Rusland richt aanvallen op regio Charkov
Met het nieuwe offensief verplichten de Russen de Oekraïense troepen om hun defensie rond Charkov, de tweede stad van het land, te versterken.
Een nieuw Russisch offensief heeft de Oekraïense strijdkrachten in de noordelijke regio rond Charkov in een moeilijke situatie gebracht.
Het Oekraïense leger wist de Russen zo’n twee jaar geleden terug te dringen uit de grensregio, maar met hun aanvallen dreigen de Russen nu een nieuw front te openen in een oorlog die al 27 maanden duurt.
Vrijdag hadden de Oekraïners gemeld dat de Russen met pantservoertuigen door de verdedigingslijn rond Vovtsjansk probeerden te breken, een stadje in de buurt van de grens met Rusland, ten noordoosten van Charkov. Het Russische ministerie van Defensie meldde zaterdag dat het vijf dorpen had veroverd in de regio. Zondag voegde het daar nog eens vier dorpen aan toe, enkele tientallen kilometer ten noorden van Charkov.
Zo zetten de Russen opnieuw druk op de tweede stad van Oekraïne. Omdat de omvang van het offensief te beperkt lijkt voor een echte aanval op Charkov, gaan veel analisten ervan uit dat de Russen de Oekraïners willen dwingen troepen weg te trekken uit de Donbas om daar de linies te verzwakken.
Oleksandr Syrsky, de stafchef van het Oekraïense leger, meldde zondag via Telegram dat zijn troepen uit alle macht de aanvallen probeerden af te slaan. “Eenheden voeren felle defensieve gevechten, de pogingen van de indringers om door onze verdediging te breken, zijn gestopt”, schreef Syrsky. “De situatie is moeilijk, maar de strijdkrachten doen er alles aan om de verdedigingslinies en posities te behouden en schade toe te brengen aan de vijand.”
Snel wapens nodig
De Russen maken momenteel gebruik van het Oekraïense gebrek aan mankracht, munitie en luchtafweer om aanvallen en bombardementen uit te voeren. De maandenlange obstructie van een steunpakket van 60 miljard dollar in het Amerikaanse Congres heeft de Oekraïense verdedigingslinies uitgeteerd. Na de recente goedkeuring van dat steunpakket hopen de Oekraïners snel hun voorraad pantservoertuigen, artillerie en luchtafweer te kunnen aanvullen.
“Ons probleem is heel eenvoudig: we hebben geen wapens”, verklaarde de adjunct-chef van de Oekraïense militaire inlichtingendienst, generaal-majoor Vadim
Skibitski, vorige week aan het weekblad The Economist. “We hebben altijd geweten dat april en mei een moeilijke periode voor ons zouden zijn.”
“Het verstoren van Russische offensieve plannen is nu onze belangrijkste taak”, verklaarde president Volodimir Zelenski zaterdag.
Om “het initiatief terug te geven aan Oekraïne” drong hij aan op versnelde wapenleveringen.
Meer dan 4.000 mensen werden al geëvacueerd uit de grensgebieden rond Charkov, meldde persbureau AFP zondag op gezag van de lokale gouverneur.
zijn om zo veel geweld te gebruiken in Gaza. Wat dat betreft, snap ik de protesten heel goed. Maar het is natuurlijk wel opvallend dat het protest zó massaal is. Het neigt naar eenzijdigheid om Israël er zo als boosdoener uit te lichten in een regio waar nog veel meer ernstig geweld plaatsvindt.”
Isdatgeen‘ whataboutisme’,eendrogredendiedeaandachtvaneenmisstandafleidtdooropanderemisstandentewijzen?
“Nee, dat is geen ‘whataboutisme’, omdat
“Het argument van de antizionisten is dat het zionisme ook nu nog kolonialisme vertegenwoordigt. Oké, maar tegelijk komt Israël voort uit de dekolonisatie van het Britse Rijk”
de misstanden in de regio met elkaar samenhangen. Mijn collega Ugur Ümit Üngör, hoogleraar Holocaust- en genocidestudies aan het NIOD, schreef laatst in De Groene Amsterdammer dat er wereldwijd 56 conflicten woeden, waarvan minstens zes in het Midden-Oosten. Hij wijst erop dat de staat Israël, het conflict met de Palestijnen en het geweld heel goed in de context van de regionale geschiedenis begrepen kunnen worden. Ook in de buurlanden werden er massaal mensen verdreven en werd staatsgeweld gepleegd.”
“Als historicus van het antisemitisme heb ik vooral oog voor de effecten van de inconsistente kijk op de verbeelding en de veiligheid van Joden. Nu eens zijn de Joden een vijfde colonne, dan weer zijn ze te nationalistisch, ze zijn het laatste restant van het kolonialisme, of extreme geweldplegers. De Joden hebben het elke keer gedaan.”