Gazet van Antwerpen Stad en Rand
‘Spartacus’ loopt Ballet onder de voet
Ter ere van de negentigste verjaardag van choreograaf Joeri Grigorovitsj wordt in de Stadsschouwburg het uit 1968 daterende
Spartacus opgevoerd. De dansers van Ballet Vlaanderen werden bij de première bedolven onder bombast en weggeblazen door ijzersterke Russische principals.
Spartacus begon bij Ballet Vlaanderen onder een slecht gesternte. Enkele dagen voor de première werd bekendgemaakt dat publiekslieveling Wim Vanlessen verstek moest geven vanwege een blessure. In de pers had de principal eerder al aangegeven hoe zwaar de repetities onder de Russische balletmeesters van het Bolshoi Theater het gezelschap vielen.
Spartacus manifesteert zich van meet af aan als een productie van patsers. Het podium van de Stadsschouwburg blinkt van de zwaarden, schilden en helmen. Het verhaal van slavenleider Spartacus die in opstand komt tegen de Romeinse veldheer Crassus wordt gespeeld in levensgrote geschilderde decors. De breed gedrapeerde muziek van Katsjatoerian geeft de productie extra weerklank. Zo veel opsmuk vraagt krachtige hoofdrolspelers en dat was bij de première zeker het geval. Los van het feit dat Ivan Vassiliev (Spartacus) en Anastasia Stashkevitch (Phrygia) internationale klasbakken zijn, zaten de Russische dansers allebei gebeiteld in hun rol.
Door de anekdotische aanpak, zeker in de eerste twee bedrijven, lijkt het ballet Spar
tacus zich te ontrollen als een historische film. Het grote bataljon soldaten en slaven vormt een levend decor, waarbinnen de protagonisten kunnen schitteren. Het laatste bedrijf klonk en oogde moderner met uitgepuurde duetten en een mooie finale.
Waarom Spartacus dan toch niet overtuigt? De dansers van Ballet Vlaanderen lijken in deze productie wel ondergesneeuwd: de choreografie van Grigorovitsj is niet op maat van het gezelschap. Nochtans hoeft Ballet Vlaanderen zich niet in de hoek te laten dringen door straffe Russen. De laatste jaren heeft het gezelschap bewezen dat het een plaats op het voorplan verdient in producties die, hoewel klassiek geschoeid, veel hedendaagser aanvoelen dan dit oubollige vehikel.
Een lichtpuntje: principal Wim Vanlessen is intussen voldoende hersteld om de titelrol te dansen bij de voorstellingen van 3 en 5 februari.