Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Priester met twee gezinnen: dubbellevens zijn van alle tijden
Yves P. uit Zwijndrecht is lang niet enige gepatenteerde leugenaar
De onthutsende ontmaskering van Yves P., die jarenlang zijn eigen verloofde om de tuin kon leiden met vervalste loonfiches en documenten, beroerde gisteren de gemoederen. De jonge Zwijndrechtenaar was nochtans niet de eerste en zal ook niet de laatste zijn.
Pilaar van de samenleving, altijd klaar voor vrijwilligerswerk in lokale verenigingen, de perfecte huisvader voor zijn kinderen, bevlogen leraar in de middelbare school. Maar na zijn uren een psychopathische moordenaar. Als we aan mensen met een dubbelleven denken, is Ronald Janssen een van de eerste namen die opduikt. Mensen als hij hebben geen toneelschool nodig, ze zijn rasacteurs. Tot de waarheid hen achterhaalt of ze verstrikt raken in hun eigen web van leugens.
Zoals Davy R. uit Heist. Zijn vrouw dacht dat hij met een ambulance reed voor het Imeldaziekenhuis in Bonheiden. Maar hij vervalste loonbrieven om haar in de waan te laten. Op websites gaf hij zich uit als glamourfotograaf op zoek naar modellen, waarvan hij er enkele verkrachtte. Een keer droeg hij daarbij een Superman-pak, met een uitsparing voor zijn penis.
Bankovervaller op vrijdag
Minder gewelddadig was Jaak T., een Limburgse laborant die in het begin van de jaren 80 zo veel overuren deed dat hij op vrijdag af en toe een compensatiedag kon nemen. Dat vertelde hij thuis niet. In plaats van naar zijn werk ging hij plattelandsfilialen van het ASLK overvallen. Zes keer ging het goed, onder andere in Lubbeek en Duffel. Meer dan 1,5 miljoen frank maakte hij zo buit. Telkens zonder geweld. Alleen in Bekkevoort zag hij zich genoodzaakt om de filiaalhouder aan zijn stoel vast te binden. Het liep fout toen de laborant eind juni 1982, tijdens de Mundial in Spanje het ASLK-filiaal van Booischot een half miljoen lichter had gemaakt. De rijkswacht richtte overal wegversperringen op en Jaak T., bang geworden, ging zichzelf, inclusief buit, aangeven.
Dat het niet altijd om zware misdaad hoeft te gaan, bewijst een van de sterkere verhalen in het genre, dat van Edouard Kabongo. De Congolees vroeg in 1997 asiel aan in ons land en twee jaar later liet hij zich registreren als priester, maar dan met een andere voornaam. Zo kreeg hij officieel twee identiteiten. De ene werd priester in het Waalse dorp Loyers en kreeg daar een maandloon van 1.690 euro. De andere had een vrouw en drie kinderen in Zemst, die daar van een OCMW-uitkering leefden. Kabongo II was zelf gedomicilieerd in Mechelen en werkte als maatschappelijk werker voor het OCMW van Schaarbeek, waar hij ook nog eens 1.300 euro verdiende. Ondertussen was de Mechelse Kabongo in 2004 Belg geworden. De Waalse Kabongo kreeg de Belgische nationaliteit drie jaar later. Meer dan tien jaar kon hij dat dubbelleven volhouden. Pas nadat hij iets te vaak verstek gegeven had voor religieuze verplichtingen in zijn dorp, begonnen de parochianen zich vragen te stellen. De politie ontdekte dat de nochtans populaire pastoor in het dorp regelmatig bedragen leende die hij nooit terugbetaalde, en dat hij er niet vies van was om ook af en toe in de offerschaal te graaien. In de lente van 2010 liep hij tegen de lamp. Tijdens het onderzoek ontdekten de speurders waarom de frauderende priester al dat geld nodig had. Kabongo had nóg een gezin. In Zwitserland.
De Brasschaatse Theo K. deed zich voor als kolonel van het Belgisch leger met connecties bij de Staatsveiligheid en gebruikte die dekmantel om mensen op te lichten met wapendeals. Hij kwam daar jaren mee weg. Tijdens feestjes deed hij soms alsof hij telefoon kreeg van de toenmalige defensieminister Flahaut.
De beruchte Piet Van Haut deed zich dan weer voor als procureur-generaal en slaagde er zo in om zijn eigen opsporingsbericht te wissen.
De wielerploeg Vacansoleil had in 2011 een ploegdokter in dienst die helemaal geen dokter was. De wielerbond had gewoon vergeten naar zijn diploma te vragen toen hij zijn licentie kwam halen.
Geheime mannenliefde
Maar dat is nog niet zo wonderbaarlijk als het verhaal van Mario-Alexander Bitner, die met een vervalst Duits artsendiploma dokter was in het dorpje Flénu in de Borinage. Tot ieders tevredenheid overigens. Hij werd zelfs vaste arts in een rusthuis en draaide nachtdiensten in het lokale ziekenhuis. Hij hield het een jaar vol, tot bleek dat de Duitser na de middelbare school nooit verder had gestudeerd. Hij had alleen een diploma als ambulancier.
In de politiek is het beroemdste voorbeeld dat van Jörg Haider. De leider van extreemrechts in Oostenrijk was getrouwd en profileerde zich als brave familievader, terwijl hij al jaren een relatie had met zijn rechterhand Stefan Petzner. Dat kwam pas in de openbaarheid nadat Haider zich na een ruzie met Petzner een stuk in zijn viool dronk en zichzelf met 1,8 promille in het bloed in 2008 doodreed in Klagenfurt.