“Die laatste twee kilometer, what the fuck was dat”

Dolgelukkig en vooral trots, zo voelde Bashir Abdi zich na zijn Europees marathonrecord. De winnaar van olympisch brons snelde naar 2u03’36”, een verbetering met liefst 40 seconden. “Ik had helemaal niet in de gaten dat ik op weg was voor een tijd onder de 2u04’.”

“Halverwege passeerden we twintig seconden sneller dan voorzien. Hola, dacht ik”, blikte Abdi terug op zijn recordrace. “Na 25 kilometer zat ik achterin de groep om te drinken. Drie mannen van hetzelfde management hadden net dan afgesproken om te versnellen en ik was er niet bij. Ik heb geprobeerd om er heel geleidelijk naartoe te lopen en niet in één ruk. Ik heb het verstandig aangepakt.”

Abdi kon onderweg rekenen op de steun van het publiek.

“Dit was een thuiswedstrijd. De toeschouwers schreeuwden mijn naam, op bepaalde stukken was ik bijna doof. Ik kreeg er kippenvel van.”

Een heel andere belevenis dan tijdens zijn debuutmarathon in 2018 – ook in Rotterdam – toen hij zwaar op zijn hoofd viel.

“Toen heb ik er niet van genoten. Ik herinner mij daar niks meer van.”

Op het einde werd het nog even zwaar.

“Die laatste twee kilometer, what the fuck was dat? Die leken wel tien kilometer te duren. Ik had helemaal niet door dat ik onder de 2u04’ zou gaan. Ik ben iemand die zo weinig mogelijk op de klok kijkt en gewoon zijn gevoel volgt. Deze chrono is echt fantastisch. Ik denk dat dit Europees record nog wel even zal standhouden. De auteur van mijn biografie

(Op de loop, red.) heeft er weer extra werk bij. De Olympische Spelen en Rotterdam, dat zijn twee nieuwe hoofdstukken.”

Verdiende vakantie

Zelf kan Abdi nu even van rust genieten.

“Ik ben een gelukkig man. Mijn seizoen is meer dan geslaagd en ik kan nu eindelijk mijn verdiende vakantie tegemoet.”

Abdi prikte ook nog even naar zijn Nederlandse maatje Abdi Nageeye, die hem tijdens de olympische marathon vooruitbrandde en daar zelf zilver won.

“Abdi heeft misschien zilver op de Spelen, maar kan niet zeggen dat hij Rotterdam gewonnen heeft of Europees recordhouder is”, klonk het met een brede grijns. “Eindelijk win ik eens iets, na zilver op een EK en brons op de Spelen.”