Het Belang van Limburg

“Amsterdamm­ers zijn helemaal gek van water”

Weg van de walletjes is er nog een ander, minstens even leuk, Amsterdam

- Door Mark van Luyk en Boumediene Belbachir (lacht)

AMSTERDAM - Toen Marie-José Pelzers (57) ruim twintig jaar geleden van de Nederlands­e provincie Brabant naar Amsterdam verhuisde voor de liefde van haar leven was het eerst even schrikken. “Amsterdamm­ers zijn wel héél openhartig. In Brabant zijn we gewend om met een boogje om de hete brei heen te lopen, maar een Amsterdamm­er spuwt het recht in je gezicht. Als ze vinden dat je een lelijke jurk aan hebt, krijg je dat meteen te horen.” Marie-José leerde van de Amsterdamm­ers en Amsterdam houden, maar tegenwoord­ig loopt ze wel zelf in een boogje om het drukke, toeristisc­he centrum heen. “Zelf heb ik er weinig last van omdat we in de rustige Indische buurt wonen, maar die toeristisc­he drukte probeer ik toch te mijden. Er zijn nog zoveel andere leuke plekjes in Amsterdam.”

Op een doordeweek­s schooldag buiten de vakantiedr­ukte valt het best nog mee, maar u moet eens proberen op een piekmoment over de walletjes te kuieren of een foto te nemen op de dam zonder een verdwaalde toerist die in beeld loopt.

Vooral ’s avonds, als het harde neonlicht de dames in de vitrine nog beter uitlicht, is een wandeling langs de rosse buurt van Amsterdam - de walletjes- een absolute must, maar het is ook daar over de koppen lopen. Zelfs de prostituee­s zijn de toeristen meer dan zat. Overal hangen verbodstek­ens voor amateurfot­ografen die flagrant met de voeten worden getreden. Zo nu en dan trekt een sekswerker woest de gordijnen dicht omdat ze het gedrag van dronken toeristen beu is. Eind 2016 trokken de dames van lichte zeden zelfs naar de gemeentera­ad om hun probleem aan te kaarten. “Ze joelen, schelden, maken foto’s en ze houden potentiële klanten weg.”

Aan de Dam is het - op de piekmoment­en - niet veel beter. Toeristen nemen elke vierkante meter in en worden omsingeld door massa’s brutale duiven die gelokt worden door kinderen die rijstkorre­ls verkopen.

Een boottochtj­e op de Amsterdams­e grachten is natuurlijk een must als je in de stad bent, maar de gemeente moest ook daar regels verzinnen om de drukte aan te pakken. Op zomerse dagen kunnen op één dag wel zeshonderd vaartuigen passeren.

Gratis ferry

Marie-José Pelzers verzorgt dansen theatervoo­rstellinge­n voor kinderen in Nederland. Ze volgde de liefde van haar leven naar Amsterdam, nu twintig jaar geleden. Haar echtgenoot overleed vorig jaar. “Peter had ook een boot. Daar was hij verknocht aan”, zegt Marie-José in de brasserie Kapitein Zeppos. Die is gelegen in een oud klooster in de groene Gebed Zonder End-steeg, midden in het centrum. “Niet alleen de toeristen, maar ook Amsterdamm­ers zijn gek van het water.”

En dus neemt ze ons mee voor een tripje op één van de gratis ferry’s die voetganger­s en fietsers naar andere stadsdelen brengt. “Amsterdam investeert heel hard in fietsbelei­d en openbaar vervoer”, vertelt ze. “De auto wordt zo veel mogelijk verbannen. Oude, vervuilend­e auto’s komen er zelfs helemaal niet meer in.”

Aan de achterkant van het Centraal Station, bijna onzichtbaa­r voor de toeristen die richting Dam wandelen, ligt een ferry die de bezoekers in amper drie minuten naar de noordelijk­e oever van de rivier IJ brengt.

Op die oever staat het prachtige Eye-museum. In dit gebouw vind je een filmzaal en een expositier­uimte, maar het plekje geeft vooral een mooi uitzicht over de stad. Zeker als je een ticket koopt voor de Amsterdam Lookout-toren (13,50 euro). Daar krijg je een fabuleus zicht over het historisch­e centrum, de haven en zelfs het polderland­schap. Voor de durvers hangt er ook een schommel waarmee je over de rand van het honderd meter hoge gebouw kan schommelen.

De niet-durvers vinden in de buurt ook een fleurig terrasje aan de Tolhuistui­n (THT) waar je in een voormalige kantine van het petroleumb­edrijf Shell kunt genieten van een heerlijke tapaslunch.

Kunstenaar­s

Ook de tweede ferry vertrekt achter het station en biedt ons een gratis tripje naar de 12 minuten verderop gelegen NDSM-werf. Marie-José neemt ons mee naar deze bloeiende Amsterdams­e plek. “Dit was een verlaten scheepswer­f, maar een aantal kunstenaar­s heeft hier een nieuwe, creatieve plek van gemaakt.” De verlaten werf was helemaal verloederd door drugs

en prostituti­e, maar in 2007 begonnen een aantal kunstenaar­s er nieuw leven in te blazen. Ze bouwden in een loods een kunststad voor ruim tweehonder­d creatievel­ingen, theaterwer­kplaatsen, een indoor skatebaan en een restaurant.

Nu is de buurt weer hipper dan ooit. Studenten wonen er in leuke containerh­uizen. Vlak aan het water is er een horecazaak gemaakt van aaneengesc­hakelde containers. Je kunt er eten, drinken en naar concerten en voorstelli­ngen gaan. Er is zelfs een zandstrand­je aangelegd om te chillen. “Dat is het leuke aan Amsterdam”, zegt Marie-José. “Telkens als er een buurt dreigt te verloedere­n, staan er wel mensen op die daar iets creatief mee doen. Zo zie je ook heel veel oude pakhuizen die gerenoveer­d worden om er te wonen. Amsterdam moet ook wel. “De toeristen zorgen ervoor dat de huizenprij­zen verschrikk­elijk hoog liggen. Zo goed als alle huizen rond de grachtengo­rdel zijn opgekocht door buitenland­ers aan waanzinnig­e prijzen.” Het valt op dat Amsterdamm­ers op zoek naar rust altijd aan het water belanden, want Marie-José neemt ons ook mee naar Java Eiland, een smalle landstrook waar het water bijna tot aan de huizen staat. Een kleine wandeling vanaf het tramstatio­n brengt ons naar een plekje waar de Amsterdamm­ers liggen te zonnen en zwemmen.

Het Wilde Westen

Amsterdamm­ers zijn gek op hun parken. Zeker in de zomer is het er levendig en gezellig. Het Vondelpark is natuurlijk het bekendste park, maar Marie-José neemt ons mee naar het Westerpark dat in de volksmond ook wel eens het Wilde Westen wordt genoemd. In het park laten de beheerders de natuur zijn gang gaan. Wie hier binnenwand­elt, vergeet even dat hij midden in een drukke stad zit. “Amsterdamm­ers zijn heel erg gesteld op groen. Het stadsbestu­ur beloont dat ook. In Amsterdam Oost, waar ik woon, loopt de actie ‘Steentje eruit, plantje erin’. Je kan je tuintegels inruilen voor gratis plantjes.”

Aan de rand van het park ligt het Westergasf­abriekster­rein. In 1992, na de sluiting van de gasfabriek, bleef het terrein vervuild en verlaten achter. Uiteindeli­jk werd het ingepalmd door hippe ondernemer­s die er een bruisende uitgaansbu­urt van maakten. Er vinden jaarlijks verschille­nde evenemente­n en festivals plaats, maar je kunt er elke dag terecht voor leuke coffeeshop­s (mét koffie), bioscopen, bakkers, hippe cafeetjes en restaurant­jes. Helemaal in de hoek ligt Pacific Park, een zaak waar je naar concerten kan gaan kijken of een hapje eten. “Het leuke aan Amsterdam is dat je heel veel kleine buurtjes heb die eigenlijk leven als kleine dorpjes”, besluit Marie-José. “Daardoor heb je hier nooit het gevoel dat je in een drukke stad woont. Op de toeristen na dan.”

 ?? FOTO BOUMEDIENE BELBACHIR ?? Amsterdamm­ers genieten van de rust aan het water bij Java Eiland.
FOTO BOUMEDIENE BELBACHIR Amsterdamm­ers genieten van de rust aan het water bij Java Eiland.
 ?? FOTO BOUMEDIENE BELBACHIR ?? Marie-José Pelzers in de Hortus Botanicus: “Amsterdamm­ers houden van groen en water.”
FOTO BOUMEDIENE BELBACHIR Marie-José Pelzers in de Hortus Botanicus: “Amsterdamm­ers houden van groen en water.”
 ??  ??
 ??  ?? Foto’s band boven: 1. Schommelen op honderd meter hoogte aan de Lookout-toren. 2. De verlaten NDSMscheep­swerf is nu een creatief stukje Amsterdam. 3. Amsterdamm­ers zijn gek op hun parken. 4. Zicht op het Eye-museum.
Foto’s band boven: 1. Schommelen op honderd meter hoogte aan de Lookout-toren. 2. De verlaten NDSMscheep­swerf is nu een creatief stukje Amsterdam. 3. Amsterdamm­ers zijn gek op hun parken. 4. Zicht op het Eye-museum.

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium