België moet nieuwe bondscoach zoeken
DENIA I Toch even wennen. Vorig jaar struikelde je in het BMChotel halfweg de Costa Blanca nog over de toprenners. Richie Porte, Tejay van Garderen, Rowan Dennis, het Zwitserse toptalent Stefan Küng… Dan is het dit jaar net wat rustiger. Hun plek is vandaag ingenomen door renners met wat minder ronkende namen. We zien een stel onbekende Polen, we zien Belgen als Gijs Van Hoecke en Guillaume Van Keirsbulck, we zien Serge Pauwels. Dit is de nieuwe realiteit voor Greg Van Avermaet. Een realiteit die wel heel confronterend werd toen teambaas Jim Ochowicz op de officiële presentatie de nieuwe slogan van de ploeg onthulde: In order to finish first, first you must finish.
‘Wie als eerste wil aankomen, moet eerst zien dat hij aankomt.’ Ligt de lat zo laag? Greg Van Avermaet:
‘Ik vind het zelf ook een beetje stom. Dat straalt wel heel weinig ambitie uit. Alsof we al tevreden moeten zijn dat we mogen meedoen. Echt motiverend is dat niet. Het is mij ook niet duidelijk waar ze met die slogan naartoe willen.’
Het is wel een feit dat deze ploeg net wat minder kwaliteit heeft dan het topteam van vorig jaar.
‘Natuurlijk moeten we niet dezelfde doelen nastreven als met BMC. We hebben minder budget en we hebben minder goede coureurs. Maar dat is geen schande. En ook met dit budget blijft het wel een opentop professionele ploeg. Vraag maar aan Pauwels of Van Keirsbulck. Die hebben in het verleden toch voor topploegen uit de World Tour gereden. Ze schrokken zelfs hoe professioneel het er hier aan toegaat. Veel is ook gewoon hetzelfde gebleven. Personeel, materiaal, eten: dat blijft top geregeld.’
Is dat de reden waarom manager Ochowicz toch hoopt op twintig zeges in 2019. Is dat realistisch? Vorig jaar hebben al deze renners samen nog geen tien wedstrijden van niveau gewonnen.
‘Twintig is veel. Je moet de lat niet te laag leggen, maar ook weer niet te hoog. Maar dat getal is ook relatief. Een klassieker telt voor mij voor tien zeges. Zo zit je rap aan twintig.’
Kan je die klassieker winnen met dit team?
‘Sowieso. In de klassiekers is dit team even sterk als vorig jaar. Niet vergeten: je moet maar zeven sterke renners hebben. En die hébben we. Wisniowski is een supertalent dat even is blijven hangen bij Sky, maar die vorig jaar nog tweede werd in de Omloop Het Nieuwsblad. Schär is gebleven. En ik verwacht veel van de Belgen. Ik heb Van Hoecke, Van Hooydonck en Van Keirsbulck niet voor niets gevraagd om naar CCC te komen. Die zijn supergemotiveerd. Plus: ik ben zeker dat ze voor mij echt door het vuur willen gaan. Dat is soms belangrijker dan een intrinsiek betere renner naast je te hebben die nog halfenhalf voor zichzelf wil rijden. En wat die Polen betreft: het zijn alleszins grote jongens. (lacht) Ze zullen mij goed uit de wind kunnen zetten.’ ‘Een klassieker telt voor mij voor tien zeges.’
‘Ik ben zeker dat de Belgen voor mij door het vuur willen gaan. En wat die Polen betreft: het zijn alleszins grote jongens. Ze zullen mij goed uit de wind kunnen zetten’ Alleen zal het daar wél moeten gebeuren voor CCC. Een ronderenner of sprinter van niveau hebben jullie niet.
(knikt) ‘Dat is het grote verschil. Vorig jaar hadden we met Porte en Dennis drie leiders. Lukte het in de klassiekers niet, dan konden zij nadien het seizoen goedmaken. Als het nu in het voorjaar fout loopt, hebben we misschien een probleem. Winnen is een must.’
Alles op Greg. Zelfs na de klassiekers dreigt dat je lot te worden. Dat is wel heel veel druk.
‘Daar ben ik niet bang voor. Ik had in het verleden ook altijd de ambitie om niet alleen in de klassiekers te presteren. Kijk naar de Tour dit jaar. Ik pak overal mijn verantwoordelijkheid.’
Je behoort wel stilaan tot de oudere renners. Als je nog eens de Ronde van Vlaanderen wil winnen, dringt de tijd. Vrees je de dag dat je leeftijd zich zal laten voelen?
‘Die voel ik nu al soms. Ochtendstijfheid in de benen. Als je 34 wordt, is dat niet abnormaal. Maar ik voel mij nog altijd hetzelfde. En ik laat mij zeker niet opjagen. Vijf jaar geleden zou dat anders geweest zijn. Maar vandaag ben ik tevreden over mijn carrière. Die is sowieso geslaagd, dat geeft een gerust gemoed. Máár dat tempert mijn ambitie niet, integendeel.’
Na amper een half jaar stopt Andrea Anastasi wegens familiale redenen als bondscoach van de nationale mannenploeg. Onder zijn bewind haalden de Red Dragons afgelopen zomer een tiende plaats op het WK. (blg)
TWEEDE PERIODE