Daar gaan we weer
De ideale oplossing zou zijn dat de luchthaven van Zaventem wordt verplaatst. Helaas is er in dit land met zijn chaotische ruimtelijke ordening weinig plaats
Vlaanderen en Brussel discussiëren nog maar eens over de Brusselse geluidsnormen. Vlaanderen vindt die te streng en vreest dat luchtvaartmaatschappijen – wanneer ze beboet worden omdat ze de Brusselse geluidsnormen overschrijden – eieren voor hun geld zullen kiezen. Anders gezegd, dat luchtvaartmaatschappijen dan uit Zaventem vertrekken, met aanzienlijk banenverlies als gevolg. Een mogelijke oplossing is dat opstijgende vliegtuigen sneller hun bocht nemen en boven Vlaanderen blijven vliegen tot ze voldoende hoogte hebben om niet langer voor geluidsoverlast te zorgen. Dat zorgt wel voor meer geluidsoverlast boven de Vlaamse rand en dat vindt de Vlaamse regering dan weer niet leuk. Gelijke lasten en lusten is hun redenering, omdat ook veel Brusselaars op de luchthaven werken en in de vele bedrijven daarrond.
Het fundamentele probleem is dat de luchthaven van Zaventem in feite verkeerd ligt. In dit land hebben we hoofdzakelijk te maken met westenwind. Het maakt dat de vliegtuigen vooral richting Brussel moeten opstijgen. In plaats van rechts had de luchthaven dus beter links van Brussel gelegen. De beste oplossing zou dan ook zijn dat men de luchthaven verplaatst. Maar België is een klein land met een chaotische ruimtelijke ordening. We herinneren ons dat onder de regering Verhofstadt er gezocht werd naar een eventuele nieuwe locatie en dat die niet werd gevonden. Een tweede verklaring voor de huidige discussie is dat het volgend jaar gemeenteraadsverkiezingen zijn. En het jaar daarna parlementsverkiezingen. Telkens wanneer verkiezingen in aantocht zijn, stelt men een opbod vast tussen de Brusselse partijen om te komen tot strengere geluidsnormen en om die eindelijk ook toe te passen. Dat is nu niet anders. Het bemoeilijkt de discussies, omdat een compromis hoe dan ook voor een stuk toegevingen inhoudt die men niet graag doet omwille van die verkiezingen. Want er zijn ook de vele drukkingsgroepen.
Het probleem in kaart brengen, is niet zo moeilijk. Het oplossen wel. Omdat men zaken zoals leefmilieu, gezondheid en economie tegen elkaar moet afwegen. Dat kan enkel door politici die hun verantwoordelijkheid nemen en het algemeen belang laten primeren op het belang van de luchtvaartmaatschappijen. Dan denken we aan zaken zoals een spreiding van het aanbod over meerdere luchthavens en een strikt verbod op nachtvluchten. Maar ook een verlenging van de startbanen, zoals Guy Vanhengel voorstelde, moet bespreekbaar worden. Wat er daarna aan geluidslast overblijft, moeten we erbij nemen. Het kan niet zijn dat we enkel last hebben van de vliegtuigen waar we niet zelf op zitten.