlijk record
(7.013 punten), maar wel haar op één na strafste zevenkamp. Beter dan de 6.810 punten waarmee ze de olympische titel in Rio behaalde en beter dan de 6.784 punten waarmee ze zich vorig jaar tot wereldkampioene kroonde in Londen.
“Natuurlijk wil ik altijd het beste van mezelf geven. Maar om records te vestigen, moeten alle omstandigheden meezitten”, aldus Thiam.
Wie kan haar tegenspreken? Slechts twee meerkampsters, Carolina Klüft en Jessica Ennis, realiseerden ooit de triptiek olympisch kampioene-wereldkampioene-Europees kampioene. “Ik denk niet in medailles. Mijn drijfveer is om altijd beter te worden. Maar het blijft uiteraard ongelooflijk. Van deze drie jaar had ik niet durven te dromen: drie mooie titels, elk met hun geschiedenis.” Thiam heeft nu zes medailles behaald in vier jaar tijd : brons op het EK 2014, zilver op het EK indoor in 2015, olympisch goud in 2016, wereldkampioene outdoor en in zaal in 2017 en nu Europees kampioene. Plus nog twee prestigieuze titels: die van het officieuze WK meerkamp van Götzis in 2017 en 2018.
Anders gezegd: al 727 dagen is ze ongeslagen, de ongekroonde koningin van amper 23 jaar. Nafi de Onoverwinnelijke, klinkt niet slecht, toch? “Ik vind het predicaat onoverwinnelijk niet belangrijk, maar je wilt toch altijd winnen als je aan een competitie begint.” Niels Pittomvils, die na zijn knieoperatie vlot revalideert, deelde uiteraard in de vreugde om de gouden medaille van vriendin Nafi Thiam. “Na de eerste dag moest ze achtervolgen en was het misschien iets spannender dan in de voorgaande internationale tornooien. Maar vóór de afsluitende 800m had ze toch alweer de puntjes op de i gezet en kon ze zo met een vrij comfortabele voorsprong aan het slotnummer beginnen. Mede door de omstandigheden presteerde volgens mij bijna iedereen op een iets minder niveau”, aldus Pittomvils. Of hij haar na de eerste dag had moeten oppeppen? “Niet echt. Als het echt nodig is, dan vindt ze altijd in zichzelf de kracht om zich te overtreffen. Ik vind het ongelooflijk hoe sterk ze mentaal wel niet is. Ik ben supertrots op haar.”
Vriend Niels Pittomvils “Ongelooflijk hoe sterk ze mentaal is”