Eerste klasse wenkt

Blz. 24 Beerschot Wilrijk klopt Cercle Brugge met het kleinste verschil

Goesting

Vijftien redenen somde de Krant van WestVlaanderen, de thuishaven van Cercle Brugge, afgelopen week op om te rechtvaardigen waarom half Vlaanderen het stamnummer 12 als dé grote favoriet zag voor de finalewedstrijden tegen Beerschot Wilrijk. Groter budget, bredere en betere kern, topcoach, topbegeleiding, met Mercier de efficiëntste speler van 1B, in de onderlinge confrontaties duidelijk de betere van Beerschot Wilrijk afgelopen seizoen, het meeste ‘klaar’ voor eerste klasse, enz.

Van die waslijst troeven was afgelopen zondagmiddag weinig tot niets te merken. Dit Cercle Brugge deed heel hard zijn best om zich vooral géén favoriet te tonen. Het voetbalde amper een kans die naam waardig bij elkaar, speelde duidelijk een versnelling lager, grossierde in verre ballen naar nergens en schonk Beerschot Wilrijk bovendien met een blunder de zege. Geen enkel moment kon Cercle een vuist maken, zelfs niet tegen tien ratten.

Toegegeven, ook Beerschot Wilrijk speelde geen grootse partij. Zeker niet in de eerste helft. Deze eerste finalewedstrijd had alle klassieke ingrediënten van zo’n eerste

‘do or die’match in zich: te veel angst voor een tegentreffer, te weinig durf om echt te sprankelen. Maar Beerschot Wilrijk toonde wel iets dat overduidelijk niet in het woordenboek van coach Vercauteren en zijn Monegaskisch huurlingenleger stond: goesting.

Een huurling is per definitie iemand die ingehuurd wordt om een bepaalde job uit te voeren, en daarvoor correct wil vergoed worden. Maar voor de mannen van het Kiel is de poort openduwen naar eerste klasse niet zomaar ‘een job’. “Mijn spelers vochten met een leeuwenhart”, vatte coach Marc Brys correct samen. Beerschot Wilrijk toonde zondag in al zijn geledingen een enorme drang en vechtlust om te winnen en terug op het hoogste voetbalpodium te staan.

Enkel als de huurlingen van Cercle tegen volgend weekend ook zo’n ‘goesting’ vinden, maakt ‘de Vereniging’ misschien nog een kans. Maar eerlijk? Op een week tijd lijkt het zelfs voor Vercauteren onmogelijk om dit Cercle Brugge nog een kloppend hart en een springlevende ziel te schenken die kan tippen aan de tsunami aan Kielse grinta waarmee Beerschot Wilrijk ongetwijfeld volgende week zaterdag het Brugse veld zal opstappen.

Enkel té veel Antwerpse zelfzekerheid kan de Mannekes nu nog nekken. Maar daar zal strateeg Brys wel een middeltje tegen vinden.