Tip voor 2018: op tijd de
Wat wij onthouden van Rock Werchter 2017 HOMO FESTIVALITIS
Vier dagen rondhollen van het ene podium naar het andere, pinten drinken en een hoop kabaal moeten aanhoren: het is u vergeven dat niet alles van vier dagen Werchter is blijven hangen. Dus vatten we het voor u nog even samen. Wat hebben we geleerd? Dat de Belgen in vorm waren. Dat de weide sfeervol was én propvol zat. En dat de gitaar nog steeds heerst in Rotselaar. Eerst het goede nieuws voor Rock Werchter: de toevoegingen aan de festivalweide om voor meer sfeer te zorgen, pakten goed uit. The Slope net langs de KlubC sprong daarbij het meest in het oog: een schans bekleed met kunstgras die dienstdeed als verticale ligweide. Zelfs bij regenweer riskeerden velen een natte poep om te genieten van wat platte rust en een mooi uitzicht over het festival. Ook de Apero, de achterafhoek waar u Martini en bier uit echte glazen kon drinken, werd door velen geapprecieerd. Het maakte de Werchterse weide een pak aangenamer om op te vertoeven.
Niet dat er geen slechte punten op het rapport van de organisatie staan: de wachtrijen aan de ingang waren het hele weekend dramatisch. “Een uur moeten aanschuiven”, was de vaakst gehoorde klacht bij festivalgangers. Daar was een duidelijke reden voor - de verhoogde veiligheidsmaatregelen zorgden ervoor dat mannen en vrouwen in aparte rijen moesten om gefouilleerd te worden maar dat maakte het niet minder frustrerend.
Niet alleen aan de ingang was er file: ook aan de tenten The Barn en KlubC was het kwestie van er vroeg bij te zijn. Veel festivalgangers stonden immers voor afgesloten tenten wegens barstensvol. Bij onder meer Bazart, Rag ‘n’ Bone Man en Soulwax waren de tenten al een half uur op voorhand volzet.
Een weekend Werchter blijft tot slot een dure bedoening. Voor een bakje frieten moest u al twee eetbonnetjes (3 euro per stuk) neertellen. Lander (12) met zijn ouders mee naar plek waar ze elkaar leerden kennen: “Exact 20 jaar geleden” Diepenbekenaar Peter Creemers en Kathleen Butts leerden elkaar 20 jaar geleden kennen op de weide van Rock Werchter. Peter volgde de liefde, en verhuisde van Limburg naar Werchter. Daar stichtte hij met Kathleen een gezin. Exact 20 jaar later staan ze opnieuw op het terrein, maar dit keer niet meer met hun tweetjes. Zoon Lander (12) mocht een eerste keer mee naar de plaats waar hun liefdesverhaal begon. “Het rapport was goed, en dus hoefde ik mijn ticket niet te verkopen”, zegt de jongen met het Foo Fighters-shirt. Dat ze daarvoor meer dan 700 euro moeten neertellen, stoort hen niet. “De tickets kostten ons 300 euro. Op de weide geven we dagelijks nog eens 50 euro per man uit aan eten, drank, en uiteraard hier en daar nog een t-shirtje”, aldus mama Kathleen.