Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Waarom de Ronde 230 km lang ook een beetje s aai was
De Ronde is heroïsch, mythisch en magisch, maar zondag was het 230 kilometer lang ook een beetje saai. Hoe komt dat? Het peloton reed afwachtend, met een controlerend Team Sky dat iedereen strak aan de ketting hield. Maar achteraf ging het ook weer over het parcours. Is de opeenvolging Oude KwaremontPaterberg niet te zwaar? “Iedereen heeft schrik”, zegt streekrenner Dries Devenyns.
Eerst en vooral: de Ronde kende zondag een spannende finale, met een meer dan verdiende winnaar. Maar toch. Alles wat voorafging aan de Valkenberg was, op twee ongevallen van de neutrale wagen na, samen te vatten als een langgerekte geeuw.
Dat had een aantal redenen, te beginnen bij het weer. Er was zon, niet de windkracht tien die van Gent - Wevelgem zo’n spektakelstuk had gemaakt. En dan was er ook nog Team Sky, de Britse formatie van favoriet Geraint Thomas die het peloton wel heel strak aan de ketting hield. “Ze hebben gereden zoals ze een rit rijden in de Ronde van Frankrijk”, zegt Etixx-manager Patrick Lefevere. “Alleen de vroege vlucht mag weg. Daarna is er absolute controle. Ze hadden een duidelijke opdracht: zodra één van onze renners bewoog, haalden ze die terug. Alleen van LottoSoudal mocht af en toe iemand wegspringen.”
Lotto was inderdaad het enige team dat gisteren nog voor de finale in de aanval trok. “We hebben het geprobeerd met Greipel en Stig Broeckx”, zegt Marc Sergeant. “Maar niemand wilde meegaan. Vooraf hoor je iedereen zeggen: we gaan de koers hard moeten maken. Maar in de wedstrijd zelf zijn er weinig die het effectief doen. Uiteindelijk hebben we alleen Sky wat kunnen ambeteren. Bij de tweede keer Kwaremont hadden zij al tamelijk wat mannen opgesoupeerd.”
Vraag is: waarom wordt er zo weinig geanticipeerd voor de finale? Heeft het te maken met het parcours? “Dat denk ik wel”, zegt Sergeant. “De Paterberg op het einde is een breker: in een rechte lijn naar boven. Op de klim van de Muur had je vroeger meer rustpunten. Idem voor de Bosberg. Daar raak je in je eentje over na 250 kilometer. Over de Paterberg niet meer.”
IAM-renner Dries Devenyns, die op de Kwaremont woont, volgt die analyse. “Elke renner heeft schrik van de finale. Zeker omdat de Ronde zo’n lange wedstrijd is. Met de neutralisatie erbij rijden we 273 kilometer. Dat is er maar vijfentwintig minder dan Milaan - Sanremo. Die opeenvolging van hellingen na de tweede keer Kwaremont, dat is van het goede te veel om voordien al iets te ondernemen.”