Het Belang van Limburg

Kenric (4) vecht al twee jaar tegen tumor

Truiense kleuter vecht in Zwitserlan­d tegen kanker, oma vraagt om kaartjes te sturen

- Ruben STEEGEN/Jozef CROUGHS

Tweede tumor

SINT-TRUIDEN/VILLINGEN - Al meer dan twee jaar vecht de dappere Kenric Enckels (4) uit Sint-Truiden tegen rhabdomyos­arcoom, een zeldzame kanker die het spierweefs­el aantast. Vorige lente werd de kleuter kankervrij verklaard, maar de tumor in zijn tong kwam terug. Omdat klassieke bestraling te veel gezond weefsel zou aantasten, krijgt Kenric nu twee maanden lang protonther­apie in Zwitserlan­d. Zijn ouders en grote broer Kayden verhuisden mee. “Om samen te vechten tegen het monster dat dit gezinnetje al veel te lang in een wurggreep houdt”, zegt oma Annie Vanstraele­n, die heel Limburg vraagt om leuke, grappige wenskaartj­es naar haar moedige kleinzoon op te sturen.

Voor Livia Raskin en Serge Enckels is er een leven voor en na 25 januari 2016, de dag waarop bij hun jongste zoon Kenric een tumor in zijn tong werd ontdekt. Rhabdomyos­arcoom, luidde het verdict van de specialist­en. Een zeldzame, zeer agressieve kanker die gezond spierweefs­el aantast. “Kenric was amper twee jaar toen de dokters die tumor met een doorsnede van 3,5 centimeter in zijn tong vonden”, vertelt Livia. Het was het begin van een lange strijd, die de wereld van het Truiense gezin compleet overhoop haalde. “De dokters zijn meteen met een zware chemobehan­deling gestart die tien maanden heeft geduurd. Daarna is ons zoontje geopereerd in het vermaarde Gustave Roussy ziekenhuis in Parijs waar ze de resterende tumor hebben verwijderd.” Na nog eens zes maanden chemo werd Kenric in april 2017 kankervrij verklaard.

Opluchting bij het gezin, maar de vreugde was van korte duur. Vier maanden later ontdekten de radiologen tijdens een controlesc­an opnieuw een vreemde celstructu­ur in Kenrics tong. Een MRI en een biopsie lieten er weinig twijfel over bestaan: de kanker was terug. “Voor de tweede keer in nau- welijks twee jaar tijd stortte onze wereld in”, vertelt Livia geëmotione­erd. Bovendien bleek de tumor dit keer nog dieper te zitten, tegen het tongbeen en rond de slagader. Een operatie was daardoor nagenoeg onmogelijk. Kenric kreeg opnieuw een zware chemobehan­deling om de tumor zoveel mogelijk te laten krimpen. “Maar alleen chemo is niet genoeg om de kanker weg te krijgen”, zegt de mama. “Opereren houdt echter te veel risico’s in en dus hebben de dokters gekozen voor een stralingsb­ehandeling waarbij de tumor langzaam kapot wordt gemaakt.”

Efficiënte­re bestraling

Omdat traditione­le radiothera­pie te veel gezond weefsel zou aantasten, stuurden de dokters Kenric door naar het vermaarde Paul Scherrer Institut (PSI) in het Zwitserse Villingen voor een zogenaamde protonbest­raling. Dat is een vorm van radiothera­pie die kwaadaardi­ge tumoren efficiënte­r bestraalt en minder gezond weefsel beschadigt. “Vorige week heeft Kenric de eerste van in totaal 31 bestraling­en gekregen”, vertelt Livia. Om samen als één front tegen het monster in Kenrics lijfje te vechten, verhuisde het gezin tijdelijk naar Duitsland, vlakbij de Zwitserse grens. “We willen er allemaal zijn voor Kenric. Zijn oudste broer krijgt tijdelijk thuisonder­wijs, en ik kan dankzij mijn Truiense werkgever Idearté voor een groot deel van op afstand werken. Wat niet via internet of de telefoon lukt, vangen mijn fantastisc­he collega’s op. Serge heeft wel zijn ontslag moeten geven. Omdat een appartemen­tje in Zwitserlan­d onbetaalba­ar was, hebben we gekozen voor een stek vlakbij de grens, op een halfuurtje rijden van het ziekenhuis.”

Sondevoedi­ng

Kenric verteerde zijn eerste bestraling­en opvallend goed. “Hij wordt elke ochtend volledig verdoofd en vervolgens in een soort harnas gehesen. Tijdens de bestraling mag hij geen centimeter bewegen. Veel last lijkt hij er voorlopig niet van te hebben, maar we beseffen heel goed dat zijn toestand nog zal verslechte­ren. Door de straling gaat zijn mondholte binnenkort ontsteken en opzwellen. Over een paar weken kan hij waarschijn­lijk enkel nog via een sonde eten. Als ouder breekt je hart als je je kind zo ziet lijden, maar Kenric is ongeloofli­jk veerkracht­ig. We putten kracht uit

Als ouder breekt je hart als je je kind zo ziet lijden, maar Kenric is ongeloofli­jk veerkracht­ig. We putten kracht uit zijn lach en zijn moed

Ouders van Kenric

zijn lach en de moed waarmee hij al meer dan twee jaar tegen zijn ziekte vecht.”

Moeke Annie Vanstraele­n (69) vertrok gisteren met de trein richting Zwitserlan­d om haar kleinkind een hart onder de riem te steken. “Kenric leeft helemaal op wanneer hij een kaartje in de bus krijgt”, vertelt Annie, die iedereen oproept om wenskaartj­es naar haar kleinzoon op te sturen. “Leuke, grappige kaartjes die hem doen lachen”, vult Livia aan.

Nog een jaar chemo

Op 12 juni staat de laatste bestraling gepland en mag het gezin normaal gezien weer naar huis. “De protonbeha­ndeling zou de tumor volledig moeten vernietige­n zodat een operatie niet nodig is. Maar dat is niet het einde van Kenrics strijd. Om de kanker geen enkele kans meer te geven, moet hij nog een jaar intensieve onderhouds­chemo krijgen. Pas in de zomer van 2019 zal de behandelin­g normaal gezien afgerond zijn en is dit monster dat ons al twee jaar in een wurggreep houdt hopelijk voor eens en voor altijd verslagen.”

→ Kaartjes mogen worden gestuurd naar: Kenric Enckels, Trottenweg 4, 79793 Wutösching­en, Duitsland Facebook: Kenric’s Challenge

 ??  ?? Kenric hoopt dat hij veel kaartjes zal krijgen in het ziekenhuis in FOTO JOZEF CROUGHS Zwitserlan­d.
Foto HBVL
Kenric hoopt dat hij veel kaartjes zal krijgen in het ziekenhuis in FOTO JOZEF CROUGHS Zwitserlan­d. Foto HBVL
 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium