Grote verwachtingen, grote ontgoochelingen
Vijf jaar hier Dinsdag om 21.20 uur op Canvas ¨¨¨¨¨
De ene voorspelling is de andere niet. Terwijl Gert Verhulst in Over 5 jaar verkondigde dat hij in 2020 wellicht niet langer het baasje van Samson zou zijn, sprak Boubacar uit Niger in Vijf jaar hier de hoop uit dat zijn toekomst in 2020 in Vlaanderen zou liggen. Boubacar is homoseksueel en vroeg in 2015 asiel aan. ‘Als ik een negatief antwoord krijg, kan ik niet beloven dat ik tot 2020 in dit programma zal zitten’, zegt hij twee jaar ver in de procedure.
Voor het programma Vijf jaar hier volgde Phara de Aguirre vijf jaar lang vluchtelingen die in 2015 naar ons land kwamen. De Aguirre, zelf de dochter van een Spaanse vluchteling, wil met deze reeks geen standpunt innemen, benadrukte ze vooraf. Ze komt zelfs amper aan het woord en niet één keer in beeld, en dat is goed zo. Niet dat we haar niet graag bezig zien, maar ze weet wanneer ze de verhalen beter in al hun schoonheid/somberheid voor zich laat spreken. Gezien het onderwerp mag dat een statement op zich worden genoemd.
In de aflevering van gisteren volgden we Boubacar uit Niger, Ahmed uit Syrië en Hussein uit Somaliland. Hun levensloop kan niet meer verschillend zijn. Terwijl Ahmed snel asiel krijgt, een buddy vindt, als schrijnwerker aan de slag kan, trouwt en vader wordt, worden de asielaanvragen van Boubacar en Hussein telkens afgewezen, geraken ze op de dool en willen ze finaal niet meer gefilmd worden.
De Aguirre waagde een gok door mensen te kiezen terwijl ze nog in de asielprocedure zaten. Niets garandeerde haar dat zij hier vijf jaar later nog zouden zijn. Met verschillende mensen verloor ze ook het contact. Maar het was de juiste keuze, omdat die onzekerheid illustreert dat asielzoekers zelden een rechtlijnig pad volgen en dat met grote verwachtingen vaak even grote ontgoochelingen gepaard gaan. Hoe het de eenzame Boubacar vergaat, blijft een open vraag. Na zijn laatste asielweigering trouwde Hussein met een Somalisch meisje dat wel papieren heeft. Vandaag is hij vader en nog altijd in België.
Vijf jaar hier mag dan geen standpunt innemen, het wekt begrip voor de keuzes die migranten soms maken en verbreedt de kijk op tal van debatten zoals die over terugkeer of gezinshereniging. Zo ziet u volgende week Yousif (12) uit Irak en Mohamed (7) uit Syrië. Die laatste moet zo lang wachten om met zijn ouders te worden herenigd, dat hij op den duur beter Nederlands dan Arabisch spreekt en nog moeilijk met zijn ouders kan communiceren. De beelden van de jongens die hun ouders op de luchthaven weerzien, behoren tot de strafste televisie die u dit jaar zult hebben gezien en zijn de reden waarom we al onze sterren weggeven.
Vijf jaar hier wekt begrip voor de keuzes die migranten soms maken en verbreedt de kijk op de debatten over terugkeer of gezinshereniging