Mathieu van der Poel is op het toppunt van zijn kunnen
Een jaar nadat Visma-Lease a bike in de grote ronden een onuitgegeven trilogie had gerealiseerd, vervolmaakte Mathieu van der Poel in Roubaix een unieke triptiek voor Alpecin-Deceuninck. Op zijn 29ste is de wereldkampioen doeltreffender dan ooit.
Geen monument dat zoveel renners doet hopen op een mirakel als Parijs-Roubaix, maar in de 121ste editie van de Helleklassieker was er geen ruimte voor illusies. Mathieu van der Poel was zondag weer een klasse apart. Iedereen wist dat de wereldkampioen geen meter vrijheid mocht krijgen, maar toen hij op de stenen van Orchies de voorhamer bovenhaalde, had niemand een antwoord in huis en werd bij het publiek net als in de Ronde van Vlaanderen Wout van Aert hard gemist. “Ik wilde de finale hard maken, want dat is mijn sterkte”, vertelde Van der Poel. “Ik had niet verwacht dat ik na die strook al alleen zou zijn, maar ik had een mooie kloof. Met de rugwind wist ik dat ik moest kunnen standhouden.”
Van der Poels actie op zestig kilometer van de streep was de beslissende zet in een wedstrijd die van start tot finish werd beheerst door Alpecin-Deceuninck, de ploeg die tot voor kort wel eens als mogelijke achilleshiel van de Nederlander werd geduid. Silvan Dillier en Oscar Riesebeek gaven in de eerste helft vroege gelukszoekers niet al te veel ruimte en zetten de kopmannen goed af aan de eerste kasseistroken. Diezelfde Riesebeek, Baptiste Planckaert en Timo Kielich dunden het peloton uit tot een behapbare groep – de veelbesproken chicane voor het Bos van Wallers was zo zelfs geen voetnoot meer waard. Gianni Vermeersch (zesde) verplichtte eerst met een aanval Lidl-Trek een jasje uit te doen, om daarna in de finale, met Jasper Philipsen (tweede), in de rol van afstopper alle moed bij de achtervolgers weg te nemen.
Vorm van Glasgow
“Dit was mijn beste klassieker van het seizoen tot dusver”, sprak Van der Poel nadat hij de langste succesvolle solo in Parijs-Roubaix sinds Andrei Tsjmil in 1994 had afgewerkt. “Ik word altijd beter als ik enkele wedstrijden heb gereden. Het was ook een goede beslissing om na de Ronde enkele dagen in de Spaanse zon te trainen.”
Op zijn 29ste is Van der Poel op het toppunt van zijn kunnen. De Nederlander plukt in de eerste plaats de vruchten van de vlekkeloze voorbereiding die hij deze winter kende. Hij trapte niet in de val die veel wereldkampioenen overkomt. Hoewel hij de onderscheidingen opstapelde, sloeg hij alle huldigingen af. Interviewaanvragen legde hij naast zich neer om zich tot één persmoment te beperken, begin januari aan de Spaanse Costa Blanca.
Na zijn droomjaar 2023, met solooverwinningen in Milaan-Sanremo, Parijs-Roubaix en de WK-wegrit in Glasgow als uitschieters, lijkt een rust over Van der Poel te zijn neergedaald. Hij weet dat zijn carrière al is geslaagd. Zijn verhuis naar Spanje bleek een gouden zet en liet hem toe een brede basis te leggen. In december was hij al meer uren aan het draaien dan het jaar voordien in die periode. Met de ploeg dacht hij ook na wat er nog beter kon en hoe hij in de klassiekers dezelfde conditiepiek kon bereiken als in Glasgow vorige zomer. Pas met Milaan-Sanremo keerde hij in competitie terug. Parijs-Roubaix was zijn vijfde koersdag van het jaar.
“Het is altijd moeilijk vergelijken, maar ik denk dat mijn huidige vorm die van in Glasgow benadert”, vertelde een opvallend snel gerecupereerde Van der Poel na zijn tweede triomf in Roubaix.
Van der Poel trapte niet in de val die veel wereldkampioenen overkomt
Luik-Bastenaken-Luik
Met een voorsprong van drie minuten – de grootste in Parijs-Roubaix sinds de derde en laatste zege van Johan Museeuw in 2002 – maakte Van der Poel de unieke triptiek van Alpecin-Deceuninck dit voorjaar compleet. Nooit eerder won één team in hetzelfde jaar zowel Milaan-Sanremo, de Ronde van Vlaanderen als de Helleklassieker.
Leek in het Belgisch openingsweekend Visma-Lease a bike vertrokken om de lakens te gaan uitdelen, dan is uiteindelijk het team van de broers Roodhooft voor het tweede jaar op rij de ploeg van de kassei- en sprintklassiekers. De ploeg beschikt met Van der Poel en Philipsen over twee uiterst efficiënte kopmannen, die door sterke helpers worden bijgestaan met een duidelijk omschreven taakverdeling. VismaLease a bike heeft op papier meer potentiële afwerkers, maar kon dat in het eerste luik van deze klassieke lente door ziektes en valpartijen nooit ten volle laten zien.
Nu in Roubaix het doek is gevallen over het eerste deel van het voorjaar, verschuift de aandacht naar de heuvelklassiekers, die woensdag worden ingeleid met de Brabantse Pijl en volgende week zondag hun apotheose krijgen in Luik-Bastenaken-Luik. Van der Poel bevestigde dat hij zijn voorjaar tot in Luik wil doortrekken. “Zelfs al ben ik in Luik op mijn beste niveau, het wordt moeilijk om op dat parcours de wedstrijd naar mij toe te trekken. Maar ik wil het eens proberen en kijken waar ik uitkom.”
Uitslag: 1. Mathieu VAN DER POEL (Ned/ Alpecin-Deceuninck) 259.7 km in 5u25’58” (gem.: 47.802 km/u); 2. Jasper Philipsen 3’00”; 3. Mads Pedersen (Den); 4. Nils Politt (Dui); 5. Stefan Küng (Zwi) 3’15”; 6. Gianni Vermeersch 3’47”; 7. Laurence Pithie (NZl) 3’48”; 8. Jordi Meeus 4’47”; 9. Søren Wærenskjold (Noo); 10. Madis Mihkels (Est); 11. John Degenkolb (Dui); 12. Fred Wright (GBr); 13. Dries Van Gestel; 14. Yevgeniy Fedorov (Kaz); 15. Tim Wellens; 16. Tim van Dijke (Ned); 17. Thomas Pidcock (GBr) 6’20”; 18. Kamil Malecki (Pol) 6’22”; 19. Mick van Dijke (Ned); 20. Liam Slock