Goede afspraken maken (theoretisch) goede vrienden
‘KNUFFELLUNCH’ VLAAMSE REGERING De ‘knuffellunch’ van de Vlaamse meerderheidspartijen leverde een handvol goede voornemens op. Toch was de hypocrisie nooit ver weg.
| Voor de drie vrouwelijke viceminister-presidenten brachten de drie fractieleiders een bos bloemen mee. Minister-president Geert Bourgeois (N-VA) kreeg een fles Mechelse whisky (Gouden Carolus), gebrouwen volgens een Schots recept en gerijpt in Amerikaanse bourbonvaten. Al kon geen enkele fractieleider zeggen of Bourgeois nu echt een whiskyliefhebber is. Bart Somers, de fractieleider van de Open VLD, twitterde een foto met de hashtag #knuffellunch. Die omschrijving behoefde een korreltje zout. Ook de benaming ‘constructieve teambuilding’, gebruikt door zijn CD&V-collega Koen Van den Heuvel, dekte de lading niet helemaal. Van een therapeutisch gesprek was geen sprake. De gesprekspartners probeerden vooral goede werkafspraken te maken. Inhoudelijk bleef de vergadering een lege doos. Geen enkel dossier kwam aan bod. De ontmoeting tussen de Vlaamse regeringstop en de fractieleiders vormde een antwoord op de opstootjes van de jongste weken, waarbij persoonlijke aanvallen niet werden geschuwd. Maar Geert Bourgeois maakte gisteren geen te beste indruk toen hij tot tweemaal toe beweerde de namen van zijn critici in het parlement te kennen. Zij zouden hem zijn meegedeeld door journalisten die het niet meer konden aanzien. Niemand geloofde hem.
Kwetsbaar/gekwetst
De minister-president toonde zich overigens erg emotioneel toen hij het thema van de lekken aansneed. De viceminister-presidenten repliceerden plechtig dat ze nooit aan de basis van zo’n perslek hadden gelegen. Lang niet elke deelnemer nam dit zonder meer voor waar aan. Verder ontstond de indruk dat Bourgeois op dat punt een wat bredere rug moet kweken, dat hij zich niet te kwetsbaar/gekwetst moet opstellen. Voor sommige aanwezigen had de vergadering ‘weinig nieuws’ te melden. Toch werd er afgesproken om de oefening om de zes maanden te herhalen. Persoonlijke processen werden er niet gemaakt, noch werd de recente politieke geschiedenis herkauwd. Wel werd even stilgestaan bij de goede dingen die de regering het afgelopen jaar heeft gepresteerd. Maar het was geen gemakkelijk jaar voor het nieuwe Vlaamse kabinet. De budgettaire contraintes waren niet om te lachen en benevelden de aanzetten voor een nieuw beleid. Bovendien moest de nieuwe constellatie zich ‘zetten’. Zo moest de N-VA zoeken naar haar rol als grootste partij. CD&V moest zich schikken als junior partner. En Open VLD moest doen vergeten dat de partij er pas bij kwam toen het regeerakkoord al geschreven was. De persoonlijke relaties mogen dan redelijk goed zijn, de partijen blijven concurrenten op dezelfde kiezersmarkt. ‘We zullen nog botsen’, zo berustte een deelnemer aan de knuffellunch. De uitdaging wordt daarom om van mening te verschillen zonder dat dit de cohesie van de regering in gevaar brengt. Meteen volgde een gesprek over de manieren om opstootjes te vermijden. Anders gezegd, kunnen leden van de meerderheid een punt maken zonder dat de betreffende minister zich persoonlijk aangevallen voelt? ‘Taal en stijl blijven belangrijk. Bij momenten was het de hoffelijkheid voorbij’, meldde een andere deelnemer.
Lethargisch/hyperkinetisch
Daarbij werd uitdrukkelijk opgemerkt dat de N-VA moet toestaan dat de andere meerderheidspartijen eigen accenten leggen. Anderzijds is de partij het aan zichzelf verplicht om bij onenigheid zelf het initiatief te nemen om de geesten te verzoenen. De afgelopen maanden verzuimde fractieleider Matthias Diependaele dat een aantal keren. Meteen bleef de onenigheid verder woekeren. Leergeld betalen, heet zoiets. Overigens besteedde de vergadering best wat aandacht aan de rol van het parlement. De leden van de meerderheid moeten daar een gulden middenweg zoeken tussen lijdzame lethargie en hyperkinetische tussenkomsten. Daarom werd afgesproken om het parlement meer opdrachten toe te vertrouwen. Op dit punt gold de manier waarop minister van Onderwijs Hilde Crevits (CD&V) de bevoegde commissie betrok bij het vastleggen van de eindtermen als te volgen voorbeeld. ‘Als het parlement iets om handen heeft, dan voelt het zich nuttig.’ Bourgeois toonde zich na afloop tevreden. ‘Het was een zeer positief gesprek, met een positieve inbreng van iedereen. Er zijn geen harde woorden gevallen. Het klopt dat N-VA nu de grootste partij is en dat dat voor iedereen een aanpassing betekent. Maar ik heb vanmiddag mensen ontmoet die vooruit willen met deze regering.’
De ministerpresident toonde
zich erg emotioneel toen hij het thema van de lekken
aansneed