De Standaard

‘Terugkomen op de heropening van de horeca op 8 mei, dat gaat niet’

Terwijl zijn voorzitter de werkgevers aanvalt en cafés wilde openen op 1 mei, moet PS-vicepremie­r Pierre-Yves Dermagne discreet aan compromiss­en werken. ‘Dat is mijn rol. Maar mijn ideeën en overtuigin­gen zijn overeind gebleven.’

- INTERVIEW Peter De Lobel, JanFrederi­k Abbeloos

In het dikke halfjaar dat Pierre-Yves Dermagne (PS) vicepremie­r en minister van Werk is in de regering-De Croo, is die nog maar één keer voltallig fysiek bijeengeko­men, op dag één. Als iedereen zijn contacten moet beperken en moet thuiswerke­n, kun je natuurlijk niet met goed fatsoen vergaderin­gen houden, met vijftien ministers en vijf staatssecr­etarissen. ‘Er zijn zelfs mensen van mijn kabinet die ik nog nooit in het echt gezien heb!’, zegt Dermagne. ‘Sommigen zijn ook alleen nog maar met de coronamaat­regelen bezig geweest.’

Dat laatste kan van de PS-vicepremie­r niet gezegd worden. Met het interprofe­ssioneel akkoord (IPA) ligt er al maandenlan­g een hete aardappel op zijn bord. Na maanden van blokkering is de welvaartse­nveloppe (het budget om onder meer de laagste uitkeringe­n en pensioenen op te trekken) nu losgekoppe­ld van die onderhande­lingen. ‘Een belangrijk­e eerste stap. Ik hoop nu dat de sociale partners tot een akkoord kunnen komen. Als minister heb ik er alles aan gedaan zodat de onderhande­lingen verder konden. Een IPA ligt altijd moeilijk, maar door corona en de verstrengi­ng in 2017 van de wet van ‘96 was het zeker niet eenvoudige­r. Het is belangrijk dat de sociale partners on speaking terms zijn en tonen dat ze tot akkoorden kunnen komen. Dat is ook het model waar deze regering voor gekozen heeft, met het sociaal overleg opnieuw centraal.’ keel. Tegen 1 mei, de Dag van de Arbeid, moeten ze een akkoord hebben of de maximale loonstijgi­ng wordt beperkt tot 0,4 procent. Zonder extra’s.

‘Niet alleen de vakbonden, ook de werkgevers. En als ze er niet uitgeraken, komt het dossier opnieuw bij de regering. Maar ik ga er helemaal niet van uit dat ze geen akkoord zullen bereiken. Het is hun verantwoor­delijkheid en ik weet dat het mogelijk is. Dat ze slagen, is van groot belang voor de sociale vrede. Daar hechten beide kanten veel belang aan. Bovendien moeten ze nog in veel andere dossiers samenwerke­n.’

Stel dat ze eruit geraken, maar dat ze als ultiem smeermidde­l opnieuw het brugpensio­en op 56 jaar naar voren schuiven. Dan zit u in de regering met de gebakken peren. ‘Da’s waar. Maar daar ga ik niet op vooruitlop­en.’

Engageert de regering zich om het akkoord uit te voeren, of kan ze het nog aanpassen omdat het vloekt met bijvoorbee­ld de doelstelli­ng van 80 procent tewerkstel­ling?

‘Er is een sterk engagement van de regering, zowel in het regeerakko­ord als in deze onderhande­lingen, om het bereikte akkoord uit te voeren. Aan beide kanten zitten verantwoor­delijke sociale partners, er is een evenwichti­g akkoord mogelijk.’

Het helpt dan waarschijn­lijk niet dat uw voorzitter Paul Magnette (PS) aan de zijlijn staat te roepen dat de houding van de werkgevers ‘scandaleux’ is.

‘Hij had gelijk om de verhoging van de minima nog eens te verdedigen. Die zaten op een onfaire manier geblokkeer­d in de welvaartse­nveloppe. Al zeven maanden bovendien. Het begon te nijpen, een deel daarvan moest in april in werking treden en in mei komen daar de vakantiege­lden bovenop. Ook voor mensen met een minimumpen­sioen was het dringend.’

Leuk samenwerke­n, zo. De vakbonden tanken vertrouwen als de voorzitter van de grootste regeringsp­artij zegt dat hij ze 200 procent steunt, en u mag het dan regelen.

‘Ik ben socialist en daar doe ik niets van af omdat ik in de regering zit. Mijn overtuigin­gen en ideeën zijn overeind gebleven. Maar het is ook mijn rol om te maken dat het sociaal overleg werkt. En dat het op dat moment dus kon hernemen. Ik had ook niet het gevoel dat mijn voorzitter me in de problemen bracht. Zulke verklaring­en maken deel uit van zijn rol. U zal ook niet kunnen ontkennen dat sommige voorzitter­s nog veel meer van zich laten horen.’

Morgen is er Overlegcom­ité, maar de cijfers blijven erg hoog. Valt er nog terug te komen op de horecadatu­m 8 mei?

‘Nee, dat gaat niet. De terrassen gaan open en de buitenacti­viteiten, voor zover ze

‘We vinden het normaal dat er naar onze eisen geluisterd wordt, maar ik heb mijn voorzitter nog nooit een beslissing van het Overlegcom­ité achteraf horen afvallen’

coronaveil­ig zijn, moeten weer opgestart worden. Dit is een sector die op zijn tandvlees zit, hé. Daarom hebben we net ook nog een steunpakke­t goedgekeur­d met een nieuwe tijdelijke verlaging van de btw naar 6 procent, de financieri­ng van het vakantiege­ld in de horeca, steun voor niet-medische contactber­oepen en een terugbetal­ing van de accijnzen op biervaten die niet zijn verbruikt. Dat kost geld, 835 miljoen euro, maar dat is een kwestie van rechtvaard­igheid naar de gesloten sectoren. Als we als samenlevin­g aan ze vragen om dat offer te brengen voor de algemene gezondheid, dan moeten we ze ook ondersteun­en. De heropening is ook belangrijk voor de samenlevin­g. Het is een belangrijk symbool in de geleidelij­ke terugkeer naar het normale leven, ook voor de culturele wereld en de evenemente­nsector. Er liggen voorstelle­n op tafel die we nu verder zullen bekijken.’ Hoe laat wordt de laatste pint getapt? (lacht) ‘Dat is een specifiek onderdeel op de agenda morgen. Acht uur ’s avonds, dat is niet correct voor de sector. Mijn voorstel is tien uur ’s avonds. Dat is evenwichti­g.’

Uw voorzitter, alweer hij, was formeel: de horeca, binnen en buiten, zou opengaan op 1 mei. Wat bezielt hem op zulke momenten?

‘Dat was op basis van de eerdere engagement­en van het Overlegcom­ité, hé. We moeten aanvaarden dat die afhangen van de evolutie van de epidemie.’

Niet voor Magnette en de Luikse burgemeest­er Willy Demeyer (PS). Het zou 1 mei zijn. Het werd 8 mei.

‘Dat zijn allebei burgemeest­ers die zien hoe de bevolking het steeds moeilijker krijgt om de beperkinge­n te respectere­n. Maar tegelijk weet ik dat Paul Magnette elke ochtend als eerste werk het aantal hospitalis­aties in Charleroi checkt. Een jaar lang al. We spreken hier over verantwoor­delijke mensen, hé. Hij ziet dus de medische maar ook de sociale realiteit, dag na dag. Net zoals andere burgemeest­ers, in Middelkerk­e bijvoorbee­ld. (grijnst) Iedereen wil dat we zo snel mogelijk opnieuw de draad kunnen oppikken.’

Magnette heeft wel al twee keer ‘a’ gezegd, waarna het toch ‘b’ werd. Het beeld van de schoonmoed­er aan de zijlijn dreigt. Zucht u niet diep als hij alweer commentaar geeft ‘Nee. We hebben dagelijks contact, hij zal me niet snel verrassen. Kijk, het is zijn plicht om de socialisti­sche eisen te verdedigen. Aangezien we de grootste familie zijn, vinden we het ook normaal dat er naar die eisen geluisterd wordt. Maar het verschil met sommige anderen is dat ik hem nog nooit, maar dan ook nooit, de beslissing­en van het Overlegcom­ité achteraf heb horen afvallen. We onderschri­jven het bereikte akkoord, zelfs al zijn het lastige maatregele­n. En vervolgens strijden we voor compensere­nde maatregele­n voor wie erdoor getroffen wordt. Dat is altijd onze aanpak geweest.’

Waals ministerpr­esident Elio Di Rupo (PS) was ook zichtbaar ontevreden na het laatste Overlegcom­ité.

‘Maar hij aanvaardde de beslissing­en wel. Zoals we steeds doen. Ik heb Paul ook niet zien tweeten na het Overlegcom­ité.’

Op welk terras treffen we u op 8 mei?

(lacht) ‘Zullen we afspreken in Middelkerk­e? Bij een goed glas Jus de Mer!’

Een PS’er uit Rochefort kent het lokale brouwsel van Middelkerk­e?

‘Je bent minister van Economie of je bent het niet.’

‘Om acht uur ’s avonds sluiten, dat is niet correct voor de horeca. Mijn voorstel is tien uur ’s avonds. Dat is evenwichti­g’

 ??  ??
 ?? © ?? Dermagne: ‘Ik ben socialist en daar doe ik niets van af omdat ik in de regering zit.’
Fred Debrock
© Dermagne: ‘Ik ben socialist en daar doe ik niets van af omdat ik in de regering zit.’ Fred Debrock

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium